BERCESTE (Mihriban &Ömer)

Bölüm 4: Huzur ve Acı

Sevgili okurlarım yeni bölümüme hepiniz hoş geldiniz🤍
Keyifli okumalaaaaar🎈

Sağ tarafında bir şeyin hareket ettiğini fark ettiğimde gözlerimin kapalı olduğunu anladım. O kadar güzel bir uyku çekmiştim ki neredeyse abimin vefatından sonra ilk kez böyle rahat uyumuştum.

Gözlerimi ovalamaya başladım. Gözlerim tamamıyla açıldığında sağ tarafıma döndüm.

Sağ tarafa dönmemle onu gördüm. Ömer'i. Nasıl yani burada, yanımda mı uyumuştu?

Tanımadığı bir kadının yanında.
Tanımadığı bir kadının kollarında?

Tabii ya benimki de soru. Mihriban'ım sakın adamın akıl sağlığını sorgulama. O tanımadığı bir kadının kollarında uyuyorsa sen de tanımadığın bir adamla evlendin. Üstelik bu adam abinin katili.

Hanginiz daha akıllı ya da hanginizin akıl sağlığı daha çok yerinde sorgulama istersen.

Ömer şerefsizini görür görmez yattığım yerde doğruldum. Sorarcasına baktığımda anlam vermeye çalıştı bakışlarıma.

"Napıyorsun sen?" dedim.

Yanımda uyurken benden izin bile almamıştı kaba mıydı bu adam ya da yok yok zorba mı demeliydim?

Karısı olabilirim ama hiç tanımadığı karısıyım.

Erkeksi, sert tonuyla "Ne yapmalıyım?" dedi. Benimle kafa mı buluyor bu adam?

Yüz hatlarının gerildiğini anladığımda kalkmak için hamle yaptım. O sırada odanın kapısı tıklatıldı. Kapıya doğru yürüdüğümde Ömer yatağın üzerine oturur vaziyetteydi. Kapıya doğru birkaç adım daha attığımda Ömer'in ayağa kalktığını gördüm.

Kapıyı açtığım an 4-5 yaşlarında bir kızın odaya daldığını gördüm. Yanında da orta yaşlarda bir kadın vardı. Gözlerim kızı takip ettiğinde Ömer'e koşarak sarıldı.

Anlam vermeye çalıştığımda Ömer küçük kızı kucağına alıp öpmeye başladı. Başımı kadına çevirdiğimde kadının suratında mahcup bir ifade vardı. Dudaklarımı aralayacağım sırada Ömer yanıma gülerek geldi ve kadınına döndü.

Bu minik kız kimdi? Bu kadın kimdi? Bir açıklama yapacak mıydı aksi takdirde minik kız haricinde kadını ve Ömer'i odadan dışarıya atacaktım. Noluyordu burada?

"Hoş geldiniz yengem" dedi Ömer.

Daha deminki, hatta onu gördüğüm ilk andan beri olan surat ifadesi gitmiş yerine sıradan, neşeli bir Ömer gelmişti.

Ah Mihriban'ım ahh! Sende kendine oyuncuyum diyorsun. Asıl oyuncu karşında ondan habersiz oynadığın adam.
Gerçekten Ömer'e bir Oscar ödülü verilmeli. Dünyanın en şerefsiz, en onursuz katili ve dünyanın en iyi erkek oyuncu ödülü olabilir bu ödül.

Kadın Ömer'e gülerek baktığında artık bir cevap bekliyordum. Minik kız Ömer'in yanaklarını, alnını çenesini ve burnunu öptükten sonra Ömer kızın iki elini durdurmak istercesine tuttu. Ve bana döndü.
"En küçük amcamın karısı, Rojbin yengem" dedi açıklamak istercesine ve eliyle kadını gösterdi.

Tebessüm ederek baktım kadına. Uzun boylu, hafif kilolu ,gözleri mavi-yeşil karışımı renginde güzel bir kadındı.

Saygı göstergesi olarak elini öpme isteğinde bulundum ve kadına doğru bir adım atıp elini öpmeye yeltendim. Ama kadın elini çekti ve sarılarak tokalaştık.

Geri çekildiğimde gülerek "Hoş geldiniz" dedim. Bu söylediğimden sonra kadının az da olsa mahçupluğu gitmişti.

Ömer gülerek minik kıza baktığında konuşmaya başladı. "Bu da benim küçük kuzenim Rozerin" dediğinde onlara bir adım attım ardından kıza büyük bir ilgiyle elimi uzattım. "Merhaba Rozerin ben Mihriban"