"Beni sevmeye çalışın Prensesim, çünkü ben şu bir ayda bağımlısı oldum gözlerinin ve aşk bir iki kat ötesidir sevginin"
Madeline krallığının güzide prensesi, Kralın, ve Kraliçenin tek kızı güzeller güzeli Liliya, Cordelia krallığının prensi Victor i...
Madeline Sarayı'nda saat akşam sularıydı, kraliçe Rosalie ve Kral Theodore akşam yemeği için yardımcılar yardımıyla hazırlanılıyorlardı.
Akşam için Kral Theodore'un kadim dostu Cordelia kralı ve ailesi yemeğe çağırılmıştı.
Prenses Liliya ise dadısı Sofia yardımı ile şaşalı elbisesini giydiriliyordu.
Prenses Liliya'nın ağzından ; "Ah, Dadı korseyi çok sıktın"
"Özür dilerim prensesim"
"Zaten huzursuzum dadı bir de sıkma benide masada rahat oturabileyim bari"
"Prens Victor geliyor diye bu yüzünüz asık değil mi prensesim"
"Kuşkusuz evet dadı, küçüklüğümden beri sürekli kavga ederiz biliyorsun, en son bana insanların beni abarttığını basit biri olduğumu söyledi. Hah? Kendisi kılıç sallamaktan bile aciz"
"Ah, hiç öyle olur mu prensesim siz dünyalar güzelisiniz, mübağla ediyor olmalı prens Victor"
Aynaya bakıp elbisemi düzelttim. Prens ne derse desin aynada gördüğüm Liliya kusursuzdu, ve bu benim için kâfiydi zaten. Her bir karışı ilmek ilmek işlenmiş elbisem üzerime milim milim oturuyordu.
Pencereden dışarı kafamı çevirdiğimde Ay ışıl ışıl parlıyor yıldızlarda ona eşlik ediyordu.
Bu saatde bahçeye çıkıp hava almayı dilerdim, ama malesef atışmadan duramadığımız Prens ve ailesi ile bir yemek yemek zorundayım.
Önüme döndüğümde dadı saçımı yapmak için bu sefer tarağı eline aldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yine her zamanki gibi iyi bir iş çıkardığında aynaya bakıp "Dadı yine çok güzel yaptın" dedim. Dadı gülümseyip "Beğenmenize sevindim prensesim" dedi ve tacımı da başıma oturttu.
"Dadı, abim dairesinde mi"
"Evet, hazırlanıyordur prensesim"
Elime parfümümü alıp boynuma sıktım. Dadı odadan çıktığında bende kapıyı tıklattım ve uşakların açmasını bekledim.
Dairemden çıkıp abim Dorian'ın odasına girdim. Aynanın önünde kol düğmesini ilikliyordu.
"Liliya, bu ne güzellik"
"Sende fena sayılmazsın abicim" deyip güldüğünde bana sinsi sinsi baktı.
"Victor'un seni sevmediği kadar varsın"
"Ne? Ah seni bana karşı dolduruyor değil mi?"
Yanıma gelip "Hadi birazdan gelirler aşağı inelim" dedi ve beni geçiştirerek aşağı indirdi.
