.
.
.
unicode
.
.
.
"အင့်... အသက်ရှူကျပ်တယ်။"
ရှောင်းကျန့်ရင်ခွင်အောက်က ကလေးငယ်ဆီကညည်းတွားသံပိစိလေးထွက်လာတော့ ရှောင်းကျန့် ရင်ခွင်ထဲ ကဆွဲထုတ်ပီး ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။
ရှောင်းကျန့် ရင်တွေဟာထိန်းမရအောင်တုန်ယင်နေခဲ့ပီး ရှေ့ကကောင်လေးကိုလဲ မျက်တောင်မခတ်တမ်းကြည့်တယ်။
သူမျက်တောင်ခတ်လိုက်တဲ့အခါ ဝမ်ရိပေါ်လေးပြန်ပျောက်သွားရင် ရှောင်းကျန့်ရူးရချည်ရဲ့။
"ကျွန်တော့် တူမလေးတွေနောက်လိုက်ရအုံးမယ်။"
ပြောပီးရှောင်းကျန့်လက်ထဲရုန်းချင်လာတဲ့ ကလေးငယ်ရဲ့ပုခုံးကို ပိုပီးဖိကိုင်လိုက်တယ်။
ဒီတစ်ခါမဖမ်းမိခဲ့ရင်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့တင် ရှောင်းကျန့် အခါခါသေရတယ်။
" ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်ရိပေါ်
တောင်းပန်တယ်လို့ပြောရုံနဲ့မလုံလောက်တာသိပေမယ့် ကိုယ့်မှာမင်းမရှိလို့မဖြစ်ဘူး ရိပေါ်ရဲ့။"
ပြောနေရင်းအဖျားခတ်ကတုန်ယင်သွားပီး မျက်ရည်တို့ကပါးပြင်ပေါ်ကြည့်တယ်။
တုန့်ပြန်ခြင်းမရှိတဲ့မျက်နှာထားနဲ့ ကောင်လေးကရိပေါ်ကိုပြန်ကြည့်နေခဲ့တယ်။
ရှောင်းကျန့် နဲ့ပက်သက်ပီးခံစားချက်တွေပါထုံသွားခဲ့ပုံပဲ။
ရုတ်တရက် ရှောင်းကျန့် ပါးပြင်ပေါ်ရောက်လာတဲ့ လက်ချောင်းဖြူဖြူနုနုလေးက ရှောင်းကျန့်ပါးပြင်ပေါ်ကမျက်ရည်တို့ကို သုတ်ပေးနေတယ်။
"မငိုပါနဲ့ ခင်ဗျားရဲ့ဘာလို့ငိုနေရတာလဲ။"
ခံစားချက်မဲ့နေတဲ့ကောင်လေးမျက်နှာပြင်ကခပ်မဲ့မဲ့လေးဖြစ်သွားတယ်။
"ကျွန်တော် တို့ချင်းသိကြလို့လား"
"ဟင်..."
ရိပေါ်ကဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။
"ရိပေါ် ကိုယ်လေ...ရှောင်းကျန့်လေ..."
ရိပေါ်ရဲ့မျက်လုံးတွေထဲစူးစိုက်ကြည့်ပီးပြောလိုက်တဲ့အခါ ကောင်လေးကမျက်လွှာချသွားတယ်။
YOU ARE READING
Good Bye My Prince
Fanfiction_ ကိုယ် မလိုက်လာနိုင်တဲ့ တံတားကို မင်းဖြတ်ကူးသွားတာ သိတယ် _ _ ကိုယ္ မလိုက္လာနိုင္တဲ့ တံတားကို မင္းျဖတ္ကူးသြားတာ သိတယ္ _
