Mantık Evliliği (bxb)

20

Karşımda Baran'ın tıpkısının aynısı olan yaşlı bir adam duruyordu. "Girebilir miyim ?" Dediğinde Baran'ın hoşlanmayacağını bile bile kafamı salladım. "Buyrun tabi." Deyip gergin bir şekilde gülümsedim.

Adam içeri adımladığında biraz gerilmiştim. Telefonumdan Baran'a mesaj atmam lazımdı ama telefonum yukarda odadaydı. Adam oturma odasına geçip oturdu. "Tam oğlumdan beklenilecek bir ev." Deyip içeriyi inceledi.

Baran'ın bir an önce gelmesi gerekiyordu yoksa gerginlikten kalbim yerinden çıkacaktı. "Baran'ın eşi Emir sen dimi ?" Dediğinde kafamla onayladım onu. "Evet efendim." Deyip gülümsedim. "Neden burdayım biliyor musun Emir ?" Diyen adamla kafamı iki yana salladım.

Psikopatça bir şekilde gülümsedi. "Çünkü oğlum benimle konuşmuyor." Deyip kahkaha attı. Sanırım psikolojik sorunları vardı. "Oğlumun biricik eşi bana yardım eder dimi ?" Dediğinde kaşlarımı çattım. "Nasıl yardım edeceğim ?" Dedim.

Koltuktan kalktığında ben de kalktım. "Gerilme otur lütfen." Deyip beni omzumdan bastırıp koltuğa tekrar oturttu. "Şimdi benimle bize gel oğlum biraz endişelensin sonra ben seni kurtarıp ona getirmiş gibi yapayım ve beni affetsin. Nasıl plan ?" Dediğinde gözlerimi ona diktim.

"Klişe." Dediğimde kaşlarını çattı. Tamamen vakit kazanmam gerekiyordu. "Bu çok klişe bence. Daha yaratıcı bir şeyler bulabilirsin." Dediğimde düşünüyormuş gibi yaptı. "O zaman seni kaçırayım." Dediğinde kafamı iki yana salladım.

"Ne diceksin benle barışmazsan Emir ölür falan mı ? Çok banel." Dediğimde tekrar düşünür gibi yaptı. Baran nerde kalmıştı tam iki saat gecikmişti. Ek işi falan mı çıkmıştı acaba ? Ya da bu psikolojisi bozuk adam ona bir şey yapmış olabilir miydi ?

"Baran'ın gelmesini bekleme boşuna. Çok önemli bir toplantıya katılması gerektiği için geç gelecek." Dediğinde gözlerimi kapıdan çektim. "Beni salak mı sandın sen ?" Deyip burnuma pamuk yaklaştırmaya başladığında elini tuttum.

Kolunu ısırıp bacağına tekme attığımda yere düşmüştü bağırıp. Anında yukarı odaya çıkmaya çalışırken ayağımdan çekilmemle bir anda dengemi kaybedip merdivenlerden yuvarlandım. Gerisi zifiri karanlık.

Baran'dan ;

Şu siktiğimin toplantısı nerden çıktı bilmiyorum. Bebeğimi özlemiştim ve bir an önce eve gitmek istiyordum. Telefonumu kontrol ederken mesajımı hala görmediğini fark ettim. Büyük ihtimalle yemekle uğraşıyordur.

Toplantı bittiğinde derin bir nefes alıp kalktım. Sonunda bebeğime kavuşacaktım. Odaya gidip hemen toparlandım. Arabaya bindiğimde son gaz eve gitmeye başladım. O kadar özledim ki sevgilimi bugün çok az konuşmuştuk.

Arabayı garaja bırakıp kapıya gittiğimde gülümseyip kapıyı çaldım. Kapı kendiliğinden ileri giderken gülümsemem yavaşça soldu. Kaşlarımı çatıp içeri girdim. "Bebeğim." Diye seslendiğimde ses gelmedi.

Oturma odasında yoktu. Oradan çıkıp mutfağa gittim. Burada da yoktu. Yukarı odaya çıktığımda boştu. Oturma odasına geri indiğimde masanın üstündeki kağıt ve kaleme yöneldim.

'Sevgili eşin benimle oğlum merak etme. Çok istersen görmeye gelebilirsin tabiki. Biraz paraya ihtiyacım var bu sıralar biraz da sen ve ablana. Düşündüm ki ablanla beraber parayı alıp gelirsiniz sonra beraber yaşarız. Bir numara yapma yoksa namlunun ucunda duran çok sevgili eşinin kafasına kurşunu hiç acımadan patlatırım.

Konum : .....'

Ağzım açık kalmıştı. Bu orospu çocuğu nerden çıkmıştı. Her şeyi geçtim benim bebeğimi mi almaya çalışmıştı. Yıllardır aradığım sevdiğim babam bana bunu mu layık görmüştü. Bekle orospu çoçuğu ecelin olmaya geliyorum.

Emir'den ;

Gözlerimi açmadan burnuma dolan küf ve rutubet kokusu yüzümü ekşitmeme sebep oldu. Yavaş yavaş gözlerimi açtığımda odada sarı bir ışık vardı. İçerisi bomboştu yerden kalktım. Pencereye yaklaşıp açmaya çalıştığımda kolayca açıldı.

Bu benim şaşırmama sebep olurken dışarı kafamı çıkartmak istedim ama karşımda beton görmemle kaşlarım çatıldı. Arkamdaki kapının açılmasıyla nefes alırken zorlandığımı fark ettim. Düşerken mervidene kaburgamı çarpmış olmalıydım ve nefes almak istemiyordum.

İçeriye Baran'ın babası girince geriledim. "Baran eve gitmiş olmalı. Ablasıyla bana geldiklerinde sen de babanın evine dönersin artık." Dediğinde tükürürcesine güldüm. "Sen öyle san." Dedim ve olduğum yere oturdum.

Acım git gide artıyordu. Baran'ın babası bana yaklaşmaya başladığında sırtımı duvardan kaldırmaya çalıştım. Ayağıyla göğsüme bastırıp beni geri ittiğinde güçlü bir çığlık attım. "Acıyor piç." Dediğimde güldü. "Fark ediyorum." Deyip ayağını çekti.

Derin bir nefes almaya çalışsam da başaramıyordum. Canım çok yanmaya başlamıştı. Yavaşça gözlerim kapandığında boğulduğumu hissediyordum.

Baran'dan ;

Son sürat o adamın attığı konuma gidiyordum. Ablamı bu işe dahil etmemiştim tabiki. Ama yaşanan aksaklıklardan dolayı yanımda gelen adama göz devirdim.

Birkaç dakika önce  ;

Kapıyı sertçe çekip hızla arabaya ilerlerken karşıda gördüğüm Doruk'la sıkı bir nefes aldım. "Bir sen eksiktin amına koyayım." Söylenirken o yanıma gelmişti. "Özür dilemek için geldim." Dediğinde vaktim daralıyordu.

O adamın bebeğime bir şeyler yapma düşüncesi beni kahrederken "Sonra." Dedim ve arabaya bindim. Doruk da yanıma oturduğunda kaşlarımı çatıp ona döndüm.

"Napıyorsun ?" Dedim. "Bir şey olmuş belli. Anlat." Dediğinde sabır çekip olanı anlattım. O da bana yoldaş olmuştu. Yani gelmek için yalvarmıştı.

Son sürat o adamın attığı konuma gidiyordum. Ablamı bu işe dahil etmemiştim tabiki. Ama yaşanan aksaklıklardan dolayı yanımda gelen adama göz devirdim. Yol boyu ikimiz de susmuştuk.

Vardığım konumla karşımdaki yıkık dökük binaya baktım. Kapıya ilerledim hemen. Eğer Emir'e bir şey olmuşsa kendi kafamı yarardım. Kapıyı ittiğimde yavaşça açıldı. İçeri girip bağırdım.

"Nerdesin lan it ?" Dediğimde ilerde sağdan çıkan adamla oraya adımladım. "Hiç yakıştıramadım oğlum. İnsan babasına it der mi hiç ?" Deyip güldüğünde dişlerimi sıkıp hızla yanına gittim.

Yüzüne yumruğumu geçirdiğimde Doruk'a  döndüm. "Hemen ara her yeri." Dediğimde onaylayıp odalara bakmaya başladı. "Eşim nerde ?" Dediğimde dişlerinden sızan kanla güldü.

"Param nerde ? Ablanla senin pek önemli olmadığını anladım. Para yeterli." Dediğinde gözlerim doldu. Hala bu adam yüzünden gözlerim dolduğu için kendime sinirlendim. "Emir'in yerini söyle paranı al." Dedim.

Gözleriyle aşağıdaki merdivenleri gösterdi. Hızla oraya yöneldim. Doruk yukarı çıkmıştı sanırım bilmiyorum. Aşağıdaki odalara tek tek baktığımda hiçbirinde yoktu. Son kapıya ilerleyip açtım kapıyı.

Pencerenin altında baygın olan Emir'i gördüğümde hızla yanına gittim. Bir şeyler yanlıştı. Onu bu kadar hızlı teslim edemezdi. Ama bu düşüneceğim en son şeydi. Derdi paraydı belli alıp siktir olup gideceğine inanması komikti.

"Doruk!" Diye bağırıp yukarı Emir kucağımda çıktığımda Doruk'ta o adamı ensesinden tutmuş dışarı çıkartıyordu. Dışarı çıktığımızda Emir'in saçlarını yüzünden çektim. Bu Emir değildi ki. Noluyor amına koyayım.

..

Bitti.