Unicode
“ဖယ်ဟာ လာမကိုင်နဲ့ ငါဖျားတာမောင့်ကြောင့်”
ထွေးတစ်ယောက်ပြန်ဖျားနေပြန်သည်။မနက်ထဲကရှားထက်စံကိုလုံးဝအနားကပ်မခံ။
ကုတင်ပေါ်တတ်လာရင်ကန်ချမယ်ဆိုလို့ရှားထက်စံဘေးမှာသာမတ်တပ်ရပ်နေရသည်။
“ဆေးသောက်ရမယ်လေ ထွေးရာ”
“သွားဟာ အိပ်အုံးမှာ သောက်ချင်တဲ့ချိန်မှသောက်မယ်”
စောင်ပုံထဲခေါင်းမဖော်ပဲကန့်လန့်တိုက်နေတဲ့ထွေးကိုရှားထက်စံတကယ်မနိုင်တော့။
စောင်ကိုခေါင်းအစခြေအဆုံးလုံအောင်ခြုံထားပြီးကွေးနေတဲ့ထွေးကရှားထက်စံတစ်ပွေ့စာပဲရှိသည်။
“အ”
“ညိမ်ညိမ်နေနော်ထွေး ပြုတ်ကျမယ်”
“အဟင့်......ဟင့်.....”
“ဘာဖြစ်တာလဲ ထွေး”
ထွေးကိုကောက်ပွေ့ချီကာအပြင်ကိုထွက်လာရင်းဒုတ်ခနဲဆိုတဲ့အသံလေးထွက်လာတာကြားလိုက်မိသည်။မကြာပါဘူးထွေးစငိုပါလေရော။
ခုံမှာထိုင်ရင်းထွေးမျက်နှာလေးအတင်းဖယ်ကြည့်တော့မျက်ရည်တွေကစိုရွဲလို့လက်ကလဲသူ့ခါးကိုနောက်ပြန်ပွတ်နေသည်။
“မောင် တောင်းပန်ပါတယ် ထွေးရယ် ၊ အရမ်းနာသွားတယ်မလား ၊ မောင်လုပ်ပေးမယ် အ.....”
ထွေးတစ်ယောက်ရှားထက်စံရင်ဘက်ကိုထုကာအော်ငိုနေသည်။ထုလို့နာတာထက်ထွေးငိုတော့ရှားထက်စံဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့။
မျက်နှာလေးကိုရှုံ့မဲ့လို့ငိုနေတာထွေးကိုရှားထက်စံလှုပ်မရအောင်ဖက်ကာမျက်ရည်တွေသုပ်ပေးရင်းခါးကိုလဲပွတ်ပေးနေသည်။
“မောင် ငါ့ကိုမချစ်တော့လို့...ဟင့်...အဲ့လို့ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း...ဟင့်...လုပ်တာမလား...........”
“မဟုတ်တာ ၊ မောင်ကဒီတိုင်းမချီလိုက်တာထွေးရုံးမှာဆိုးလို့လေ ၊ မချစ်ပဲနေပါ့မလား ထွေးရယ်”
မိခင်တစ်ယောက်လိုထွေးကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ကာမျက်ရည်တွေကိုသုတ်ပေးနေသည်။ထွေး မျက်လုံးနဲ့နှာခေါင်းတွေပါနီရဲတတ်နေပြီ။
BẠN ĐANG ĐỌC
ထွေး [COMPLETE]
Viễn tưởng" ထွေး လို့ပဲခေါ်ချင်တာလေ မောင်က" " ေထြး လို႔ပဲေခၚခ်င္တာေလ ေမာင္က"