Different ~Kookmin [Yarı texting] 1-2

Yakın Arkadaş

İşte şimdi sıçmıştım. Annem bağırınca hemen arkamı dönmüştüm. O da döndüğüm gibi beni çimdiklemeye başlamıştı. "Anne dur. Ne dedim ki ben?" Annem sanki onunla dalga geçiyormuşum gibi baktı bana. "Az önce kocama canın cehenneme dedin!" Peki... Sevgili kocasına söylediğim sözü cidden duyduğuna emin olduğuma göre yalan söylemeye başlamam gerekiyordu. "Anne söylediğimin kocanla bir alakası yok ki. Şarkı söylüyordum sadece. Hem koskoca adama öyle şeyler denir mi?" deyip samimiyetsiz sırıtışımı sundum ona. "Hangi şarkıymış bu?"

"Celine-" "Dven Jhonson'un şarkısı."

Annem arkasını döndüğünde dünyanın en boktan yalanını söylemiş kardeşime resmen ses çıkartmadan bağırmıştım. Sadece ağzım açık küfür ediyordum. Annem birden güldü. ve konuştu.

"Gerizekalı o bir oyuncu!" Aptal kardeşimin kafasına son anda dank etmişti ve gözlerini açmış bana bakıyordu. "Hayır anne şarkısı var ama."

Annem bu sefer de bana dönmüştü ve şarkının adını söylemem için öylece bir kaşı havada bana bakıyordu ben de şarkı adını hatırlamaya çalışıyordum. Birden hatırlayınca gülmsedim yerimden zıpladım.

"Face off. Face off."

"Hmm biliyorum onu ama gözüm üzerinde." Kendimi nasıl kurtardığımı düşünürken bir yandan annem inandığı için seviniyordum. Eun min'in dışarı çıktığını görünce omuzumdaki çantamı zıplatıp yerini düzelttim ve onun arkasından dışarı çıktım.
Şanslıydık ki otuz saniye bile beklemeden okul servisi gelmişti. Servise binip cam kenarında bir yere oturduktan sonra kulaklıklarımı takıp Celine Dion'un bir şarkısını açtım ve düşünmeye başladım.

'Aslında annem iyi biri olsaydı ve beni sevseydi belki de az önce yaşadıklarımız tatlı bir anı olarak kalabilirdi. Ama kalamıyordu işte ne kadar komik olsa da gülemiyordum.'

...

"Selam Jimin! Günaydın." "Günaydın?"
Dedim yavaşça. Eunmin şaşkın bir şekilde bana döndü. Beraber okul binasına doğru yürüyorduk.

" Jimin neden herkes sana bakıyor? Seni tanıyorlar. İlk günden dedi kodun mu çıktı?"

Bir anlığına düşünmüştüm bunu. Ama olamazdı ki ben sınıftan bile çıkmamıştım dün. "Hayır Eun ben kimseye bir şey söylemedim. Kimsenin yanına gitmedim.

Sadece Taehyung." Bir dakika. Sadece Taehyung? Hasiktir... Birden duraksamıştım Eun beni fark etmeyip biraz yurudukten sonra yoklugumu hissedip arkasını döndü. Hayır şimdi neden böyle durdum ki ? K- dramada mıyız sanki? bunları düşünürken aynı anda ne yapmaya çalıştığımı anlamakta zorluk çeken Eun'a doğru koştum.

"Eun min buldum!" "Neyi?" Dediğinde az önce düşündüğüm saçmalıklar yüzünden neyi bulduğumu unutmuştum ki birden hatırladım ve kaldığım yerden devam ettim.

"Taehyung ile fotoğraf çekmiştik benden Instagram hesabımın adını istemişti ya fotoğrafı post attıysa?" "Jimin bunu bana mı soruyorsun ? Hem seni etiketlese görmez miydin?" "Hayır Instagram bildirimlerim kapalı hiç bir şey görmedim."

" O zaman aç da bakalım!" Hemen elimi çantama atıp telefonumu çıkarttım. Instagrama girdim ve... Aman Tanrım bu da ne?!

"Jimin senin bir takipçin ve takip ettiğin vardı o da bendim ne ara bu kadar takipçin oldu?" "Bilmiyorum deyip Dm kutuma baktım ve "Tae sizi bir gönderiye etiketledi" yazıyordu. Benimle çekindiği fotoğrafı Instagrama atmıştı ve post yedi bin beğeni almıştı.

"Oha." "Bence de oha Eunmin." "Nasıl birden sekiz yüz otuz dört takipçim oldu?" "Sanırım Tae okulda popüler biri Jimin. Ona dikkat et. Zil çaldı gel gidelim." Kafamı onaylar şekilde sallayıp binaya girdim Eun benden önce sınıfına ulaşmıştı ben de ondan sonra sınıfıma gittim. Ama Oturduğum sırada birisi daha vardı.