GRUBUN YENİ ÜYESİ

SENİN İÇİN ÖLÜM ANLAŞMASI YAPTIM

Hiç konuşmadan yolda yürümeye devam ettik. Beni hiç umursamıyordu bende onu umursamıyormuş gibi yapıyordum ama onu gerçekten çok seviyordum ildol olarak seviyordum aşk olarak değil.

Ama Kore sokaklarını daha tam bilmediğim için onun peşinden gidiyordum. Daha nereye gittiğini anlayamamıştım.

Ara sokaklara girdi yani girdik söylediklerime gerçekten çok kızmıştı. Bir süre sonra karşımda kocaman bir bina olduğunu farkettim.

Jimin içeri girdi bende arkasından. Bana bakmıyordu bile. Hatta arkasından geldiğimin farkında bile değildi.

İçeri adımımı atar atmaz içki kokmaya başladı. Jimin bir masaya geçti ve oturdu beni pek arkasında ister gibi durmuyordu o yüzden bende boş bir masaya geçtim işim Jimin'e düşmüştü beni eve götürebilecek tek kişi oydu.

     <~>

Normalde alkolü ağzıma sürmezdim ama o kadar düşünceliydim ki iki bardak içtiğimi farkettim. İğrenç acı bir tadı vardı. Kendimden geçmiştim resmen.

Ayağa kalktım Jimin'in olduğu masaya doğuru ilerledim ayakta zor duruyordum. Jimin'in yanımda dikilmeye başladım. Yanındakiler bana bakıyordu.

Jimin kendimden geçtiğimi anladı ve beni bardan çıkarttı.

Jimin'in Ağzından;

Onu bardan çıkarttığımız zor yürüyordu. Benim evim daha yakın olduğu için kendi evine değilde kendi evime götürmeye karar verdim.

Bi an ayakta duramadı yürümesine rağmen kafası omzumdaydı. Önümüzdeki banka oturttum ben karşıya bakıyordum ama o bana bakıyordu.

Kızların normalde bana bakmasına alışıktım ama o daha farklı bakıyordu.

Artık gitmemiz gerektiğini düşündüm ve tekrardan yürümeye başladık.

Benim evime gelmişti dayanıksız olduğu zaten belliydi. Tam kapıda yürümeyi bıraktı ve oturdu.

Uyuyakalmıstı orada. Ona hala kızgındım bana söylediği laflar nede olsa ben onun sevgilisi değilim. Onu buradan almasam da olur.

Sinirimle içeri girerken ayağıma dokunduğunu hissettim. Eğildim çok masum gördünüyordu. Konuşmaya başladı.

"Ah Park Jimin ahh senin için neler yaptım bir bilsen"dedi.

Ne benim için neler yapmıştı ki. Biraz daha konuşmaya başladı.

"Sen sen çok yakışıklısın. Senin için ölüm anlaşması yaptım Park Jimin"dedi.

Hala anlayamadım bir insan sarhoşken doğruları mı söyler yoksa öylesine mi uydurur. Tam içeri girecekken.

"Soğuk hava çook ama sen varsın Jiminshi"

Nolmuştu bana sayan söven kıza ne olmuştu. Ama üsüdüğünü anladım onu orada bırakamazdım kucağıma aldım ve koltuğa doğru götürdüm. Üzerine bir şeyler örttüm tam gidecekken elimi tuttu ve.

"Korkmuyorum Jimin korkmuyorum ölümden korkmuyorum"dedi.

Bu neydi şimdi ne ölümü bu kız kafayı mı yemiş. Tekrardan gidecekken telefonunu çaldığını gördüm.

Elime aldım arayan babasıydı ve defalarca aramış sadece babası değil ablası da atmıştı. Açsam yanlış anlaşılırdı ama belliki onu merak etmişlerdi.

Buse'yi uyandırdım "Buse ailen aramış cevap vermelisin"

Uykulu gözlerle bana bakıyordu çok tatlï gözüküyordu. Telefonu elime aldı ve bir dakika boyunca konuştu.

Tekrardan odama giderken tekrar bileğimi tuttu hala sarhoştu.

"Jimin korkuyorum"dedi. Buda neydi şimdi.

Sorgulayamazdım sarhoştu çünkü. Diğer ucundaki koltuğa yattım.

3 SAAT SONRA:

Susadım ve mutfağa gittim elimde bir bardak suyla döndüm. Tam yatacakken bisenin aayıkladığını farkettim.

"Lütfen lütfen ona zarar vermeyin"korkuyormuştu anlaşılan ama hala aynı şeyleri söyleyerek uyuyordu.

Yanına uzandım kafasını ellereimin arasına aldım ve onu sakinleştirmeye çalıştım. Uyumaya devam ediyordu. Bende onun yanında uyuyakalmıştım.

Buse'nin Ağzından;

Sabah uyandığımda hareket edemediğimi farketti. Dar bir yerdeyim, ama nerde?

Kafamı biraz kaldırdığında Jimin'in yanımda olduğunu farkettim. Neeee Jimin mi?

Zorda olsa oradan kalktım Jiminde gözlerini araladı ve "noluyo ya"dedi.

"Bana mı soruyorsun neden yanımdasın?"dedim.

"E akşam se-"sözünü kestim.

"Tamam duymak istemiyorum, ben neredeyim"dedim.

"Benim evimde"dedi gülümseyerek.

"Ne ne işim var benim burada"

"Akşam alk-"tekrar sözünü kestim.

"Tamam tamam benim eve gidiyorum"

"Dışarıda yağmur yağıyor"

"Olsun yağmur da doğal bir şey sonuçta beni öldür!ez !evrak etme"dedim.

"Ha bu arada sen habire ölümden falan bahsettim sen ne yaşıyorsun kafanın içinde"

"B-ben mii?"

"Evet"

Panik bir şekilde "beni sorgulamaya hakkın yok"dedim ve dışarı çıktım.

Jimin arlamdan sesleniyordu "Buse gel hasta olacaksın"dedi.

Ama ona hiç cevap vermeden yürüyordum. Yoldan geçen bir taksiye bindim ve eve gittim.