Gamzendeki Çukur <AyBer>

8:Korkmak

Bilgisayarı tekrar kucağıma aldım . Yanaları okuyup Berke baktım .

Berk
"Bir şey bulmuşsun ."

Aybike
"Sergen Pamukçu ... ilk adamımız bu ."

————————

Berk
"Evet , anlattığım gibi işte , sadece isim soy isim ve birtakım şifreli konuşma var ."

Akif
"Ya bizimle ilgili değilse ..."

Pars
"Belli başlı şeyler var konuşmada Akif amca ."

Resul
"Sağol Aybike, bize çok büyük bir iyilik yaptın ."

Pars
"Boşuma demiyorum işte Kösem Sultanım benim . Nasıl yapıyorsun bunları yen-... yen ..."

Parsın toparlayamaması beni güldürürken Berk onu boğmak istedi .

Orhan
"O zaman birkaç kişilik gruplara ayırıp bu adamı bulmaya başlayalım ."

Kenan
"Orhan haklı , ne kadar çabuk başlarsak o kadar iyi ."

Tarhan
"Kaan , Ömer , Doruk , Akif ve Kenan biz bir olalım ."

Ömer
"Olur Tarhan amca ."

Orhan
"Resul sen , Pars ve Berk de benimle olun o zaman ."

Aybike
"Pardon? Ben de buradayım baba ."

Berk x Orhan
"Sen gelmiyorsun ."

Babam ve Resul amca Berke dönüp sorgular bir şekilde baktı .

Aybike
"Ben olmasam siz daha kimi bulacağınızı bilmiyordunuz ."

Pars
"Hep haklı olmak yormuyor mu ?"

Parsa göz kırptım , o da bana gülümsedi .

Aybike
"Ben de geleceğim ."

Orhan
"Hayır Aybike . "

Aybike
"Baba ..."

Orhan
"Bu sefer seni korumak için söylemiyorum ."

Aybike
"Ne ?"

Babam ayağa kalktı ve beni kenara çekti .

Orhan
"Kızım , haklıydın . Ateşin rahatsızlığı tekrar nüksetti . Şimdi ikiniz de gidersek bu çocuk evde krize girmeyecek mi ?"

Aybike
"..."

Orhan
"Kardeşini düşün babacığım ."

Aybike
"Bulmuşsun hassas karnımı oradan vur baba ."

Orhan
"Üzme beni güzel kızım ."

Babam kollarımdan tutup alnımdan öptü .

Resul
"Orhan hadi çıkıyoruz ."

Berklerin alt katında bir toplantı salonu gibi bir yerdeydik . Herkes ayaklanmış çıkıyordu. Berk en arkada kalmıştı .

Herkes çıkınca yolundan sapıp yanıma geldi . Korkmaya başlamıştım . Kendimi bildim bileli bu işlerin içindeydim . Buraya doğmuştum . Kaç kere ölümden döndüm , ölümü bizzat gördüm .

O gün annemin cansız bedeni üstüme yığıldı , daha çok küçük bir çocuktum . Hareket edememiştim dakikalarca . İlk amda biliyordum annemin öldüğünü .

Ama artık alışmıştım ... en azından bu güne kadar . Alışmıştım ben . Neden şu an korkuyorum .

Berk
"Gelmemelisin , baban haklı ."