17:Geçmişin izi

701 52 686
                                    

Bu gün sevgili sapığımın yazdığı nottaki adrese gidecektim . Yani gidecektik . Berk de benimle gelecekti .

Gece gözüme bir damla uyku girmemişti . Yatmaktan sıkılıp kalkıp makyaj yapmaya başladım . Öğleden sonra dersim vardı ve kimsenin beni böyle güçsüz görmesini istemiyordum.

Yıkılmadım ayaktayım imajıma devam ederek oldukça özenli giyindim . Hava oldukça soğuk olmasına rağmen ben yine de incecik giyinmiştim .

Tam da kampüslerinizde görüp bunun kıçı donmuyor mu dediğiniz kızlardandım . Tabi benim nedenim vardı. Hava buz gibi olmasına rağmen benim için alev alev yanıyordu .

 Hava buz gibi olmasına rağmen benim için alev alev yanıyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Telefonumu ve çantamı alıp aşağıya indim . Sabah sabah karşılaşmak isteyeceğim son insan olan babamla karşılaştım .

Bu saatte uyanmazdı normalde ama neden kalktığını sorup sohbet açmaya hiç niyetim yok .

Orhan
"Sana da günaydın Aybike ."

Aybike
"Günaydın ."

Orhan
"Ne o çocuk gibi küsecek misin şimdi de ?"

Aybike
"Yoo kararlarıma saygı duymayan bi insanla konuşmaya gerek duymuyorum sadece ."

Orhan
"Bi insan dediğin baban ... bana saygı duymak zorundasın ."

Aybike
"Sen bana saygı duyuyor musun ki ben sana saygı duyayım ."

Orhan
"Aybike..."

Aybike
"Senin yaptığın her şeye rağmen yanında kalan tek kişi bendim. Şimdi beni de kaybettin Orhan Eren . Geçmiş olsun ."

Arkamı dönüp kapıya yürüdüm .

Orhan
"Nereye bu saatte ? Dersin yok biliyorum ."

Aybike
"Bir takım işlerim var ."

Orhan
"Nasıl işler ?"

Aybike
"Beni ilgilendiren işler . Peşime adam takayım deme, atlatırım biliyorsun ."

Babama daha fazla tahammül edemeyecektim . Suratına bakıp yalanlarını öğrenmeye gidiyorum demek istiyordum . Bağırıp çağırmak istiyorum .

Kapıdan çıkıp Berki aradım .

Aybike
"Günaydın ."

Berk
"Günaydın yavrum , geldim ben arka mahalledeyim ."

Aybike
"Geliyorum hemen ."

Telefonu kapatıp çantama attım ve arka mahalleye doğru yürüdüm . Berkin arabasını görünce yüzüme gülümseme yerleştirdim .

Aybike
"Çok bekledin mi ?"

Başımı uzatıp sormuştum . Berkin bana dönmesiyle yanındaki koltuğa oturup kapıyı kapattım .

Berk
"Aybike bu havada bu ne üst baş ?"

Gamzendeki Çukur <AyBer>Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin