call •taekook•

11ᵀᴴ ᴇᴘ.

Jungkook ilk ders bittikten sonra zaman kaybetmeden öğretmenler odasına gitmiş ve dün sözleştiği öğretmenine bakmıştı. Çok hızlı davranmış olacak ki Bay Kim odada yoktu, bu nedenle beklemeye başladı.

Yanık olayından sonra sanki bir anda her şey gitmişti. Büyük nefreti sakinlemiş, instagram olayından sonra da onu merak etmeye başlamıştı. Merak ettiğinden dolayı da tüm gece ders çalışırken ne yapacağını değil, acaba normal hayatında ne yaptığını sormalı mı yoksa sormamalı mı, sorarsa da nasıl sormalı ve nasıl bir zamanda sormalı, bunları düşünmüştü. Bir süre geçtikten sonra Bay Kim gelmiş, Jungkook aklındaki düşünceleri bir kenara atmıştı.

"Beklettim mi Jungkook? Kusura bakma." diyerek konuşmaya girdi Taehyung.

"Önemli değil Bay Kim, yeni gelmiştim. Nerede sorabilirim size sorularımı?" Elindeki kitapları gösterirken sormuştu Jungkook. Öğretmenler odasının kalabalığını ve sesliliğini eminim Bay Kim de fark etmişti.

"Boş bir sınıfa geçebiliriz Jungkook. Sesten dolayı rahatsız olacağını düşünüyorum." dedi Taehyung ve adımlamaya başladı. Jungkook da onu takip etti ve boş bir sınıfa girdiler.

Boş bir sınıf, Jungkook ve Taehyung.

Jungkook öğretmeninin yerleştiği sıraya gitti ve o da yerleşti. Kitaplarının arasından kendisine lazım olanı aldı ve işaretlediği sayfayı açtı.

"Şuralarda takılıyorum Bay Kim. Ve tekrardan teşekkür ederim." dedi Jungkook elindeki kalemle işaretlediği yerleri gösterirken. Taehyung ilgiyle sorun olmadığını söylemiş ve Jungkook'un elinden kalemi alıp işaretlediği yerlere göz gezdirdikten sonra anlatmaya başlamıştı.

Aralarındaki az mesafeyle birbirlerine yakın bacakları, ikisi de kitaba gömüldüğünden birbirlerine yakın yüzleri, ilgiyle soruyu anlatan Taehyung ve odağının bir çoğunu Taehyung'un sesine ve yüzüne vermiş olan Jungkook. Kocaman ve boş odada yaşanan bunlardı. Jungkook'un aklına Taehyung'un fotoğrafları gelmiş ve gerçek haliyle kıyaslama yapmıştı. Kesinlikle fotoğraflardan daha çekiciydi. İlk başta kötü bulduğu tarzı bile şu an öğretmenini idolü yapacak kadar güzel geliyordu. Mükemmel diksiyonu ve yumuşak sesiyle anlattıklarından çok sesini dinliyordu. Garipti. Jungkook'un içinde bulunduğu durum şu an ona çok garip geliyordu. En başında yaratıcı küfürlerini sunduğu bu adam şu an edebileceği en güzel iltifatlarını hak ediyordu sanki. Evet gıcıktı, hem de çok gıcıktı. Ama Jungkook buna aldırış etmemeyi seçti. Gerekçelerinin çoğunu anlamıştı, haksız olduğu yerleri ise önemsememişti. Bu adam Jungkook'un ilgisini kazanmıştı işte. Ve Jungkook sonrasında ne yapacağını bilmiyordu. Her şeyi bilmek istiyordu, az sonra ne olacağını, bu günden sonra ne olacağını, ileride ne olacağını, birbirlerinin hayatlarından nasıl çıkacaklarını, hepsini, her şeyi, Jungkook fazlasıyla merak ediyordu. Yaşayıp görmek için fazlasıyla sabırsızdı.

"Jungkook? İyi misin?" Jungkook'u düşüncelerinden çeken Taehyung'un 3. kez sorduğu soru olmuştu.

"Ne?" Jungkook irkildi ve karşısındaki yüze bakmaya başladı.

"Anlattığımı anlayıp anlamadığını sordum ama sen sadece yüzüme bakıyordun. Çok mu karışık anlattım, anlamadığından mı böyle oldun ?"

"Şey, ben, çok özür dilerim Bay Kim. Dinliyordum sizi ama bir anda dikkatim dağıldı. Gerçekten kusura bakmayın."

"Hayır hayır önemli değil. Sadece öyle bakıp kalınca merak ettim. Tekrar anlatayım adım adım, anlamadığın yeri söyle. Tamam mı ?" dedi Taehyung. Fazla ilgiliydi.

"Tamam Bay Kim. Tüm dikkatimle sizdeyim."

Taehyung anlattığı şeyleri tekrar anlatırken Jungkook bu sefer onu dikkatle dinlemişti. Geçen 20 dakikanın ardından zil çalmış ve Taehyung kitabı kapatmıştı.