Ben çok küçüğüm{TÖRE}

Ben çok küçüğüm

Baba baba lütfen kıyma bana babaa artık ağlamaktan gözümden yaş gelmiyordu neden başkasının suçunu ben ödüyordum biz hayata bunun için mi geldik hep acı çekmek için bu toraklar dışardan gelen için güzel tarihi bir şehir olarak görülsede o her evde bir cinayet bir ölüm var buralarda kızların söz hakkı olmaz asla baş kaldıramazsın töreye bazen ölüm öyle güzel geliyor ki kulağa ama burada tek başına ölüm bile yok yanında birilerinide götürürsün burda aşiretten gelmiyorsan ölüm bile sana yasak şuan bana olduğu gibi biz mardin'de kendimizi zor doyuran bir aileyiz 4 kardeşiz 2 Abi'm ve benden küçük meleğim var sanki töreleri bilmiyor gibi gidip mardinin en büyük ağasının kızına aşık olmuş abi'm heryerde onları arıyorlardı zaten çok kaçamamışlar iki gün içinde yakalamışlar töreden kaçamazsın zaten nereye gidersen seni bulur bugün aşiret toplanacak kuzlerim kardeşimle beni sanki bir malmışız gibi sıraya dizdiler ağa kimi seçerse sorgusuz kabul etmek zorundasın aradan yarım saat geçtiğinde babam beni çağırdı ve baran ağanın beni istediğini söyledi böylesi daha uygunmuş töreye kız kardeşi olarak beni vereceklermiş baba nolur yapma ben daha onaltı yaşındayım ben ne anlarım evlilikten ben çok küçüğüm beni annemden ayırma ben ağlarken babam birden üstüme yürüyerek bana tokat attı bu evlilik olacak zerda dedi ve çıktı bende annemin ayaklarına kapandım ben annemiz napacaktım ki evlilik nasıl birşey ne yapacam ben orada annemiz zenansız ben odamda oturup bunları düşünürken abi'm içeri girdi ve üzerime yürüdü sakın ağlama itiraz etme bu evlilik olacak sen baranla evleneceksin itiraz edip yorma kendini kendinide anamıda üzme dedi ve odadan çıktı bu töre nasıl birşeydi neden hep masum insanlar yanıyordu