Ayana: burda bunu izleyemem.
İzana: İzleme. Git Ran ve Rindou'ya yardım et.
Umursamaz bir tavırla yanından ayrıldım. Ran ve Rindou'ya doğru yürüdüm. Yanlarına gittiğimde Ran doğrulmuş yerde oturuyordu, Rindou ise hala yerdeydi. Ran'nın karşısına geçtim ve elimi uzattım.
Ayana: Yardım lazım mı?
Ran: Ayana-chan dövüşü bırakıp yardım etmeye mi geldin. İşte buna inanmam.
Ayana: Kalkacak mısın?
Ran: Şakadan hiç anlamıyorsun.
Ran elimi tutup kalktı. Daha sonra sırtına Rindou'yu aldı. Onları Kisaki'yi görmeden arka tarafa götürdüm. Rindou Ran'ın sırtındayken uyanmıştı. Üçümüz de bir konteynere sırtımızı dayadık. Ortada ben vardım. Sağımda Ran, solumda da Rindou vardı.
Ran: Neler oldu dövüşte?
💭: Dikkatlerini dağıtmam lazım.
Ayana: Sizi yenen adamı pert ettim işte, Toman'nın gizli silahını. Sonra geri kalanları da indiriverdim. Öyle kimse kalmadı Toman'dan.
Rindou: Zaten bize karşı şansları yoktu.
Ayana: Aynen öyle. Şimdi size bir sorum var?
Ran: Her şeyi sorabilirsin Ayana-chan
Ayana: Dövüşten önce... NASIL ODAMA GİRDİNİZ LAN!?
Ran: Eeeeeee... Şey rindou anlatsana kardeşim.
Rindou: Abi ya. Sen büyüksün sen anlat ya.
Ran: Ama-
Ayana: Ran anlat çabuk. Uzatmayın.
Ran: Ya şey sen yattıktan sonra bizde yorulduk. Odamıza çıkarken baktık senin kapın açık bizde yanlız kalma diye gelip yanına yattık.
Ayana: Kapı açıktı?
Rindou: Abi yalan söyleme. Daha çok kızıyor. Şey Ayana-chan senin sakladığın kapıların yedek anahtarlarını bulduk. Öyle girdik odana.
Ayana: Ran keşke biraz Rindou'ya çekseydin. Bak çocuk çok dürüst.
Elimle Rindou'nun kafasını okşadım ve saçını dağıttım.
Ayana: Böyle daha güzel.
Ran: Ya Ayana-chan benimkini de okşa.
Ayana: Okşamıyorum. Yalancı.
Ran: Ya tamam özür dilerim. Lütfen.
Ran'a dayanamadım ve onun da kafasını okşadım. O sırada duyduğum motor sesi ile nerde olduğumuz aklıma geldi.
💭: Mikey'in CB250T'si, Ran ve Rindou fark etmedi sanırım.
Ayana: Yavaşça dövüş alanına gidelim mi?
Rindou: Haklısın ya biz unuttuk onu.
Ran: Yanınızda sen olunca her şeyi unutuyoruz biz.
Ayana: Ran iki yüz gösterdim diye şımarma amk.
Ayağa kalktım ve iki elimi onlara uzatıp onları da yerden kaldırdım. Yavaşça savaş alanına doğru giderken dövüşme sesleri gelmeye başladı.
💭: Dövüş bitmemiş sanırım.
Ran: Tomandan kimse kalmadı demedin mi sen?
Ayana: Bu gerçekten ilginç.
Biz dövüş meydanından oldukça uzaklaşmıştık. Üstüne üstlük Ran ve Rindou çok yavaş yürüyordu. Biraz yaklaştığımızda İzana'nın sesi duyuldu.
