GRUBUN YENİ ÜYESİ

KURTULUŞ

Tekrar yavaş yavaş gözlerimi açtım artık açmak istemiyordum. Jimin'in son kez telefonu yüzü e kapattıktan sonra gözlerimi açmak bile istemiyordum.

Bu yaşadıklarım neydi ben sadece Kore'ye okumak için geldim ama başıma gelmeyen kalmadı.

Gözlerimi iyice açtım. Hala üzerim kan içindeydi ve her yerim daha çok morarmıştı. Etrafına bakınmaya başladım bir ormandaydım.

Ama burada ne işim vardı. Etrafta kimseler yoktu ne yapıdan ben şimdi. Gene çıkmaz yollardan biriydim. Vücudum artık hareketin etmek istemiyordu. Vücudum parçalanmıştı neden bu kadar çok dövüldüm. Ama burada da kalamazıdım.

Kendimi zorlayarak ayağa kalktım. Bağırmaya başladım "kimse yokmu? Yardım edin"

Hiç ses yoktu tekrar bir ağacın altına oturdum "kimse yok mu? Lütfen yardım edin"

Hayır hiç ses yok tu. Kimsecikle ryok tu koskoca ormanda yalnızdım.

Burada daha fazla kalamazdım her yerim acıyordu. Hemen yaraları müdahale yapılması gerekiyordu ağırdı.

Tekrar ayağa kalktım hem yürüyor hem bağırıyordum "kimse yok muu?"

"Yardım edin" hayır hiç bir işe yaramıyordu kimse yoktu. Ormanda ilerledikten sonra bir yol gördüm o an o kadar çok sevindim ki annesine kavuşmuş çocuk gibiydim. Hemen yol çıktım.

İnsanlar bana garip bakıyordu haklılardı da her gün üstü başı kan ve her yeri morarmış bir insan görünüyorlardı.

Hemen bir taksi gördüm. Elimi salladım ve durdurdum. Hemen taksiye bindim. Hareket ettikçe vücudum daha çok acıyordu.

Taksici "iyimisiniz hanım efendi?"

""Lütfen beni hastaneye götürebilirmisiniz?"

"Ah tabi"dedi.

Taksiyi sürmeye başladı. İçimi bir rahatlık sarmıştı artık givendeydim. Gözlerimi tekrar kapattım...

Gözlerimi tekrar açtım bu sefer vücudum o kadar çok acımıyor du. Ama neredeydim?

Etrafıma baktım burası bir hastaneydi. Ama nasıl gelmiştim. Sanırım taksici getirmişti.

İçeri hemşire ve doktor girdi.

"Hastamız uyanmış. Kendini nasıl hissediyorsun?"dedi doktor.

"Biraz daha iyi hissediyorum ama ayağım biraz acıyor"

"Hım ayağınızı kontrol edelim bi"

Ayağıma baktı ve "bir süre üzerine basmayın derin bir şekilde yaralanmış ama merak etmeyin"dedi.

"Tamam. Teşekkür ederim şey doktor bey beni buraya kim getirdi"

"Kim olduğunu tam olarak bilmiyorum ama bir taksici getirdi bilnciniz yerinde değildi"dedi.

Tahmin ettiğim gibi beni o taksici getirmişti.

Doktor tekrar konuşmaya başladı "uyandığınıza göre hasta ziyaretine izin verebiliriz"dedi.

"N-ne benim yakınlarım mı geldi?"

"Evet" dedi ve dışarı çıktı. Ama benim ailem Kore'de değiller diki kim gelmiş olabilir?

İçeri aklıma gelmeyen kişiler girdi. İçeri BTS girdi. Hepside beni merak etmişlerdi.

"Buse iyimisin?"dedi J hope.

"Yani iyi sayılırım"dedim ve yattığım yerden doğruldum.

"Sana bunu kim yaptı?"dedi Rm. Gerçekten beni merak etmişlerdi. Benim için korkmuşlardı.

"Bilmiyorum"dedim.

Hepsi sorular sordu. Bir süre oturduk sonra ayağa kalktılar ve bana teker teker sarıldılar.

İçlerinden bir tanesi sarılmadı koltukta beni izliyordu bana sarılmayan soru sormayan Jimin"di.

Sormasın da bir zahmet hatta benden uzak dursun ondan nefret ediyordum. Bana hiç bir zaman yardım etmedi.

"Hadi görüşürüz sulu göz"dedi Suga ve gülümsedi.

Bende gülümsedim ve "görüşürüz"dedim.

Odadan hepside çıktılar sadece Jimin kalmıştı bana bakıyordu. Kafamı diğer tarafa çevirdim ve gözlerimi kapattım ona çok aldırmadım.

Jimin'in Ağzından;

Yolda yürürken Buse'yi koşarken gördüm bende hemen arkasından koştum arkasından bir kaç adamın koştuğunu farkettim.

Tam Buse"ye seslenecekken adamlardan biri omzuma dokundu. Adamlarla kavga ettim ama çok fazlalardı. Bi an telefonum çaldı arayan Buse'ydi açtım ve benden yardım istiyordu ona yanına gelemeyeceğim dedim çünkü onu kurtarmakla meşguldüm. Sonra adamlardan biri "o kızın neyi oluyorsun"dedi. Anlaşılan Buse başına bela almıştı.

"Sevgilisi"dedim. Adam sırıttı. Arkamdan bir adam enseme vurdu ve gözlerim kapandı.

Gözlerimi açtığımda eski bir depodaydım karşımda gene aynı adam vardı "ara"dedi.

"Kimi?"

"Sevgilin olan o kızı"

"Neden"

"Yaşıma ihtiyacın olduğunu söyle ve onu biraya çağır"dedi.

"Bunu neden yapıcakmışım"dedim.

"Hım bir düşünüyüm. Sen BTS dene guruptan Jimin"din diyimi o gurupta senin lardeşim dediğin arkadaşların vardı onlara zara-"cümlesinin devamını anlamıştım ve

""Tamam arayacağım ama onlara dokunma"dedim.

Telefonu elime aldım ve Buse'yi aradım. Yardıma ihtiyacım olduğunu ve buraya gelmesi gerektiğini söyledim.

Biraz konuştuktan sonra gelmeyi kabul etti.

Biraz zaman geçtikten sonra Buse içeri girdi. Sonra zaten adamlardan biri onu bayılttı ve bir yere götürdüler.

Beni de o depodan uzakta bir yere bıraktılar. Kendime geldiğimde bir taksiye bindim ve evime geldim. Hemen üzerimi değiştirdim.

Tam Buse'yi bulmak için dışarı çıkacakken telfonuma bir mesaj geldi.

"Park,Jimin hi aşık oldun mu? Buse"ye çok güvenme bence. O da benim oyunlarından biri olabilir."

Şaşırdım Buse o adamı mıydı? Ama ben anlayacağımı anlamıştım o adam gene bana bir oyun oynuyor ve Buse'de onun adamı ona güvenmemeliyim.

İçeri geçtim ve koltuğa oturdum Buse'ye yardım etmeyecektim.

İki gün sonra telefonum çaldı. Yabancı bir numaraydı.

"Alo"dedim.

"Alo Jimin ben Buse"

"Buse sen misin?"

"Evet Jimin. Bana yardım etmelisin"sesi kötü geliyordu ama ona inanmıyordum.

"Buse çok iyi bir oyuncusun. Ama oyunu oyamayı kes"dedim ve telefonu kapattım. Ona inanmıyordum.

Bir gün sonra tekrar telefonum çaldı hastaneden arıyorlardı açtığımda buse'nin hastanede olduğunu söylediler. Hemen üyelere haber verdim ve hastaneye gittik.

Buse'ye yattığı odanın camından baktım. Her yeri kan içindeydi morarmıştı. Kendime kızdım o beni aradığında ona yardım etmeliydim.

Biraz zaman geçtikten sonra doktorlardan biri uyandığını söyledi. Odaya girdik. Yüzüne zor bakıyordum.