Apocalypse. ┇Minsung.

26 • Ya Şimdi?

Profesör, elbette tek başına değildi. Yanındaki adamları çocukları yakalamak için profesörden emir bekliyorlardı. Seungmin bu işte San'ın parmağı olduğunu düşünüyordu fakat kesinlikle San'ın bir suçu yoktu zaten şu an o da panik halindeydi. Seungmin'in ona karşı olan bakışlarını fark ettiğinde dudaklarını "ben yapmadım"  diyerek oynatmıştı. Minho bir adım ileri gittiğinde karşılarındaki adamlar hemen silahlarını ona doğru yöneltmişlerdi. Jisung aklında hızlı olması gereken bir plan döndürüyordu ama korku ve panikle aklına pek bir şey geldiği söylenemezdi. Han Jisung bile tükendiyse kim ne yapabilirdi çıkmazına girmişlerdi. Chris teslim olmanın en sağlıklısı olduğunu düşünse de -ki öyleydi- diğerleri kesinlikle saldırıdan yanaydı. Chris bu işin iyi bitmeyeceğini biliyordu. 

"Şimdi!"

Karşıdakiler ateş etmeden Minho'nun seslenmesi ile onlar ateş açmıştı. Chris bunun olacağını bildiğinden derince bir nefes aldıktan sonra silahına sarıldı. Bu çocuklarla baş etmenin ne kadar zor olduğunu tekrar hatırlamış olmuştu. Saklanacak pek yerleri yoktu ama kendilerini de korumak zorundalardı. Profesörü koruma altına alan adamları devirebilseler işleri kolaylaşacaktı.

"Beni koruyun."

Minho onu kolundan tutup saklandıkları yere geri çekti.

"Kal olduğun yerde, tam iyileşmedin. kahramanlığın sırası değil."

Jisung kolunu kurtarmaya çalışsa da bu çabası boşaydı. Yine de durmaya niyeti pek yoktu. Yere yatıp, profesörleri koruyan adamları nişan aldı. Bazen bu çocuklar onun iyi bir nişancı olduğunu unutup, ona bebek gibi davranıyorlardı özellikle de Minho. Birini indirdiğinde adamların bütün dikkati oraya çekildiği için çocuklar tekrar saldırıya geçebilmişlerdi. Plansız saldırı planları oldukça iyi ilerliyor gibi görünse de, Felix kolundan vurulmuştu. Chris onu hemen çekip yere oturtmuştu.

"Beni bırak! Çocuklara yardım et. Ben hallederim."

Chris küçük bir küfür savurup, Felix'in dediğini yaptı şimdi kesinlikle saldırı modundaydı. Mermileri tükenmek üzereyken San son çare olarak el bombasını çıkarmıştı. Zor zamanlarda ve umudun tükendiği anlarda kullanmak için saklamıştı aslında o anın bu kadar çabuk geleceğini pek kestirememişti elbette. Pimi çekip, karşı tarafa doğru attı. Fakat tam bu sırada o da vurulmuştu. Karnını tutup yere doğru eğildi. Hyunjin, hızla onu tutup çekti ve hepsi kendini korumak için farklı köşelere kaçtılar. Patlamanın ardından herkes Felix'in başına toplanmıştı. Hyunjin ise bir San'a bir Felix'e bakıyordu. 

"Arkadaşının yanına git."

"Ölecek misin?"

"Bilmem, belki."

Hyunjin, San'ın tişörtünü kaldırıp yaraya baktı. Ne yapacağını bilmiyordu. Yanlarında gerekli malzemeler de sınırlıydı. Üstelik Felix de yaralıyken San için malzemelerden feda ederler miydi bilmiyordu. Jeongin'in desteği olmadan düşünmek çok zordu onun için. Hyunjin istila olmasa doktor olma yolunda ilerleyen mezun olmasına çok az kalmış tıp öğrencisi olmasına rağmen Jisung vurulduğunda bütün sorumluluğu Jeongin üstlenmişti. Hyunjin hep kendine Jeongin'in daha cesur olduğunu söylerdi zaten. Kendini arkadaşları için feda ederken de bunu kanıtlamıştı. Gözleri dolmaya başladığında Minho'nun seslenmesi ile kendine geldi. 

"San'ın yarasına şimdilik ne yapabiliriz bilmiyorum. Felix'in kolu sadece sıyırmış bu yüzden şanslıyız. Pansuman yapılması gerek, ilgilenir misin? Biz de San için çözüm bulmaya çalışalım. Fakat pek zamanımız yok sese geleceklerdir."

Hyunjin sadece kafası ile onaylayıp, Felix'in yarası ile ilgilenmeye başladı. Chris ve Minho San için ne yapabileceklerini düşünürken diğerleri ölen adamlardan mermi ve silah topluyordu. Fakat kimse profesörün yokluğunu fark edememişti. El bombası sayesinde demir kapı da açılmıştı. Minho'nun söylediği gibi zombiler de onların olduğu yere doğru geliyorlardı. Felix, kolu ile ilgilenen Hyunjin'e baktı.

"Peki, ya şimdi ne olacak?"

-----------------------------------------

Helloooo! Evet sizlere sürpriz bir dönüş yaptım. Paslanmışım? Bu yüzden hatalarım ve kusurlarım varsa görmezden gelmenizi rica edeceğim :( Bu bölümü paslanmış yazarınızın geçiş bölümü olarak düşünebilirsiniz. Ben pek tatmin olmadım çünkü ama yazmaya devam ettikçe eski formuma ulaşırım diye düşünüyorum. Keyifli okumalar! yorumlarınızı esirgemeyin lütfen. ♥️