Beklenmeyen | SANDMAN (+18) (TAMAMLANDI)

Bölüm 25 - 🌑

Rüya krallığının en güzel yani, sahiplerine hizmet edebilmek için her şekli alabilmesiydi. Morpheus dizleri üzerine başını koymuş Aurora'nın saçlarını okşarken güzel havanın ve çevrelerindeki yemyeşil ormanın keyfini çıkarıyordu karısıyla. Aurora böcekleri sevmediğini söylediği için onların krallığına girişine izin vermemişti. Dolayısıyla karısı rahatlığı sayesinde biraz daha aydınlık duruyordu.

"Elini karnıma koy Morpheus!"

Kız heyecanla rüya kralının elini alıp şişkin karnının üzerine koyarken heyecanla parlayan bal rengi gözlerini ona dikmişti. Morpheus sakince gülümsedi.

"Demek tekme atmaya başladı."

"Evet. Kendisini daha çok hissettirmeye başladı. Ne zaman doğacağı hakkında bir fikrin var mı?"

"Sonsuzlar daha hızlı büyürler."

"Evet, o yüzden 5 aylık olmama rağmen 9 aylık gibi duruyorum sanırım. Neyin nasıl olduğunu anlamak için bir hastaneye gitmek istiyorum sevgilim. Hem kardeşlerimi de özledim."

"Onlarla kavuşmanı ben de istiyorum." Elini tekrar yumuşak saçları arasına sokup okşamaya başladı. "Ancak hastane fikrine katılmıyorum."

"Neden?"

"Daha önce insanlardan veya tanrılardan çocukları olan sonsuzlar vardı, buna ben de dahil. O yüzden onlarla işlerin nasıl ilerlediğini biliyoruz. Ancak daha önce iki sonsuzun hiç birlikte çocuğu olmadı. O yüzden Lucienne'in bakmasını istiyorum sana."

"Bir dakika bir dakika... Bir, senin bir çocuğun mu var? İki, neden sonsuzların hiç birlikte çocuğu olmadı daha önce?"

"Evet, bir oğlum var, Orpheus. İkinci sorunun cevabı ise hepimizin kardeş olması."

"Hah... Sanırım oğlunun isminin Orpheus olmasına şaşırmadım sendeki egoyu göz önüne alırsak. Şimdi nerde? Niye onu hiç görmedim?"

Morpheus'un çenesi kasıldı. Karısının hayatında geçen tüm trajik olayları bilmeye hakkı vardı ancak Orpheus hakkında konuşmak babası için zordu. Canı hala yanıyordu.

"Bu uzun ve sonu mutlu bitmeyen bir hikaye Aurora. Gerçekten bilmek istiyor musun?"

Aurora adamın ciddiyetinin farkına vardığında yavaşça yattığı dizlerinden doğruldu ve sevgiyle elini onun yanağına yerleştirdi.

"Eğer kendini hazır hissediyorsan ben de dinlemeye hazırım sevgilim."

"Eski karım Calliope ile bir oğlum oldu. Adını Orpheus koyduk. Onun istediği her şeyi yaptım. Hiç kimsenin yaşayamayacağı kadar güzel bir yaşam sürmüştü. Eurydice diye bir kızla evlendi. Kısa bir süre sonra maalesef kızı bir yılan ısırdı ve kız Hades'in krallığına indi. Orpheus benden yardım istemişti. Yardım etmedim. Onun aşkının söneceğini düşünüyordum."

"Bence yanlış düşünmüşsün."

"Evet. Şimdi bunun farkındayım. Yardım etmediğim için beni reddetti ve hayatından çıkardı. Sonra Eurydice'yi çıkarabilmek için Hades'in krallığına kendisi indi. Hades'in tek şartı varmış. Eurydice'yi aldıktan sonra bir kez bile arkasına bakmaması gerekliymiş. Son anda arkasına dönüp bakmış. Eurydice sonsuza dek Hades'in yer altı krallığına mahkum kalmış. Bu Orpheus'un bir daha asla çıkamayacağı bir depresyona girmesine sebep oldu."

"Çok üzücü. Bunlar başınıza geldiği için üzgünüm Morpheus."

"Daha bitmedi Aurora. Dionysos'un fanatik takipçileri onlara katılmasını istemiş ve Orpheus reddetmiş. Bunun üzerine..." Zorlandığı için birkaç saniye geçmesi gerekmişti. "...Onun bedenini daha canlıyken parçalamışlar. Benim oğlum olduğu için sonsuza kadar yaşayacaktı. Bedeni parçalansa da yaşamaya devam etti. Kafası olmadan..."

Aurora nefesini tutmuştu son cümleyi duyduğunda.

"Hepsini öldürdüm. Ancak bu tabi ki olan şeyleri geri döndürmek için yeterli değildi. Kafası yüzyıllar boyunca kayıp kaldı. 1789'da Johanna Constantine ile bir anlaşma yaptım kafasının bulunması için. Sonunda buldu da. Artık eskisi gibi görünüyordu. Tüm bu görünümün altındaki ruhu ise tamir edilemeyecek kadar parçalanmıştı. Onu uyanık dünyada Naxos adasına gönderdim ve oradaki rahibeleri Orpheus'a bakmaları için görevlendirdim. Tüm bunlar olurken bir kere bile onu görmeye gidemedim. Cesaret edemedim."

"Şu an hala orada mı?"

"Hayır. Bir gün kardeşim Yıkım'ın yerini bulabilmek için Orpheus'un yardımına ihtiyacım oldu. Orpheus dünya üzerinde kalan son kahindi. Yanına gittiğimde bana yardım edeceğini söyledi, ancak bir şartı vardı. Onu öldürmemi istedi."

Sessizlik aralarında öyle yoğundu ki tenlerine çarpan hafif meltemin sesi bile duyuluyordu. Ağaçların hışırtıları ise uzaktan gelen bir ninni gibiydi.

"B...bunu kabul ettin mi?"

"Onu sonsuz bir uykuya yatırdım. Yüzyıllar boyunca acı çektiğini bildiğim ve onu hayatta tutmanın bencil olduğunu düşündüğüm için yaptım."

Aurora'nın elleri korumacı bir tavırla karnı üzerindeydi. Aynısını kendi çocuğuna yapabileceğini düşündüğü için kim onu suçlayabilirdi ki?

"Bu... Çok hüzünlü bir hikayeydi. Üzgünüm."

"Keşke seni kendimden uzak tutacak kadar iradeli ve sorumluluk sahibi olabilseydim."

"Hayatını şimdiye kadar trajedilerle geçirmiş olman bundan sonra hep böyle devam edeceğin anlamına gelmez."

"Bana yeni bir trajedi yaratmak üzere hayatta olduğunu biliyorsun, değil mi Aurora?"

Kız karnındaki ellerinden birini çekip ona uzattı ve Morpheus'un elini sıkıca tuttu.

"Yalnız değilsin. Senin de son zamanlarda söylediğin gibi, sen bensin. Senin düşmanın benim de düşmanım Morpheus. İntikamımızı beraber alabiliriz."

Bu sözleri duyabilmek rüya kralının aklının ucundan dahi geçmezdi. Şaşkınlıkla karşısındaki kızı süzdü.

"Hayır Aurora. Ben seni korumakla yükümlüyüm. Sen benim karımsın."

"Bu mizojinist tavrın seni nereye götürdüğünü biliyorsun. Ben senin eşitinim. Senden aşağıda, korunması gereken kırılgan bir mücevher değilim." Morpheus'un elini kaldırıp dudaklarına götürdü. "İzin ver yanında olayım, bana rüyayı ve gerçekliği yönetmek hakkında bildiğin her şeyi öğret. Böylece kimse rüya kralı ve kraliçesiyle uğraşmaması gerektiğini bilir."

Morpheus'un nutku tutulmuştu. Emin olduğu tek bir şey vardı. Aurora söylediğinin aksine Morpheus'un hak etmediği kadar değerli bir mücevherdi ancak dünyadaki bütün maddelere karşı koyabilecek bir elmas kadar da sertti.

Güçler birleşiyor, ortadoğuda kartlar yenide dağıtılıyor asdfghj 

Yorum ve oylarınızı bekliyorum gençler elimizi korkak alıştırmayalım. <3