Piece Of Stark | T.S.

7

Merhaba dostlar

Keyifler nasıl?

Umarım bölümü beğenirsiniz, bölüm çok uzun olduğu için ikiye böldüm işte karşınızda yarısı

Bir sonraki bölüm kısa süre içinde gelir

İyi okumalar 💞

- Tam bir görev adamı -

"Eve geldik çocuk." dedi Tony, dikiz aynasından arka koltukta sızmış kıza bakarak. "Uyan."

Kız derin bir uykudaydı.

"Hadi Wren." dedi Tony, parmağıyla kızın kulağını çekiştirirken. Uyanması için onu rahatsız etmeye çalışıyordu.

"Uyanmazsan kulağını alır giderim."

Wren, rahatsızca gözlerini açtı ve uyku sersemliğiyle kulağının yerinde olup olmadığını kontrol ederken, ters bakışlarla adama baktı.

"Merhaba." dedi adam.

"Merhaba." diyerek karşılık verdi kız.

"Benim işe gitmem gerekiyor." dedi Tony. "Hadi, in arabadan."

Kız gözünü ovuşturarak arabadan indi ve evin kapısına doğru giderken arkasından kendisine seslenen adama doğru baktı.

"Evden çıkmak yok Wren." dedi adam arabanın camından çıkarttığı kafasını yana eğerek. "Gece görüşürüz."

Wren baş parmağıyla tamam işareti yaptı ve nihayet kendini eve atmanın rahatlığıyla derin bir nefes verdi. Tony'nin arabasında uyuyakalmak, yapabileceği en kötü hataydı. Ona hâlâ güvenmiyordu.

Wren kendini eve atmaya çalışırken, Theodore ise her zamanki gibi grupla birlikte vakit geçiriyordu. Bu sabah onu almadan kahvaltıya gittikleri için ikiliye, bilhassa babasına kızgındı ama bunun acısını çıkarıyordu. Bu gece erkekler birlikte takılacaklardı ve Theodore'un planlarında Wren'e yer yoktu.

"Hadi artık!" diye bağırdı Harley.

Alnındaki damar yerini belli ediyordu.

Theodore ile bilek güreşi yapıyorlardı ve yenmeye niyetliydi.

"Yüce Tanrım!" dedi Theodore, içindeki enerjiyi sesiyle atarak. Babası duymasın ama, kendisi oldukça inançlı biriydi. "Bileğimi hissetmiyorum!"

Bir süre daha birbirleriyle uğraştıktan sonra nihayet düşük bütçeli müsabakanın bir galibi olmuştu.

"Kazandım!" dedi Harley, Theodore'un bileğini masaya yapıştırdıktan sonra ayağa kalkarak.

"Keener dört, Stark sıfır." dedi Peter kanepeye yayılmış bir şekilde.

"Neden ikimiz güreşmiyoruz?" dedi Harley, Peter'i davet ederken.

Davet etmekten ziyade, meydan okuyordu.

"Hayır." dedi Theodore. "Sizin maçınız bitmek bilmiyor."

Harley ve Peter hem güçte, hem de inatçılıkta başa baş geldikleri için, ikisinin maçları çok uzun sürüyordu.

Bu da haliyle Theodore'un canına yetiyordu.

Üçlü, kendi aralarında sohbet etmeye devam ederken aniden kendilerini izleyen bir çift yorgun gözü hissettiler ve yavaşça seslerini kestiler.

"Merhaba." dedi Harley, kızın rengi solmuş yüzüne bakarken. "İyi gözükmüyorsun."

Wren hafif bir baş selamı vermekle yetinirken direkt olarak merdivenlere yöneldi.