"Beni sevmeye çalışın Prensesim, çünkü ben şu bir ayda bağımlısı oldum gözlerinin ve aşk bir iki kat ötesidir sevginin"
Madeline krallığının güzide prensesi, Kralın, ve Kraliçenin tek kızı güzeller güzeli Liliya, Cordelia krallığının prensi Victor i...
"Liliya, söyleyecektim sadece moralin bozulmasın diye beklemek istedim biraz"
"Ya neyi bekleyecektin Victor, aylarca sensiz sarayda olacağım ve sensiz Cordelia nasıl bir yer bilmiyorum bile ama sen bana haber bile vermiyorsun"
Dediğimde gözümden bir kaç damla yaş düştü. Yanıma yaklaşıp gözümdeki yaşları sildi ve sakin bir sesle konuştu "Önümüzdeki haftasonu yola çıkacağız, sana elimden geldiğince yazacağım üzülme. Yeni evliyken savaşa gitmek zorunda olunca nasıl bir tepki vereceğini kestiremedim o yüzden söyleyemedim"
"Darcy bana ve sana ölüm tehditleri yağdırırken, sana bir şey olacak korkusuyla titrerken, sana bir şey olsa ne yapacağım diye düşünürken gidiyorsun Victor. Korkuyorum, çok korkuyorum. Sen elimi bırakınca çok korkuyorum"
Eliyle belimi kavrayıp kendine çekti, bende kollarımı boynuna sardım ve göz yaşlarımla omzunu ıslattım.
"Samuel'i sırf senin için Cordelia'da bırakacağım, elimden gelen tek şey bu güzelim. Biliyorsun ona kendimden çok güvenirim, senin güvenliğini sağlayacaktır"
Hala sarılır pozisyondayken kollarımı sıkılaştırdım Ağlamaktan kesik kesik çıkan sesimle konuştum "Y-ya sana bir şey olursa"
"Şşşh, şimdiye kadar çok kez savaşa gittim. Bana bir şey olmayacak çıkar onu aklından Lili"
~•~•~
Öğle vakitlerne doğru Victor teftiş için Freudgan'a gitti, o gidince henüz öğlen saatleri olmasına rağmen biraz uyudum. Moralim gerçektem çok bozuktu ve hiç bir şey yapmaya halim yoktu sanırım.
Kraliçe Ophelia'nın anlattığına göre Kral Leonard ve Victor savaşa gidince Darcy'nin yanına bir casus göndermeyi planlıyordu. Şimdilik ilk adım buydu.
Kraliçe bunları anlattıktan sonra ise beni teselli etmişti, güvende olacağıma ve Victor'un gidişlerine alışmam gerektiğine dair. Onu sabırla dinleyip yeniden odama çekildim ve yatağımda uzanmaya devam ettim.
Ne zaman moralim düşse çareyi yatakta uzanarak ve uyuyarak bulurdum.
Sonrasında günler günleri kovaladı ve artık yarın Victor için gitme vaktiydi.
Saat geceye geliyordu, geceliğimi giymiş pencerenin önünde öylece dışarı bakmakla meşgulüm. Victor Samuel'in yanında bahçedeydi.
Kafamı yaslamış öylece sarayın uçsuz bucaksız bahçesini izlerken kapı sesi geldi, Victor gelmişti.
"Yatmadın mı daha?"
Ona dönüp kırık bir gülümseme sundum, "Hayır, seni bekledim"
Yanıma geldi ve benim yaptığım gibi camdan dışarıya bakmaya başladı.
Onu inceledim biraz, yan profili kusursuzdu. Biçimli burnu sert çene kasları, çizilmişcesine dudakları ve alnına dökülen sarı bukleleri.
Fısıldadım. "Victor"
Bana dönderdi kafasını ve bakmaya başladı.
Ve sonra içimden ne geliyorsa onu yaptım, ipek gömleğini çekip kendime yaklaştırdım ve üşümüş kollarımı boynuna dolayıp kusursuz dudaklarını dudaklarımla kapattım.
Bu yaptığıma gülümsedi ve belimi kavradı büyük elleri. Beni kendine çekip dudaklarını dudaklarım üzerinde hareket ettirmeye başladı. Kalbim her salisede bir atıyordu sanki onun nefesini dudaklarımda hissederken.
İstiyordum, korkuyordum belki çekiniyordum ama onun kokusu beni çoktan sarhoş etmişti bile.
Gözlerimi kırpıp onayladım onu, önce dudağımın kenarına bir öpücük kondurdu sonra boynuma sokulup derin derin nefesler alarak öpmeye başladı boynumu. Elim buklelerindeydi.
Boynumdan ayrılıp yeniden dudaklarıma döndüğünde elini geceliğimin askısına atıp indirdi, vücudumdan yere kayan gecelik ile benim elimde gömleğinin önündeki düğüme gitti.
İpi çekip boynunu açıkta bıraktıktan sonra gömleğin belinden tutup çıkarmamla her kızın hayran olabileceği yapılı vücudu ile karşı karşıya kaldım.
Sırtım yeni değişmiş buram buram lavanta kokan çarşafları bulduğunda Victor boynuma eğilip fısıldayarak öpücüklerini köprücük kemiğime indirdi. "Çok güzelsin Lili"
Üzerimizde bir şey kalmadığında ellerim buklelerindeydi, ipeksi buklelerindeydi. Kalbim hızla çarparken fısıldadım "Korkuyorum"
Mavilikleri mavilerime takıldı, "Şşh, korkacak bir şey yok" ve dudaklarıma bir öpücük daha kondurdu.
Gecenin sonunda nefeslerim nefeslerine karıştı ve bedenlerimiz değil sadece, o gidince özlemle titreyecek ruhumda birleşmişti onunla.
Nefeslerimiz normale döndüğünde yanıma uzandı, ona yaklaşıp gülümsedim.
"Beni kendine aşık etmeyi çok iyi başarıyorsun prens"
Kalın sesiyle kıkırdadı. "Keşke gözlerine baktığımda beni nasıl her seferinde yeniden aşık ettiğini görebilsen. Karımı kollarımda saklayıp kimseye göstermemek istiyorum o parlayan gözlerini ve gülüşünü gördükçe"
