Ben çok küçüğüm{TÖRE}

22.BÖLÜM

ZERDA
Baranın bağrışları bütün konağı kaplıyordu

"Ne oluyor burda benim karımın başında ki silah nedir biri bana derhal açıklasın ağalar"

"Senin karın kaçmıştır berdel bozuldu artık baran ağa"

"Siz ne dersiniz kim kaçmıştır"

"Sabah fırat karını mardin sınırlarına yakın bulup getirmiştir"

"Böyle bir şey mümkün değil ağalar ben karımı sabah anasına bıraktım ve ordan benim yanıma gelecekti fakat yolu karıştırmış birinden beni aradı ve bende onu almaya gidiyordum bu nasıl terbiyesizlik siz bana sormadan nasıl hüküm verirsiniz unutmayın ki bu toprakların ağası benim"

"Baran ağa karın bana beni bırak diye yalvarıyordu beni barana verme diye ayaklarıma yalvardı sor karına"

"Zerda bu ne diyor"

"Ben zeynanın karnını doyurup senin yanına gelmek için çıktım ama yolu karıştırdım baya yürüyünce ormanlık yola geldim sonra yanlış yere geldiğimi anladım orda ki çalışanlardan seni aradım sende yola çık bekle diyince bende yola yürüdüm ama fırat ağam beni zorla buraya getirdi ona dedim ağam beni alacak bırak dedim oda zorla getirdi"

Baranın babası fırat'ın yakasına yapıştı

"Bunlar doğrumu biz sana güvendik değil mi"

"Abi dur fırat yalan söylemez"

"Amca senin oğlun benim karıma silah çekti bunun cezası nedir bilirsin dimi"

"Bilirim oğul"

"Senin için susuyorum bu seferlik amca şimdi hepiniz çıkın bir daha kimin ağa olduğunu unutmayın sakın"

Baran bana yukarıyı işaret edince hemen odamıza çıktım yatağın üstüne oturup hıçkırıklarımı bastırmaya çalıştım çok zor oluyordu şimdi ben nasıl onun yüzüne bakacaktım ki
Baran gelip bana sarıldı

"Naptın be zerda"

"Baran çok özür dilerim"

"Tamam korkma kendine gel bir önce"

"Baran kızım nasıl"

"Kızımız iyi"

"Niye aşağıda beni savundun"

"Orda tek senin canın alınmicaktı zerda kardaşımın abinin kızımızın"

"Baran ben nasıl yaptım bilmiyorum gerçekten sadece canım çok acıyordu"

"Tamam bak geçti odamızdayız ikimiz varız tamam mı unutalım anladın mı"

Sabah baranın öpücükleriyle uyandım ama onun bana yaptığın afedemezdim banyoya gidip ılık bir duş aldım üstümü giyinip aşağı kahvaltıya indim

"Sen ne yüzle benim soframa gelirsin sende utanma yok mu senin yüzünden benim masum kızımı öldüreceklerdi"

"Masum mu o mu masum onlar kaçmasa biz bu durumda olmak zorunda kalmicaktık ben buraya gelmicektim yada asla böyle evlilik olmicaktı"

"Sen nasıl benim kızım hakında böyle konuşursun"

Benim üstüme gelip bana el kaldıracağı zaman baran zehra hanımın elini tutu

"Sakın ana sakın karıma el kaldırma anamsın tamam ama oda karım gelin ağa var karşında"

Zehra hanım masada olan kahvaltılıkları fırlattı ve gitti bende yukarı çıkıp kapıyı kapattım hayatım nereye gidiyordu

"Bugün zeynayı rojda gile bırakalım bir kaç gün sende kafanı dinle"

"Kızımdan ayrılmak istemiyorum"

"Bu senin içinde benim içinde iyi olacak doğum gününde gider alırız"

"Tamam nasıl istersen"

"Hadi hazırla birlikte götürelim"

"Tamam"

Zeynayı rojdaya bırakıp yemek yemeğe gittik baran sürekli benle konuşmaya çalışıyor

"Zerda ben çabalıyorum sende çabala artık"

"Ben çok çabaladım baran birşey değişmiyor"

Ertesi gün baranla birlikte çarşıya indik alışveriş yaptık baran gerçekten çabalıyordu bunu hissediyorum

"Dışarda mı yemek istersin kendi evimizde mi"

"Kendi evimize gidelim"

Baranla birlikte kendi evimize gittik güzel bir sofra hazırladık

"Bu ev erkekliği çok yorucuymuş ya"

"Yaptığın sadece yemek baran bide burayı toplaması bulaşık var"

"Onlar sana ait güzel karıcım"

Ne kadar ona sinirli gibi davransamda ondan vazgeçemiyorum birlikte güzel bir akşam yemeği yiyip birlikte ortalığı topladık

"Bak sana kıyamadım yardım ettim ama bu aramızda kalsın ağa bulaşık yıkadı düşünsene"

Konağa geri döndüğümüz zaman ilk defa birlikte sarılarak uyuduk

Sabah abim baranı arayıp diyarbakıra gideceklermiş zeynada onlarla gidecekti aslında benim için iyi oldu böyle ona bir yararım olmuyordu

Dört gündür baran sürekli çalışıyor eve geldiğinde yemek yemeden uyuyor sabah erkenden işe gidiyor gece yarılarına kadar çalışıyordu zeynada dayısıyla vakit geçiriyordu bende bu kocaman konakta tek kalmıştım

Saat üçü geçiyordu ama baran hala gelmedi onu hala afedemezsem bile merak ediyordum her gece bir saatliğine olsa bile gelirdi belki yine beni aldatıyor düşüncesi kafamda dolanıyordu dayanamayıp aşağı indim baranın telefonunu tuşlayıp aradım

Duyduğum sesle telefon elimden düştü.