"Beni sevmeye çalışın Prensesim, çünkü ben şu bir ayda bağımlısı oldum gözlerinin ve aşk bir iki kat ötesidir sevginin"
Madeline krallığının güzide prensesi, Kralın, ve Kraliçenin tek kızı güzeller güzeli Liliya, Cordelia krallığının prensi Victor i...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Victor gideli iki hafta olmuştu bugün. Gözlerimi araladığımda pencereye baktım, hava iyi değildi gittikçe soğuyordu.
Avcumda sıktığım şeye baktığımda Victor'un gömleği olduğunu fark ettim. Kokusu ile uyumaya o kadar alışmışım ki gömleği ve yastığını yıkamalarını istemiyordum.
İpek gömleği burnuma yaklaştırdım, hala onun gibi kokuyordu ama yavaş yavaş silinmişti kokusu.
Onu özleyeceğimi biliyordum ama bu kadar özleyeceğimi tahmin etmiyordum, sabah uyanınca uylayacağım, şakalaşacağım biri yoktu.
Kıyafet seçimleri ile dalga geçip kıyafetlerini seçmeyi bile özlemiştim. Yemekte kral ve kraliçenin sohbetlerinden sıkılınca bana attığı bakışları, hepsini özlemiştim.
Derin bir nefes verip gömleği yeniden yastığın altına koydum ve ayaklandım.
~•~•~
"Prensesim, giden asker Darcy'nin kapısında korumalık yapıyormuş. Anlayacağınız gireni çıkanı net görüyordur."
"Anladım Samuel, saray boşken bir uçarılık yapacaktır diye düşünüyorum. Asker sayısı nasıl?"
"Gözünüzü korkutmak istemem ama eşkiya gibi, bir sürü insan onun için çalışıyor şuan. Ama Prens Darcy'de prens Victor'daki gibi keskin bir zeka ya da strateji becerileri yok, anlayacağınız ufak planlarla manipüle edilebilir biri"
"Bende öyle düşünüyorum, şimdilik yanına soktuğumuz askeri en yakını yapmak için çabalayalım. Zamana ihtiyacımız var şimdilik"
"Aynen öyle, bu arada.. iyi misiniz prensesim, nasılsınız?"
"İyiyim, nerden çıktı şimdi bu?"
"Prensim gitmeden önce sürekli nasıl olduğunuzu kontrol etmemi, güvenliğinizi sağlamamı istedi. Prensesim, ben prens Victor'un sağ kolu olduğum günden beri tüm savaşlara katıldım, ilk kez savaşa giderken beni götürmedi. Onun için değerli olduğunuza eminim"
Dediğine gülümsedim, "İyiyim, şimdilik iyiyim merak etme Samuel. Mektup var mı?"
"Henüz Malirian'a varmışlardır. Bugün yarın haber mektubu gelecektir prensesim"
~•~•~
Akşam yemeğini bugün odamda yedim, kraliçe Ophelia sırf ikimiz için aşağıdaki sofrayı hazırlamalarını istemiyordu.
Yemekten sonra berjerime oturmuş bardağımın dininde kalan yeşil çayı sallıyordum. Kalanınıda içtikten sonra yanımdaki sehpaya bıraktım yavaşca. Saat geceye geliyordu, uykusuzluk başlamıştı son zamanlarda.
Gecenin bir yarısı olsada şimdi yatınca uyuyamayacağımı bildiğim için yarım bıraktığım kitabımı elime aldım. Bir kaç saattir onu okuyordum şimdi.
Kapı çalındığında "Kimsin?" Diye bağırdım.
"Benim prensesim Samuel"
Kaşlarımı çattım, bu saatte? Hayır olsun.
"Gel Samuel"
Samuel içeri girip önüme eğildiğinde elinde tuttuğu rulo şeklinde kağıtla mektup geldiğini anlamıştım.
Hızla ayaklanıp "Mektup mu var Samuel" dediğimde gülümseyip "Bize henüz bir haber mektubu gelmedi ama prensten size mektup var. Haberleri siz verirsiniz artık" deyip önümde eğildi ve odadan çıktı.
Ağzım kulaklarıma varmıştı, iki haftadır hiç bir haber yoktu. Sonunda.
Berjerime yeniden oturup mektubu açtım ;
Sevgili Prensesim'e ; Güzel gözlerindeki parıltı hala aklımın köşesinde olmasaydı ne yapardım diye düşünüyorum Lili, eminim hala çok üzgünsün. Ama benim için güzel gözlerini ağlatma prensesim.
Buraya çadırımızı kurduk, elime kağıt kalem geçer geçmez sana yazmak istedim. Henüz saraya bile haber vermeden içimdekileri sana dökmek istedim güzelim.
Zaman geçtikçe aşkım beni bencilleştirdi. Sensiz var olamıyorum. Seni görmekten başka hiçbir şey düşünemiyorum. Sanki yaşamım durmuş ve ötesini göremiyorum.
İstemeden fazla bağlanmışım sana, yokluğunu bu denli hissetmek beni hayrette bırakıyor. Kahkahalarını duyma isteğim bana günleri saydırıyor.
Ama en çok kollarımın arasında oluşunu özledim. Döndüğümde bana kollarını açtığında işte o zaman savaşın bittiği haberi bana gelmiş olacak Liliya.
İyi olduğunu umuyor, iyi olduğumun ve tek sıkıntımın sensizlik olduğunu bildiriyorum.
Seni çok seven
Cordelia veliahtı Prens Victor.
Onun kaleminden bir şeyler okumak bile beni duygulandırmaya yetmişti. Dolan gözlerimle mektubu yeniden rulo haline getirip sehpanın üzerine bıraktım. Berjerde biraz yayılıp kafamı arkaya yasladım ve yumup gözlerimi, mavi gözlerini düşledim.
Gözlerimi açtığımda gözümden düşen yaşları sildim.
"Muhafızlar!"
"Buyrun prensesim"
"Kral Leonard Malerian sınırına varmış. Çadırlarını kurmuşlar, herkes iyiymiş, bildirirsin"
Muhafız kafasını sallayıp çıktığında başımda ağırlık yapan tacımı çıkardım. Gerdanlığımı çıkardım, küpelerimi çıkardım.
Üzerimdekilerden kurtulup geceliğimi giydim. Sonrasında ise masama oturup bir kağıt çıkardım, zaman geçmeden ona bir cevap yazmak istiyordum.
Sevgili sevgilim ; Mektubunu okumak bana güç verdi, uzun zamandır uykusuzluk çekiyorum. Ama bugün iyi bir uyku çekeceğime eminim.
İyi olmana sevindim, beni sorarsan bıraktığın gibiyim. Darcy'den henüz ses yok, detayları Samuel sana yazacaktır zaten.
Sarf ettiğin cümleler gibi, bende senin yokluğunu bu kadar çekeceğimi düşünmezdim. Ama her gözümü yatakta açtığımda seni arıyor gözlerim, ipek gömleğine sinen koku hala beni sarhoş edebiliyor.
Alnını alnıma yaslayıp soluklanmak istiyorum bazı günler, dinlenmen için dizime başını koy yine istiyorum. Sana piyano çalayım ve her seferinde beni güldürmeyi başaran konuşmalarını dinleyeyim istiyorum. Maviliklerini özlüyorum.
Ama şunuda biliyorum ki bir veliaht prensle evliyim ve buna alışmam gerek. Tahta çıktığında, ki çıkacağına eminim. Sensiz kalacağım süreler uzayacak.
Boynuna kollarımı sarıp derin bir nefes vereceğim güne kadar tanrı seni korusun Victor, tüm dualarım seninle. Seni seviyorum.
Sevgilin
Cordelia Prensesi Liliya.
Kağıdı rulo hale getirip yanan mumla mühürledikten sonra yarın askerlere vermek üzere kaldırdım.
Yatağa uzandığımda rahat bir nefes verdim, uzun zaman sonra güzel bir uyku çekmek için yatmıştım yatağa.
