Exception [PSLU #2] [GL]

E19

Portia's POV

After that day, hindi ako pumasok ng ilang araw, hindi narin ako nagpunta sa condo at dito muna ako sa bahay namin tumira. Halos kulitin narin ako ni ate pero wala siyang magawa dahil nagmatigas ang ulo ko.

I couldn't even say that she cheated on me where in fact never naging kami at ni wala ngang ligawan na nangyare saming dalawa

We just confessed to each other but I didn't knew that opening up my feelings once again would just lead me back to where I really belong. Maybe she didn't cheat on me, but she betrayed me. This sucks, hindi ako nag oopen talaga kahit kanino dahil sa mga past experiences ko sa mga tinuring kong kaibigan noon. Pero ito nanaman ako naloko, but this time sa pag ibig naman.

"Portia!" Isang sigaw ang narinig ko sa labas ng kwarto ko at pinipilit buksan ang pinto ko at dahil hindi sila mapirmi ay mukang nakakuha sila ng spare key kaya sapilitang binuksan ang pinto at tumambad sakin ang apat na unggoy.

"Hala patay ka na ba.." Tugon ni Lucas at inilagay pa ang kamay niya sa bibig niya kaya binato ko siya ng unan like I usually does.

"Punyeta, ang gulo niyo natutulog yung tao!" Singhal ko sakanila.

"Tao ka pala?" Tanong ni Regina at ikinairap ko.

"Come on, Portia. Come with us, hindi pwedeng magmukmok ka lang jan. Get up!" Sabi ni Lydia at hinila hila pa ako sa kapulsuhan ko dahil ayaw ko talagang bumangon.

I groaned in protest, wala na akong magawa dahil apat na silang tinutulak ako papunta sa restroom para maligo. Gosh, these people kailan ba nila papatahimikin ang araw ko. Inis akong sinunod sila dahil wala na akong magagawa.

Hindi na ako masyadong nag tagal sa shower room dahil minamadali talaga nila ako at pagkatapos ko naman I just did my morning routine then I went to my walk in closet to scan for some casual clothes.

Mahirap na baka saan nanaman nila ako dalhin, malay ko ba kung bigla nalang nila ako papakidnapin sa daan. Nagdala rin ako ng ilang damit kasi sabi nila ay magtatagal daw kami ng ilang araw doon.

"Mabuti naman natapos ka na mahal na reyna." Sambit ni Noah nang makita ako.

"Kung hindi lang kayo nanggulo edi sana maayos pa tulog ko." Iritado kong sabi pero as always abnormal sila kaya tinawanan lang ako.

"Anong tulog? Hindi ka na nga pumapasok at kumakain ng maayos kaya sa ayaw at sa gusto mo, sasama ka samin." Sabi ni Lucas.

Pagkatapos namin mag breakfast ay nag byahe agad kami. Hindi ko alam kung saan nila ako dadalhin kaya natulog nalang ako. Pagkagising ko ay ramdam kong tumigil rin ang kotse, napalingat ako at kumukurap pa nang nakita kong mag isa nalang pala ako sa loob.

"You're finally awake." Naguluhantang ako sa babaeng biglang nag salita sa tabi ko. What the heck, wala siya kanina dito. At papaanong nandito siya?!

"What are you doing here, Miss Veronica? Mag isa lang ako kanina dito sa sit na to. Bakit katabi na kita? Multo ka ba?" Tanong ko pa at inilagay ko ang pointy finger ko sa pisngi niya dahil malay ko ba kung nananaginip lang ako.

Narinig ko ang mahina niyang tawa at humarap sakin. "Kanina pa ako nandito, you were just really that tulog mantika. They fetch me and I was the one who invited them here. Your sister will arrive later together with Vienn."

Sumulyap ako sa labas at akala ko ay nasa resort nanaman kami pero bumungad lang sakin ang maaliwalas na tanawin. The view was really fantastic, I guess we are going on a hiking or camping.

"Nasan tayo, Ma'am?" Tanong ko ulit.

"Can you scratch that, Ma'am or Miss? You can just call me with my name." Sabi niya at umirap.