Gamzendeki Çukur <AyBer>

40:Defile🔞

İlerleyen günlerde Berk ne Ömerle ne de Dorukla konuştu. Bu sefer uzaklaşan o olmuştu ve Berkin mesafesi bir kere artmışsa kolay kolay azalmaz.

Davet gününe de geri sayım başlamıştı. Her gün ikişer üçer gidip kontrol ediyorduk. Bu gün okul çıkışı da biz gidicektik.

Ayrıca akşama defile vardı. Yani bu gün benim sürekli bir yerlere koşturma günüm olucaktı.

Dersten çıkınca karşımızda Özkaya ikizlerini gördük. Talyayla birbirimize bakıp yanlarına gittik.

Aybike
"Kapımda mı bekliyorsun artık?"

Berk
"Kapında köle olalı çok oldu sanki yavrum."

Berk sağ kolunu belime atıp beni kendine çekti ve boynumdan öptü.

Aybike
"Sizin dersiniz yok muydu?"

Pars
"Artık çok yoğun işlenmiyor. Derslerimiz bitti sayılır."

Talya
"Rahatsınız yani."

Pars
"Ben yapım gereği rahat bir insanımdır zaten ceylan gözlüm."

Berk
"Aybike, istersen bu gün biz Parsa gidelim."

Aybike
"Nedenmiş o?"

Berk
"E akşama defile var yorulacaksın zaten."

Aybike
"Akşama daha ohoo kaç saat var."

Berk
"Korkma ya kapmazlar beni."

Çok yanlış insana çok yanlış şeyin şakasını yapıyor bu çocuk.

Aybike
"Şu an bunun şakasını yaptığın için topuğuna sıkmayı ciddi ciddi düşünüyorum haberin olsun."

Pars
"Hakkediyor... beyefendi mizah yeteneğiniz yoksa zorlamayınız."

Berk Parsı umursamadan odağını bende tutmaya devam etti. İmalı bir gülüşle biraz daha yaklaştı.

Berk
"Silahın olmadan da ateş ediyorsun zaten sevgilim."

Son kelimeye yine gülümsedim.

Berk
"Ne oldu?"

Aybike
"Alışamıyorum hitaplarına. Üç tanesiyle yaşamaya alışmışım."

Pars
"Üç mü?"

Aybike
"Hı hı..."

Pars
"Yenge vallaha kusuruna bakma sen bunun. Onun kelime haznesi bu kadar. Yoksa sen daha fazlasını hakkediyorsun zaten."

Berk
"Gün geçmiyor ki Pars benimle uğraşmasın."

Pars
"Gün geçmiyor ki sen kendini geliştirmeyesin."

Talya
"Dikildik kaldık koridorda hadi çıkalım bari."

Berk
"Yengem haklı."

Berk yengem derken Talyaya göz kırptı. Bunu Berkten duymak Talyaya da tuhaf hissettirmiş olucak ki yanakları elma şekeri gibi kıpkırmızı oldu.

Pars da Talyanın hiçbir anını kaçırmadığı gibi bunu da kaçırmadı ve kızarmış yanaklarından birinden doya doya öptü. Sonra da Berke döndü.

Pars
"Aferin lan gelişme var sende."

Berk elimi tuttu ve dördümüz birlikte Güzel Sanatlar fakültesi binasından çıktık. Merdivenlerin dibinde Ömer ve Doruku görmeyi beklemiyorduk.

Pars görür görmez sessiz bir şekilde küfür etti. Hala o da çok kızgındı ikisine de. Ben de direk Berke baktım. Yüzünde hiçbir ifade yoktu. Bu beni daha da korkutuyordu. O güne kadar en azından kırgınlık biraz da hüzün vardı. Şimdi onlar bile yok.