Hamburgerlerimiz geldiğinde pese başlamıştık. Hem yiyip hem oynamak çok zordu ama Baran sanki her gün bunu yapıyormuş gibi rahattı. Bir tane gol attığımda bağırdım "Gool ulan be eşim gol." Dediğimde gülüşünü duydum.
"8-1 bebeğim gol evet." Dediğinde somurttum. Beni resmen yerle bir etmişti. Yemekler gelene kadar dört geldikten sonra dört gol atmıştı. Resmen beni parçalamıştı. Somurtan yüzüme öpücükler bırakmaya başladığında gülümsedim.
"Aşkısının ballısı öpsün." Dediğinde yine kahkaha attım. O kadar komik oluyordu ki yüzü resmen altıma işeyesim geliyordu. Ona baktığımda gülümseyerek beni izlediğini gördüm.
"Kahkahanı telefon zil sesim mi yapsam ? O kadar güzel ki her saniye duyasım geliyor. Sen de sürekli beni ararsın. Nasıl fikir ?" Dediğinde gülümsedim. İki yanağına da öpücük kondurduktan sonra "Beni çok mutlu ediyorsun." Dediğimde gülümsedi. "Görevim efendim." Dedi.
Zilin çalmasıyla ayağa kalktım. Kapıyı açtığımda karşımda babamlar ve Yasemin abla vardı. Kaşlarım havaya kalktı. Şaşırmıştım onları görmeyi beklemiyordum. "Hoş geldiniz." Deyip kenara çekildim.
Hepsiyle selamlaşıp mutfağa geçtim. Bir çay suyu koydum hemen ve içeri geçtim. Baran da içerdeki yemek çöplerimizi toplamıştı. Helal lan sana Barani. "Nasılsınız yeni çift." Diyen Altan babamla gülümsedim. "İyiyiz baba siz nasılsınız ?" Dedim.
Gözleri yüzüğüme kaydı. "İyiyiz yavrum biz de." Dedi ve elini uzattı. Yüzüğümü uzattığımda gülümsedi. "Başta bu iş canımı çok sıktı. Oğlum sevmediği biriyle sırf benim yüzümden evlenmemeli dedim. Ama şu an ikiniz adına da o kadar mutluyum ki." Diye konuştuğunda gözleri doldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Buraya ağlamaya gelmedin hayatım." Diyen Ziver babamla Altan babam kafasını salladı. Onlara gülümseyerek bakarken Baran mutfağa gitti. Yasemin abla "Emir naber ?" Dediğinde gülümsedim ona. "İyiyim senden naber Yasemin abla ?" Dedim.
"İyi ben de yavrum iş güç." Dediğinde gülümsedim. Baran yanıma oturdu. Ziver babam ona döndü. "Oğlum az konuşalım mı ?" Dediğinde Baran'ın omuzları gerildi. Kafasıyla onayladı ve ayağa kalktı. Babamla odadan çıktıklarında ben de çayı demlemeye mutfağa gittim.
Çayın demlendiğini görünce şaşırdım. Az önce Baran geldiğinde demlemiş olmalıydı. Götünü ısırcam ya. Bardakları ve birkaç kuru yemişi hazırlayıp içeri geçtim. Babamın yanına oturduğumda ona sarıldım. Gülüp o da bana sarıldı.
Huzurlu hissediyorum cidden. "Yasemin abla sen çok gelmiyorsun evimize. Daha sık uğra lütfen." Dediğimde dişlerini göstererek gülümsedi. "Tabiki şimdi ilk hafta olduğu için gelmedim ama bundan sonra sizleyim." Dediğinde ben de gülümsedim.
Çayın demlendiğini düşünüp mutfağa gittim. İçerde çay koyan Baran'ı ve tepsiyi alan babamı görünce gülümseyip geri yerime geldim. "Eşlerimiz çok iyi baba." Dediğimde içeri Baran'la babam girdi. Altan babam gülüp saçlarımı karıştırdı.
