GRUBUN YENİ ÜYESİ

MESAJ

Koskoca evde Jimin ve ben kalmıştık. Aslında ben uyuyor sayılırım ama.

Ben koltukta uyurken Jimin üst kattaydı. Uykum kaçmış sayılırdı ama tam tekrardan uykuya dalmak üzereyken.

Dıdıtt...

Jimin'in telefonuna bir mesaj gelmişti buna bakmamalıydım ama kimden geldiğini çok merak ediyordum yoksa Jimin'in sevgilisi mi vardı??

Bunu çok önemsemiyordum ama gurup arkadaşımın sevgilisi olup olmadığını merak etmem kadar doğal bir şey yoktu değil mi?

Jimin'in telefonu tekrar ötmeye başlamıştı ama bu sefer birisi arıyordu ve bi iki defa aramıştı üyelerden biri olduğunu düşündüm hem mesaj atıp hem ardığına göre muhtemelen onlardan biriydi açmaya karar verdim.

Bilinmeyen numaraydı acaba kimdi iyice meraklandım yoksa üyelerin başına bir şeymi gelmişti.

Telefonu açtım ama cevap vermedim ilk karşı taraf konuştu.

"Park Jimin demek artık mesajlarıma bakmıyorsun"dedi.

Ses çıkartmadım.

"Ahh Park Jimin telefonlarıma cevap vermeyerek benden kaçabileceğini mi sanıyorsun"

Hala hiç bir şey söylemiyordum.

"Ama merak etme ben sana ulaşmanın yollarını bulurum seni en can alıcı noktandan vurucam bu işin peşini bırakmıyacağım senin peşini bırakmayacağım"

Dııt dııt.

Telefon kapandı ben şoka girmiş gibiydim. Bu adam ne diyordu aklıma türlü türlü şeyler geliyordu. Hemen mesajlara bakmayı düşündüm ama korkuyordum da.

Mesaj bölümüne girdim daha demin ki numaradan dı. Hemen açtım.

Ah Jimin bu işten kurtuluşun yok senin peşini bırakmayacağım seni en can alıcı noktandan vuracağım üyelerden, ailenden veya en sevdiğin insandan. Senin bana yalvararak ölümünü izleyeceğim bu sözlerimi unutma Park Jimin arkanı kolla...

Nutkum tutulmuş şekilde okudum aynı numaradan başka mesajlarda vardı ama bunlar daha kısaydı onlara da baktım.

1.MESAJ:
Seni rahat bırakmayacağım Park Jimin...

2.MESAJ:
Adamlarım senin paşinde Park Jimin...

3.MESAJ:
O cinayeti unutma Park Jimin çünkü ben asla unutmayacağım...

4.MESAJ:
Sen farkında olmadan aranıza sızıcam Park Jimin...

Daha fazla okuyamadım gözlerim dalmıştı aklımdan türlü türlü şeyler geçiyordu. Jimin'in sesiyle kendime geldim duş almıştı üzerinde bir şeyi yoktu sadece beline sarılmış bir havlu vardı.

"Sen benim telefonumla ne yapıyorsun"dedi Jimin.

Ondan korkmaya başlamıştım.

"S-sen" kelimelerin devamı ağzımdan çıkmamıştı.

"Hey sana diyorum adın neydi ya. Telefonumu bırak hemen"diyerek üzerime doğru geliyordu.

"Y-yaklaşma bana sen kimsin Park Jimin"sesim titrek çıkıyordu korkuyordum. Okuduğum mesajları aklım almıyordu.

"Buse lütfen telefonu mu bana ver"dedi. Gözlerim dolmuştu. bana yaklaştı tam telefonu elimden alacağı zaman

"Dokunma bana"diye bağırmıştım sesim evde yankılanmıştı resmen.

Göz yaşlarım benden izinsiz akıyordu. Telefon ellerimin arasından kayıp düştü.

"Bak Buse açıklayabilirim lütfen beni dinle"

"B-ben"diyebildim sadece ve hemen arkamı döndüp evden çıktım.