İDDİA

Özel Bölüm |Ares

Ares...

Sefa ve Sanem çatıda konuşuyorlardı. Tek amacım biraz eğlenmek di,her zaman ki gibi. Aşk diye birşey yoktu benim için,sevgi de zamanla biterdi. Duyguların bu dünyada bir önemi yoktu. Bağırarak konuştukları için herkes gibi bende onları izliyordum. Sanem'in ağlamaya başladığı buradan bile belli oluyordu. Sefa'ya onun çok üstüne gitmemesini söylemiştim ama sikik herif kızı ağlatıyordu. Ona ağlamak yakışıyordu aslında. Bu düşünceyle sırıtmaya başladım.

Konuşmalarının sonuna geldikleri bariz bir şekilde belliydi çünkü Sanem,çatının ucuna gelmişti. Bağırarak ve ağlayarak konuşmaya başladı. Beni duy Ares!" diye bağırdı. "Benim katilim sensin! Ben değil! Beni sen kendine aşık ettin,ben değil! Benim seni sevmem suç değildi,senin beni kendine aşık etmen suçtu. Şimdi ne olacak biliyor musun? Sen benim katilim olacaksın!" dedi ve bir anda kendini aşağıya saldı. Herkesin ağzından çığlık koparken ben ne olduğunu idrak etmeye çalışıyordum.

Sanem,benim yüzümden hayatına son vermişti. Benim yüzümden.

Ares'in yüzünden.

Ares'in yüzünden.

Ares'in yüzünden.

Benim yüzümden!

Ayak ucuna düşen bedenle bağırmaya başladım. Parçalanmıştı. Sanem benim yüzümden ayak ucumda yatıyordu. "Ambulansı arayın! Yaşasın,lütfen Sanem yaşasın. Ben öleyim o kurtulsun! Ne bakıyorsunuz lan bir şeyler yapın!"

Ozan ve Burağın beni tutup oradan uzaklaştırmasıyla hareket etmeyi unuttuğumu hissediyordum. Beni sınıfa çıkarttıklarında su içirmeye çalışmışlardı ama içmemistim. Daha önce ki kızlar hiç böyle tepki vermemişti,hayatına son vermeyi akıllarının ucundan bile geçirmemişlerdi. Ama Sanem yapmıştı. Sanem benim yüzümden ölmüştü.

🕯️

1 hafta sonra...

"Sikik herif! Kim sana oyun oyna dedi ki o kızla. Sadece eğlencesine konuşulan bir konuydu o!" diye bağırıyordu Burak.

"Şu konuyu ısıtıp ısıtıp önüme koyma!" dedim gömleğimin düğmelerini iliklerken. "Yaptım bir hata bitti gitti. O öldü,ben yaşıyorum. Ölenle ölünmez."

"Sen akıllanmazsın." dedi Burak benden iğrendiğini belli ederek.

"Dediğim gibi Burak ölenle ölünmez. Hayat yaşamak için var,tadını çıkar ve unut artık o kızı."

Benim cümlem biter bitmez Burağın telefonu çalmaya başladı. Zil sesi Gidiyor Musun? du. Sanemle benim şarkım. İkimizin şarkısı.

Her ne kadar belli etmesem de cidden Sanem için fazlasıyla üzülmüştüm. Hatta cenazesinden sonra ki gün okulda çatıya çıkıp aynı şekilde bende intihar etmek istemiştim ama sonra ölmek için daha çok genç olduğumu fark ettim. Üzüntüden kafayı yesem de etrafa duygusuz olarak gözüküyordum. Umrumda değildi. Sanem için söylediğim kötü şeylerin doğrusunu sadece Sanem ve ben bilebilirdik. Kızmazdı bence o bana. İsteyerek söylemiyordum ki. O beni bilir. Bilir o beni. Tanır o beni. Görsün ve bilsin onun hakkındaki düşüncelerimi. Aşık olmasam da sevmiştim sanırım Sanem'i.