Carrying My Enemy's Baby✓ | Enemy Series #1

Chapter 1

Pricilla's POV

"I'm pregnant!" I shouted on the top of my lungs.

When I opened my eyes, I saw him standing there with his dark face.

Hindi maganda ito...

"Abort it," malamig nitong sabi.

My heart scattered. I know he's ruthless but this is his child for pete's sake!

"Bakit parang ang dali lang para sayo na sabihin 'yan?" I asked trying to hold my tears. "You might be forgetting that it's you who got me pregnant! This is your fault!" I added, my whole body is trembling.

"Abort it," muling sabi nito habang nakayukom na ang mga kamao.

"This is your child, Max! Your child! Your own flesh and blood!" I kept on yelling at him but it's obvious that he's not listening.

"Pricilla, I'm not gonna repeat it again," mariin nitong sabi habang matalim ang titig sa akin.

"Hindi madali ang pinapagawa mo, Max. Anak mo 'to, anak natin 'to. Walang kinalaman ang bata, bakit mo siya papatayin?! Wala ka bang---"

"Ipapalaglag mo 'yan o iiwan kita?!" he snapped.

I gasped, my face went pale. No words were coming out of my mouth.

No... he can't leave me! I love him to death!

"Mamili ka, Pri. Ako o ang batang 'yan."

Anger began rising in me. How could he give me an ultimatum?!

Pagkatapos niyang magpakasarap nung gabing iyon, tatalikuran niya ang ginawa niyang resposibilidad?!

"Akala ko ba ay mahal mo ako?! Bakit mo ako pinapapili?!" bulyaw ko habang patuloy na umaagos ang mga luha ko.

"I never really love you, Pricilla. Ginawa ko lang iyon para makakuha ng mga impormasyon tungkol sa pamilya mo. You're easy to get, you know? You're an easy target. You easily fell into my bait," he proudly confessed.

My hand immediately flew to his face, slapping him in 360 degrees.

Namula ang kamay ko kasabay na rin ang pamumula ng kanyang pisngi at kitang-kita ang marka ng kamay ko dito.

"You asshole! Pinagkatiwalaan kita! Minahal kita tapos ito ang gagawin mo sa akin! Ang g*go mong hayop ka!" I let out all my anger while slapping and punching him.

Hindi siya gumalaw at sinalo lahat ng sampal at suntok ko. Makaraan lang ang ilang segundo ay nanghina na ako kaya tinigil ko na ito at napaupo na lang sa sahig.

"Mahina ka, Pricilla. Mabilis paikutin, mangmang. Hindi ka nababagay sa isang katulad ko," those words were like knives stabbing my heart multiple times. "Though I had a good time with you, I will never love you. You're my enemy, Pricilla. Always remember that, little girl." Inangat niya ang aking baba gamit ang kanyang daliri at agad kong nasilayan ang ngisi sa kanyang labi.

After that, he started walking away leaving me there in the dark alley.

I kept bawling my eyes out while holding my tummy.

How could he do this to me? Binigay ko sa kanya ang lahat, pati kaluluwa ko ay binigay ko sa kanya! I did everything for this relationship. Bakit niya ako pinaglaruan?!

"Ma'am Pricilla! Kanina pa po namin kayo hinahanap. Kanina ka pa po hinihintay ng iyong ama," I heard one of my guards spoke from behind.

Great, now my dear father is looking for me.

I ignored them and wiped away my tears.

Dahan-dahan akong tumayo at naramdaman ko pa ang pagtulong nila sa akin pero agad ko silang tinaboy.

"Leave me alone!" pagtataboy ko sa kanila at agad tinungo ang aking kotse.

Hindi ko na sila nilingon pa at mabilis na pinaandar ito paalis sa lugar na 'yon.

Maximo and I were best friends when we're in high school.

Noon pa man ay magkaaway na talaga ang mga pamilya namin pero hindi namin alam 'yon nung una kaming magkita. Magkasundo kami sa maraming ng bagay kaya naman ay naging malapit talaga kami sa isa't isa.

Nagbago lamang 'yon nang makilala ko na ang pamilya niya. Agad nila akong namukhaan at dun na nagsimulang kumalat sa magkabilang panig na magkaibigan kami ni Maximo.

They tried to tore us apart but we refused. Instead, we pretend to hate each other.

Nagpatuloy 'yon nang ilang taon hanggang sa tumungtong kami ng wastong edad. Niligawan niya ako at palihim na naging kami. Walang nakakaalam nito kundi kami lang at ilan sa mga malalapit naming mga kaibigan.

Pero nakagawa kami ng isang kasalanan nung gabing magkasama kaming dalawa. Kaarawan 'yon ng aming kaibigan at nagkayayaan ng overnight sa bahay nila.

Of course, a party full of reckless youth, a liquor is always present.

Nalasing kami at dun na nagsimula ang lahat. Nalaman ko lang kaninang umaga na buntis ako nang maramdaman kong may kakaiba sa akin. Lagi akong nahihilo, sumusuka, laging sumasakit ang balakang ko at medyo tumataba ako.

I tried taking a pregnancy test and it came out positive. I took another and it has the same result. I took one again and again until I used the whole box.

"Fvck you, Max! Fvck you very much!" I screamed while banging the steering wheel.

I eventually arrived home and made my way to my room.

"Pricilla," I heard my father's voice from behind.

"D-dad, not now please," I whispered while keeping my head low.

"Why are you crying?" he asked.

He knows me too well.

"It's nothing, dad. Please, gusto ko munang magpahinga," pakiusap ko.

Hindi ko na siya muling narinig na nagsalita pa kaya agad akong kumaripas ng takbo papunta sa aking kwarto.

Nang makapasok ako sa loob ay agad kong nilock ang pinto at binagsak ang sarili sa kama.

My hand landed on a teddy bear he gave me. When I looked at it, anger took all over my body once again. I grabbed the bear and threw it somewhere.

I hate him, I fvcking hate him!

Muli akong bumangon mula sa kama at kinuha sa drawer ko ang lahat ng mga litrato naming dalawa. Pinunit ko lahat ng ito at maging 'yung ginawa naming album ay sinira ko tsaka pinagbabato kung saan-saan.

I ripped everything he gave me.

He's such a piece of shit! A motherfvcking liar!

"Pricilla! What's going on in there?!" natigil ako sa pagwawala nang marinig ko ang boses ng aking ina mula sa labas ng pinto.

"Leave me alone, mom! I'm fine!" I yelled back.

"Hinihintay ka na ng daddy mo sa baba, ano ba?"

"Pakisabi na lang sa kanya na bukas na lang kami mag-usap. Please, I have something else to do!"

I heard her sigh and eventually, silence filled the whole place.

I again made some loud crashing sounds as I trashed my room and ripped everything into pieces.

I just do everything I want without even caring for the baby inside me.

Makaraan ang ilang minuto ay naubos na rin ang enerhiya ko kaya napahiga na lang ako sa carpet habang yakap ang sarili ko.

Ano nang gagawin ko ngayon? Papatayin ako ng mga magulang ko kapag nalaman nila na buntis ako. Mas lalo rin silang magagalit kapag nalaman nila na ang anak ng mga Fallejo ang nakabuntis sa akin.

Gosh, what am I gonna do? Either way, I'm dead.

To be continued