~32~

33 7 10
                                    

იუნგიმ ფრთხილად წაიყვანა თეჰიონი თავის საძინებელში. ეს არ უნდა მოხდეს თეჰიონის საწოლში. უკვე ბნელოდა, მინმა მაინც არ აანთო შუქი. ღამის ცა მოწმენდილი იყო,  ვარსკვლავები და მთვარის შუქი საკმარისი იყო ბიჭის დასანახად. ნახევრად შიშველი ბიჭი ნაზად მოათავსა გრილ ზეწარზე. ერთი ფრთხილი მოძრაობით დაიხარა და მათი ტუჩები ერთმანეთს შეაერთა. ეცადა თავისი ზედმეტი წონით არ დაეტვირთა ბიჭი. 

თეჰიონს ლოყები სულ აწითლებოდა,  სუნთქვა არეული ჰქონდა. იუნგი მის თვალებში ხედავდა სურვილს, მაგრამ ასევე შიშს.

- ერთი სიტყვა შენგან..._  ჩაიჩურჩულა, არეული ხმით  მინმა  და თეჰიონს ყურის უკან ნაზი კოცნა დაუტოვა.
- და ჩვენ ვჩერდებით. არაფერს არ გაძალებ._ რბილად ამოისუნთქა თეჰიონმა და თავი დაუქნია.

უნდოდა! რა თქმა უნდა სურვილი ჰკლავდა საბოლოოდ შეეგრძნო იუნგი. მინის სიტყვებმა, რომლებიც რეალურად სერიოზულად იგულისხმებოდა, თითქოს ცოტათი დაამშვიდა ბიჭი.

იუნგიმ თეჰიონს პერანგის ღილების გახსნის საშუალება მისცა, მან კი ბიჭის ქამარი თავად გახსნა. ის მხოლოდ მაშინ გაჩერდა, როცა კიმმა ბოლო ღილი შეხსნა და მაისური შარვლიდან ამოუწია, რომ საწოლის გვერდით უდარდელად გადაეგდო. ბიჭმა მორიდებით და პატივისცემით დაუშვა იუნგის შიშველ სხეულზე თავისი ხელები.

მინმა დრო არ დაკარგა, თეჰიონს შარვალი გაუხსნა და თეძოებიდან  საცვლებთან ერთად გააძრო.

კიმმა ნებაყოფლობით ასწია თეძოები და თვალები დახუჭა, როცა საბოლოოდ იგრძნო იუნგის შეხება შიშველ სხეულზე.

მამაკაცი წამოიწია და თავი გაითავისუფლა დანარჩენი ტანსაცმლისგან. ისევ ნაზად მიუახლოვდა ბიჭს. იგრძნო თეჰიონის სხეულში მღელვარების კანკალი.

- გამოცდილება გაქვს, თეჰიონ? _ მიუხედავად იმისა რომ პასუხი მშვენივრად იცოდა მინმა მაინც ჰკითხა.

 𝙱𝚕𝚘𝚠 𝚞𝚙 / ᵗᵃᵉᵍⁱМесто, где живут истории. Откройте их для себя