GRUBUN YENİ ÜYESİ

BİZİMLE ÇALIŞMAYA NE DERSİNİZ?

Artık tamamen Türkiye'de yaşıyordum. Kaydımı buraya aldırdım ve ben şimdi üniversite son bölümü okuyordum.

Derslerime çok ağırlık verdim ve hangi bölümü okuyorum biliyormusunuz? 'oyunculuk' hayalimin bir tanesini gerçekleştirmiştim mutluydum. İyi yerlere geleceğimi düşünüyorum.

Kore'yi özlüyordum BTS ile geçirdiğim günleri ama yapabileceğim bir şey yoktu.

Okul çıkışı eve gittim. Kapıyı ablam açtı yüzü garipti "noldu abla iyimisin?"

"Buse Kore'ye gitmen gerekicek"

"Ne neden?"

"Oradaki okulunla ilgili bir problem çıktı sanırım son seni orada bitirecek sin"dedi. Bu da nereden çıkmıştı ben Türkiye'ye alışmıştım.

"Ama nede ya"

"Bende tam bilmiyorum ama babam aradı öyle gerekiyormuş"dedi.

Oflayarak içeri girdim.

Akşam olup hızlıca babamla konuşmak istiyordum.

   <~>
Babam eve geldi. Koşarak yanına gittim "baba tekrar Kore'ye mi gitmem gerekiyor"dedim.

"Evet kızım"dedi.

"Neden ki"

"Senin ilk tercihin orası olduğu için okuduğun bölümü orada bitirmen gerekiyormuş"dedi.

"Tamam baba" "peki ne zaman gidicem?"

"Önümüzdeki pazartesi"dedi.

"Ne o kadar erken mi?"

"Aslında daha erken di ama be biraz ertelettirdim"

"Tamam baba"dedim ve odama gittim. Ne yani tekrar Kore'ye mi gidicem?

Babam gene her zaman ki gibi her şey hazırladı. Kore'de ki eski evimizde başkaları oturuyordu bu yüzden başka bir ev tutmuştu.

     <~>
O gün geldi tekrar Kore'ye gidiyorum ama bu sefer her şey farklı olacak kendimi tamamen derslerime vericem.

Babam beni uçağa getirdi bu sefer ablam benimle gelmiyordu onun da kendi okulu işleri vardı.

Her zaman ki gibi kulaklığı kulağıma taktım BTS şarkısı olan ildol'ü dinliyordum. Gözlerimi kapattım. Yol boyu uyudum. Yanımda ki genç kız "hanım efendi uyanın"dedi.

Uyku sersemliğiyle "n-noğuldu"dedim.

"Uçak indi gelince haber verin demiştiniz ya"

"Ha tamam teşekkür ederim"ben gene yol boyu uyumuşum. Bunu nasıl yapabiliyordum.

Uçaktan indim bir taksiye bindim babamın benim için ayarladığı evin adresini taksiciye gösterdim ve o da beni götürdü.

Waaow bu ev çok büyüktü diğer evden fazlasıyla büyüktü hem okula daha da yakındı. İçeri girdim dışarısı gibi içerisi de büyüktü. Hemen kendi odama çıktım.

Yatağım çok genişti. Üzerine çıkıp zıplamaya başladım. Kore'de kötü anılarım olsa da tam üç yıldır gelmeyince özlemiştim.

Eşyalarımı yerleştirdim. Dolapta yiyecek hiç bir şey yoktu. Bende yiyecek bir şeyler almaya markete çıktım. Buraları tam bilmesem de üç sene önce öğrendiğim kadarıyla idare edebilirim.

Marketler Türkiye'nin marketlerinde daha büyüktü dah çok çeşit vardı.

Hemen kendime yiyecek bir şeyler aldım ve kasaya götürdüm. Parasını ödedikten sonra hemen eve geri gittim.

Masaya oturdum ve aldıklarını yedim. Kendime bir iş bulmalıyım yani okulu bitirip asıl işime başlamadan önce partnay pin iş bulmam gerekiyor.

Hemen yediklerini kaldırdım. Saatin daha erken olduğunu farkettim. Çıkıp kendime bir iş bulabilirdim. Artık kendime güveniyordum büyüdüğümü hissediyordum. Artık her şeyden korkmuyorum.

Hemen üzerime rahat bir şeyler giyip dışarı çıktım.

Her yeri gezdim ama hiç bir yerin işçiye ihtiyacı yoktu..

'Umudumu kestim artık' dedim ve eve doğru yürümeye başladım. Yürürken bir yazı gözüme çarptı.

'우리와 어떻게 일하고 싶습니까?' yazıyordu yani 'bizimle çalışmaya ne dersiniz?' yazıyordu.

Tabiki evet derim. Hemen içeri girdim. Bir bayan karşıladı beni

"Buyrun hanım efendi siparişinizi alabilirmiyim yalnız biraz yavaş gelebilir çünkü işçimiz eksik kusura bakmayı"dedi.

Gülümsedim ve "artık bir işçiniz var" dedim.

Gerekli kişilerle görüştüm. Artık bir işim vardı kendi ayaklarımın üzerinde duracaktım.

Hemen çalışmaya başladım. Zor du ama dayanamayacağım bir şey değildi. Eğer evde bir ablanız varsa bu size biraz kolay gelir.

İşten çıktım yorulmuştum yağrın okul vardı.

Bu yüzden hiç oyalanma dan eve gittim ve yatağıma yattım. Babamı şimdi anlıyordum iş çıkışı insan gerçekten yoruluyordu.

Yatağıma yattığımda gözlerim kapandı.