"Beni sevmeye çalışın Prensesim, çünkü ben şu bir ayda bağımlısı oldum gözlerinin ve aşk bir iki kat ötesidir sevginin"
Madeline krallığının güzide prensesi, Kralın, ve Kraliçenin tek kızı güzeller güzeli Liliya, Cordelia krallığının prensi Victor i...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
• Akşam suları, Cordelia Sarayı koridoru
"Derhal bulun o seviyesizi!"
Kralın odasından gelen bağırma sesiyle irkildim. Darcy'nin kendini kral ilan ettiği mektup ulaşmış olmalı kralın eline.
Kraliçe odadan dışarı çıktığında birlikte bahçeye çıktık. Victor'da arkamızdan geldiğinde kraliçe hararetli şekilde konuştu.
"Kaidelere göre zaten Darcy'nin infazıdır makbul olan ama kral kaideler olmasaydı bile canını alır onun. Gözlerinden ateş çıkıyordu, Grey'e Darcy'nin çiftliğini basmak için hazırlık yapmalarını emretti"
Victor "İşi bitti" dediğinde kraliçe Victor'un omzunu sıvazladı.
"Darcy'nin infazından sonra Juliette ve annesi sinirden köpürecek. Onlara sakın ağzınızı açmayın, karşılık vermeyin. Okların ucu bir bize dönerse bir daha geri çeviremeyiz"
"Juliette çok sinsi bir kız, onun karşısında konuşmadan duramıyorum. Ama tutmayı denerim kendimi"
Kraliçe kafa sallayıp "Liliya, seviyende bir kız değil Juliette. Bunu sende biliyorsun, sen yakında kraliçe olacaksın, olgunluğunu göster" dediğinde "Elimden geleni yapacağım" deyip gülümsedim.
Sonrasında biraz daha durup kraliçe odasına çıkmıştı. Victorla tek kaldığımızda soğuk havadan dolayı üzerimdeki pelerinin kapüşonunu kafama geçirdim.
Victor'un gözleri pelerinimin yakasını birleştirmek için kullandığım broşa gittiğinde gülümsedim. Madeline'de çarşıdayken bana hediye ettiği broştu bu.
"Broşun güzelmiş, zevkli birinin hediyesi belli"
Dediğine kahkaha atıp "Öyle, sevdiğim biri hediye etti" dediğimde soğuktan kızarmış burnuma baktı ve güldü. "Hmm ne kadar seviyorsun bakayım" deyip yüzlerimizi yaklaştırdığında uzerimdeki kalın pelerini iyice bedenime sardı üşümemem için.
Cordelia'da sert bir rüzgar esiyordu ve kar çiseliyordu. Sorduğu soruya fısıldayarak cevap verdim "Yokluğunda, her yokluğunu hissettiğimde i gömleğini göğsüme bastıracak kadar, kokusunu burnuma çekecek kadar çok seviyorum"
Duyduğu şeyle mavi gözlerinin kenarları kısıldı ve gülümsedi, alnını alnıma yaslayıp burunlarımızı birbirine değdirdi ve "Hmm" dedi keyif aldığını belli edercesine.
Sonunda ayrılabildiğimizde üşümeye başladığım için içeri geçiyorduk. Bir iki adım attığımda ayağım kardan buzlanmış bir zemine denk gelmişti.
