Ben çok küçüğüm{TÖRE}

41.BÖLÜM

"Hayır baran bu konuyu uzun süre açmamak üzeri kapatıyorum"

Baran'a sinirli bakışlarımı atıp odama çıktım hayır yani küçük bir çocuk gibi davranıyordu. Baran'da arkamdan geldi. Hala sırıtarak bana bakıyordu bu bakışları biliyordum ama bu sefer onun dediği olmicaktı.

"Gülme Baran bu ciddi bir konu ani karar vererek olmaz."

Baran'ın yüzü birden ciddi ifadeye büründü.

"Ben çok ciddiyim zerda yirmidört yaşına geldim neredeyse."

"Bak yaşlandın artık baran olmaz yanı bu bile bir neden"

"Beni yaşlı mı buluyorsun"

"Hayır baran neyin var bugün senin nereden çıktı bu konu"

"İstiyorum zerda"

"Bu sadece senin istemenle olacak birşey değil"

"Hayır sevgilim tamda benim istememle olacak birşey"

"Sen delirmişsin"

Baran'dan bakışlarımı çekip çocukların yanına indim asiye mirzayı uyutmaya çalışıyordu. Zeynada asiyeye kısa sürede çok alışmıştı asiyenin yanına oturmuş mirzaya kendi dili ile nini söylüyordu. Ben kapıda onları izlerken baran arkadan sıkıca sarıldı kafasını omuzumun üstüne koyup çocukları izlemeye başladı. Aa bu parfüm kokusu mükemmeldi ama beni kandırmasına izin veremezdim.

"Şu tabloya bak zerda harika çocuklarımız var"

"Evet baran harika iki tane çocuğumuz var"

"İşte bende onu söylüyorum neden üçüncü harika bir çocuk daha yapmıyoruz ki."

"Ahh baran mirza daha çok küçük ona bile yeterince vakit ayıramıyorum ve bende üç çocuk annesi olmak için kendimi hazır hissetmiyorum"

"Ne demek hazır değilim zerda kaç yaşına gelmeyi bekliyorsun"

"Zaten onsekiz yaşında zeynayı kucağıma aldım baran ve çok geçmeden mirza ben çok erken olduğunu düşünüyorum"

"Yani pişmanmısın"

"Hayır asla çoçuklarım için pişman değilim iyi ki zeynaya hemen hamile kalmışım ama sende anla lütfen biraz vücudumun dinlenmesi gerekiyor"

"Vücudun zaten yeterince iyi durumda zerda hemde yeterince iyi sana hamilelik çok yakışıyor"

"Hayır baran ben sadece yirmibir yaşındayım ve üçüncü çocuk için hiç iyi bir yaş değil normalde herkes o yaşta yeni evlenirken sen benden üçüncü çocuk istiyorsun ben kendim daha yeni büyüyorum baran üçüncü çocuk hiç iyi fikir değil"

"Haklısın"

Baran daha fazla uzatmadan gitti. Bende çocuk odasına girdim.

Akşam yemeğine kadar baranı hiç görmedim acaba yanlış mı konuşmuştum. Ama bende haklıydım yaşım küçüktü ve çocuklarımda çok küçüktü asiyeyide çağırıp yemeğe indim.

"Bu kızı nerden bulup getirdiniz kaç gündür burada ne zaman gidecektir"

"Hayır Zehra hanım asiye artık bizimle bir yere gitmeyecek"

"Buna kim karar verdi"

"Ben karar verdim"

"Burası benim evim sen kim olarak bu kararı verdin. Kime sordun"

Baran merdivenlerden çıkarken bağırdı.

"Bana sordu ana asıl sen bu evin hanımağasıyla nasıl konuştuğunu sanıyorsun o benim karım buna artık alışın"