İDDİA

13. Bölüm

"Bu dersimiz boşmuş." dedi sınıf başkanı. "Hadi bahçeye."

Herkes sırayla dışarı çıkarken Bade yanıma geldi. "Dün geceyi hatırlıyor musun?"

Kaşlarımı çattım. "Evet?"

"Nasıl?"

"Beraber uyuduk."

"Ha" dedi ve gülmeye başladı. "Sen sadece uyduğunuz kısmı hatırlıyorsun. Sonrasını da bir araştır bence." dedi ve arkasına bile bakmadan koşmaya başladı. Ne demek istemişti?

Arkamı döndüğümde Ares'i gördüm. Merdivenlerin köşesinde durmuş beni izliyordu. Hemen yanına gittim. "Dün gece benim bilmediğim ne oldu?"

Kaşlarını çattı. "Ne?"

"Dün gece diyorum benim bilmediğim ne oldu diyorum."

"Hiçbir şey?"

"Öyle mi dersin?"

"Evet. Neden sordun?"

"Bade bir şeyler söyledi de."

Dişlerini sıkmaya başladı. "Ne söyledi?"

"Boşver." dedim ve bende arkama bakmadan merdivenlerden inmeye başladım. Arkamdan geliyor muydu? Bilmiyordum.

Bahçeye çıktığımda çok sıcak olduğunu fark edip kantine girdim ve içecek alarak sınıfa çıktım. Sınıfta 3 kişi vardı bunlarda Burak, Deniz ve Ozan'dı. Ares bahçe de de yoktu. Neredeydi acaba.

Burak ve Ozan uyuyordu. Deniz ise telefonundan oyun oynuyordu. İçeceğimi bitirdiğimde çöpünü attım ve sırama oturmadan Deniz'e seslendim. "Ares'in nerede olduğunu biliyor musun?"

"Havuz da olabilir." dedi telefondan başını kaldırarak.

"Teşekkür ederim." dedim ve sınıftan çıkarak havuza indim. Kapının oradan bağırma sesleri geliyordu ve sesler Ares'e aitti.

"Sen ne bok yemeye kızın yanına gidersin ki?" dedi bağırarak.

"O kız masum!" dedi bir kız sesi. Bade'nin sesi. "Benim acımı onunla dindirmeye çalışma!"

"Sanane?" dedi Ares. "Çok mu düşünür oldun sen Sanem'i?"

"Alakası yok." dedi Bade. "Sadece o kızın bir suçu günahı yok. Eğer kıza birşey yapacak olursan dün gece yaptıklarını tek tek öterim." Dün gece ne yapmıştı ki? Kapıya biraz daha yaklaşarak dinlemeye başladım.

Ares güçlü bir kahkaha attı. "Dene bakalım ne oluyor. Yeni gelen fizikçiyle tuvalette yaptıklarınızı herkes öğrensin istemiyorsan sus."

"Unutma Ares" dedi Bade. "O kız suçsuz. Tek suçu seni sevmek,herkes gibi."

"Sevmeseymiş. Ben mi dedim sevsin diye?" Kalbime birşey saplandı. Ok? Hayır... Bıçak? Hayır... Ares'in sözleri? Ah,evet. Kalbime bir bıçak gibi saplandı Ares'in sözleri.

"Her dediğini yaptım. Şimdi rahat bırak kızı."

"Sefa... O ne halde?" diye sordu Ares.

"Yapma Ares, yalvarırım yapma." dedi Bade. Ağlıyor muydu? Olabilirdi.

"Sefa'nın ne halde olduğunu sordum sana!" dedi bağırarak Ares.

"Birazdan gelecek okula. Herşey hazır." dedi Bade. Sefa'nın bizim okulda ne işi vardı?

"Peki" dedi Ares. "Şimdi çık. Biraz yüzerim sonra eğlenceyi izleriz."

Bade'nin kapıya yürüdüğünü anladığım an hızlıca kapıdan uzaklaştım ve üst kata çıktım. Bunlar ne iş çeviriyordu? Hemde benim hakkımda. Yutkunarak bahçeye çıktım. Sefa gelemezdi,gelmesindi.