[Unicode]
အပိုင်း ၂၆၆ (ကိုယ်ပိုင်အစေခံ)
ကျူးကျွင်းယန်က ကွေးဆန့်ဖို့ တင်းကျပ်နေတဲ့ သူ့လက်ကို ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်လုံးထောင့်ကနေ ယွီရှောင်ချောင်းရဲ့ ကြွက်သေးသေးလေးလို ကျိတ်ရယ်နေတာကိုလည်း မြင်နေရတယ်။
" ဒီမင်းသားရဲ့လက်တွေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပြန်လှုပ်ရှားနိုင်ဖို့ ဘယ်လောက်ကြာမလဲ? "
ယွီရှောင်ချောင်းက ရယ်ချင်စိတ်ကို ချက်ချင်းဖိနှိပ်လိုက်ပြီး တည်ငြိမ်စွာနဲ့
"ပုံမှန်ဆို ဒဏ်ရာအပြင်းအထန် ရထားရင် ပျောက်ဖို့ ရက်တစ်ရာလောက် ကြာနိုင်တယ် ကျွန်မဆေးတွေ ဘယ်လောက်အစွမ်းထက်ထက် ပျောက်ဖို့ တစ်လနှစ်လတော့ အချိန်ယူရမယ်"
"ဒါဆိုရင်တော့ ဒီအချိန်အတောအတွင်း မင်းကိုဒုက္ခပေးမိပြီ! "
ကျူးကျွင်းယန်က ယွီရှောင်ချောင်းအမူအရာကနေ တစ်စုံတစ်ခုကို သတိထားမိလိုက်ပေမယ့် ထုတ်ဖော်ပြောမနေတော့ဘဲ ပုံမှန်အတိုင်းပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။
ယွီရှောင်ချောင်းက ရုတ်တရက်ပဲ ကိုယ့်သေတွင်းကိုယ် တူးလိုက်မိတယ်လို့ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဒေါသထွက်နေတဲ့ ကြောင်ပေါက်လို ကျူးကျွင်းယန်ကို ခုခံမှုအပြည့်နဲ့ကြည့်ပြီး
" ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ? "
ကျူးကျွင်းယန်က သူမကို စိုက်ကြည့်ပြီး
" ဘာကိုဆိုလိုလဲဆိုတော့ မင်းက ဆေးအနှစ်ကိုလုပ်တဲ့သူ ပြီးတော့ လုပ်နည်းကိုသိတာလည်း မင်းတစ်ယောက်တည်းပဲ မင်းက ဆေးအကြောင်း အသိဆုံးဖြစ်တာမို့ ဒီမင်းသားရဲ့လက်အတွက် နောက်ကျ မင်းကိုပဲ ဒုက္ခပေးရတော့မယ်! "
ဒီတော်ဝင်မင်းသားက အိမ်မှာ သူမကို အစေခံတစ်ယောက်လို ခိုင်းစားနေမှာကို တွေးကြည့်လိုက်တာနဲ့ ယွီရှောင်ချောင်းက သူမခေါင်းပေါ်မှာ တိမ်မည်းတွေ စုလာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဒီရုန်းကန်နေရတဲ့ အခြေအနေကနေလွတ်ဖို့ နောက်ဆုံးအနေနဲ့ သူမကြိုးစားကြည့်လိုက်တယ်။
" တကယ်တော့ ဆေးအနှစ်ကိုသုံးဖို့က အထူးနည်းလမ်းတွေ မလိုပါဘူး လက်ပေါ် လိမ်းလိုက်ရုံပါပဲ နေ့တိုင်း ဆေးလုပ်ပြီးတာနဲ့ မင်းသားဆီပို့ပေးပါ့မယ် ဆေးလိမ်းဖို့ကိုတော့ အမျိုးသမီးအစေခံဖြစ်ဖြစ် အမျိုးသားအစေခံဖြစ်ဖြစ် လုပ်ခိုင်းလို့ရပါတယ် "
