Matematik dersindeydik. Sefa hâlâ gelmemişti. Ares ders boyunca uyuyordu,benim aksime. Benim gözlerime uyku girmiyordu.
Hoca tahtadan soru açarken teneffüs zili çaldı. Ares dahil neredeyse sınıftaki herkes bahçeye indi. Bende inmiştim. Merdivenlerde inerken bir anda kolumdan tutulup yukarıya çekildim. Çeken kişiye baktığım zaman bu Sefa 'ydı. Hiç zorluk vermeden beni çatıya götürdü. "Nasıldı gecen?" diye sordu Sefa.
"Sanane?" dedim bende tersleyerek. Şuan ayağımız kaysa öbür dünyaya gidebilirdik çünkü çatının tam ucundaydık.
"Peki." dedi ve telefonunu çıkarttı. "Herkes öğrensin o zaman."
"Bu ne demek?" diye sordum kaşlarımı çatarak.
"Öğrenirsin bebeğim." dedi Sefa. O sırada telefonuma bir bildirim geldi,hatta bahçedeki herkesin telefonuna aynı anda bildirim gitti. Gelen mesaja baktığımda bir fotoğraf vardı, fotoğrafta da ben. Yatakta yatıyordum ama çıplak. Yanımda da Ares vardı,o da aynı şekildeydi. Onun sadece boxer i vardı.
"N-nasıl?" dedim. "Bu imkansız."
"Sen öyle san bebeğim,geceniz mükemmel geçmiş anlaşılan. Herkes bir öğrensin dedim. Nasıl yapmışım?"
Yutkundum ve çatıdan, bahçeye baktım. Herkes gözlerini dikmiş Sefa ve beni izliyordu. Ares de vardı,o ise herkesin aksine bizi gülerek izliyordu.
"Kimin planı bu?" Diye sordum gözlerim dolmaya başlarken.
"Sevgilinin." dedi Sefa. Can alıcı kelime...
"Olamaz." dedim. "Ares bunu yapmış olamaz."
"Ama yaptı." dedi ve arkasını dönüp çatıdan çıktı. Beni bir domino taşı olarak kullandı ve şuan yıkılıyordum. Arkasından gitmek yerine bahçedekilere baktım. Atlasam... Kesin öldürdüm.
Ares bunu bana yapmış olamazdı. Havuz da olan konuşmaları duymasam buna inanmazdım ama duymuştum ve bu gerçekti. Olmayan birşeyle beni suçluyorlar dı. Şu anki şartlarda da asla Ares değil ben yargılanırdım. Çünkü Ares erkekti ve o istediğini yapabilirdi,ama ben kızdım ve yapamazdım. Buna bir son vermenin vakti gelmişti. Herşeye son vermenin vakti gelmişti, hayatıma bile.
Uca biraz daha yaklaştım. "Beni duy Ares!" diye bağırdım. "Benim katilim sensin! Ben değil! Beni sen kendine aşık ettin,ben değil! Benim seni sevmem suç değildi,senin beni kendine aşık etmen suçtu. Şimdi ne olacak biliyor musun? Sen benim katilim olacaksın!" dedim ve kendimi aşşağı bıraktım. En son duyduğum şey ise herkesin çığlığıydı.
Bu dünya bir aşık kaybetti,yeni bir katil kazandı. Aşık olmak kendi sonunu getirirdi,benim ki de öyle oldu. Benim mürekkebim de hayatımla beraber bitti.
-SON-
Son hakkında fazla bir şey konuşmak istemiyorum. Sadece Ares şerefsizdi ve erkeklerin özetiydi. Her zaman bunu hatırlayın. Aşk bize yaramaz:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İDDİA
Ficção Adolescente3 yıldır sevdiğin,her gün onu izlediğin çocuk bir gün dersten çıkıp kütüphaneye geldiğinde yanına oturup "Senin üzerine iddiaya girdim. Yarın benimle tatile geliyorsun. Eğer gelmezsen o tüm dünyadan sakladığın sır varya onu tüm dünya öğrenir." dese...
