Gamzendeki Çukur <AyBer>

2: Kokteyl

Aybikeden :

Ateş birlikte yukarıya çıktık . Kendi odama girmeden onun odasına girdik .

Aybike
"Bir mendil ya da havlu verir misin ?"

Ateş odasındaki tuvalete girip bana bir ıslak mendil getirdi ve uzattı . Aşağıda adamın tabiri caizse üstüne çıktığım vakit elime kan bulaşmıştı .

Aybike
"Sağol ..."

Ateş
"Abla sen ne yapıyordun aşağıda ?"

Aybike
"Kendimi tanıtıyordum ablacığım . Hadi gel böyle ..."

Ateş yanıma oturdu . Çok kısa bir süre sonra da kucağıma yattı . Gülümsedim ve saçlarını okşamaya başladım .

Aybike
"Koca adam oldun hala kedi gibi dibimdesin Ateş ."

Ateş
"Banane çok özledim ben seni . Bu sefer çok uzattın arayı ."

Aybike
"Biliyorum , sen de gelmedin ."

Ateş
"Abim ... abim neden gelmedi ?"

Aybike
"Ateş ... bu konuyu kaç kere konuşacağız . "

Ateş
"Kaç zamandır görmüyorum abla . Telefonlarımı bile açmıyor artık . Son bir yıldır sesini duymuyor ."

Aybike
"Biliyorum ... biz de görüşmüyoruz . Çok nadir telefon . Buraya geleceğimde de mesajla konuştuk ."

Ateş
"Hiç mi özlemiyor bizi ? "

Aybike
"En çok o özlüyor ..."

Ateş
"Neden gelmiyor ?"

Aybike
"Bizimle tekrar bağ kurmamak için ."

Ateş
"Yoksa babamı görmek istemiyor mu ?"

Aybike
"Babamı da görmek istemiyor olabilir ."

Ateş
"Annemin ölmesi babamın suçu değildi ki . Hem sadece annem ölmedi . Amcam da öldü . Kadir abim ve Mazlum abim babama kızmıyor ."

Aybike
"Babamın suçu yok çünkü ..."

Ateş
"O zaman ... "

Aybike
"Ablacığım ... abim babamın yeterli korumayı almadığını düşünüyor . O yüzden de kaçıyor . Kaçtığı tek şey babam da değil . Bizimle bağ kurmak istemiyor işte ."

Ateş
"Ama biz onun kardeşleriyiz . "

Aybike
"O g-gün ... annemi , amcamı ve yengemi kaybettiğimiz gün yani . Sen de ... sen de yaralandın ya . Abim çok korktu . Birini daha kaybetmeye tahammülü yok ."

Ateş
"Sen korkmamış mıydın ?"

Bacağımı kaldırdım . Bu sebeple Ateşin de başı havaya kalktı . Sonra kendisi kalktı .

Aybike
"O nasıl laf eşşek ? Ödüm kopmuştu . "

Ateş
"Eee o zaman ... ben beş yaşındaydım . Sen dokuz , abim on bir . Sen dokuz yaşında başladın bana annelik yapmaya . Yirmi bir yaşında oldun hala annelik yapıyorsun . Abim yirmi üç yaşında oldu ama hala on bir yaşında kaldı . Benden kaçıyor ... belki ... belki benim de ölmemi isterdi ."

Aybike
"Saçmalama Ateş o nasıl laf ? Senden değil kendinden , geçmişinden kaçıyor . Lütfen böyle düşünceleri kafandan at . Ben izninle duş alıp rahatlayacağım . "

Ateş
"Tamam abla ."

Tam odadan çıkacaktım ki aklıma bir şey geldi . Kafamı çevirdim ve omzumdan Ateş baktım .