Piece Of Stark | T.S.

45

Merhaba

Oldukça uzun bi bölümle geldim +2000 kelime umarım beğenirsiniz

-Duyuru-

birkaç bölüm sonra "teknik" bir final yapmayı düşünüyorum çünkü kitap varması gerektiği yere varıyor, hikaye kendi kendini götürdü. "Teknik" olarak olay örgüsüne bir şey eklenmeyecek ve karakterler artık gelişmeyi ve değişmeyi bırakacak fakat çok arada olsa da bölüm atmaya devam edeceğim. Şimdiki kadar uzun ve 2000 kelime olmasa da, 600-700 kelimelik kısa şeyler yazmayı düşünüyorum. Dediğim gibi yeni olaylar yaşanmayacak ama karakterlerin hayatlarına devam ettiğini okuyabileceksiniz.. Bunun bir sebebi hikayeye ilgi duyan ufak da olsa bir kitle olması, diğer sebebi de duygusal olarak bu kitabı yazmaya ihtiyaç duymam. Yani söylemesem belki final olduğu bile fark edilmez derecede sessiz bir veda yazacağım, çünkü kitap devam edecek. Ama bir şekilde onların hikayesinin sonu olduğunu bileceksiniz, hissedeceksiniz

Sevgilerimle, yazarınız

-Ağabey kardeş-

Saat gece on biri gösterirken, Tony'nin arabası malikaneye yaklaştı. Bir noktadan sonra Tony yorulduğu için arabayı Nolan'a vermişti. İyi bir sürücü olduğunu biliyordu.

Tony arka koltukta oturuyordu, Wren adamın dizine yatmış, arabada bulduğu dergiyi okuyarak zaman geçirmeye çalışıyordu. Tony dizi uyuşmasına rağmen sesini çıkarmıyor, bir eliyle kızın alnına dökülen saçlarla oynuyordu.

"Nereye park edeyim Bay Stark?"

"İçeri, garaja." dedi Tony.

Bir yandan kapıyı açtı ve Wren'i dizinden kaldırdıktan sonra kız arabadan indi.

"Sen eve geç." dedi Tony. "Biz Nolan'la arabada konuşacağız."

Wren indikten sonra araba garaja girdi ve büyük kapı kaplan homurtusuna benzeyen bir sesle kapandı.

Wren üşüyerek kollarını göğsünde kavuşturmuş yürürken ön kapıdan henüz çıkan Theodore'u görmesiyle duraksadı.

Theodore bir süre kızı fark etmeyerek kapıyı kapattıktan sonra sağa döndü ve evin arkasına yürümeye başladı. Köşeyi dönerken gözüne takılan kızı ancak fark edebilmişti.

"Wren?"

"Theodore."

Aralarında hâlâ biraz soğukluk olduğunu ikisi de biliyordu.

"Ne o? Abini özlemedin mi?"

Theodore alaycı bir ses tonunda sorarken kollarını bir sarılma bekliyormuş gibi iki yana açtı.

Wren soğuk da olsa bir sarılmayla karşılık verirken, oğlan bir elini kızın omzunun etrafına sardı ve çenesini kızın başına yasladı.

Birazdan edecekleri kavgadan önce ufak bir özlem giderme ihtiyacı duymaları ironikti.

"Hiç aramadığına göre özlemeyen sensin."

Wren aynı alaycılıkla cevap verdikten sonra çocuğun az önce dönmekte olduğu köşeyi dönerek onu da karanlığa çekti.

"Bana kızgınsın sandım. Zaten öyle değil misin?"

Kavganın sebebi Wren'in ilaçları bırakmış olmasıydı. Theodore bu bilginin kesinlikle Tony ile paylaşılması gerektiğini düşünüyordu.