Saltuk, hafif hafif ayilmaya başlarken, burnuna dolan çiçek kokusu iyice kopardı onu uykudan. Gözlerini tamamen açtıginda, sevdigi kadının , yüzünün dibindeki güzel yüzüyle karşılaştı. Bu görüntüyle ağzının kulaklarina varmasina engel olamadı.
Dirseginin üstünde çok azıcık doğrulup , dikkatlice süzdü kadının görüntüsünü.
Saçları ,açık renk döşeğin üstünde kahverengi ipekler gibi saçılmıştı. Dudaklari büzülmüş, tek elini Saltuğun omzuna koymuştu. Gözünün kenarında, gözyaşının izi parlıyordu hâlâ. Kim bilir yatmadan önce ne düşünmüştü de akıtmıştı yine güzel gözünden bu yaşları...
İçi gidiyordu Saltuk'un.Eğilip, saçına başının üstünden bir öpücük bıraktı , çiçek kokusunu içine çekti. Maalesef bu öpücük yetmemisti adama , dudaklarina da çok hafif ama uzun bir öpücük bıraktı. Bu da yeterli gelmeyince, boynuna gömdü yüzünü , burada nefeslenirken, uyandı sonunda güzel gözlü sevdiği.
- Ne edersin albiz, uyurken mi sırnaşırsın?
Gülerek, geri çekildi Saltuk.
- Uyanıkken hep sen sırnaşırsın , bana fırsat vermezsin ya , ondan.
Hâlâ açmadığı gözlerini hızla açarak doğruldu Çolpan da dirseginin üstünde.
- Yalana bak, ne za-
Lafını bitiremeden , sözcükleri Saltuk tarafından hapsedildi ağzında.
Şu an uyanık olduğu icin , az öncekinden daha rahat ve derin bir öpücük bırakıp , ayrıldı adam.
Çolpan, ne diyeceğini bilemedi, bu hareketin üzerine , iyice doğrulup oturdu sadece.
- Acır mi yaran ?
+Senin üreğime bıraktığın zehirli okun acısının yanında bu nedir ki , Çolpan Han'ım .
- Ciddiyim Saltuk, zevzekleşme hemen.
+Ben de ciddiyim. Doğru değil midir , atmadın mi üregime o zehirli oku ?
- Ne o, rahatsız misin ?
+ Asla
- İyi ..Hem...
Hem , o oktan bende de vardır. Ben şikayet eder miyim ?
Yanağına aldığı sıcak buseyle, başını, adamın göğsüne dayadi.
- Yalan yok, gerçekten çok korktum.
- Neyden ?
- Neyden olacak , alık. Sana bir şey olacak diye.
- Üzülür müydün, olsa?
- Cık , uzulmezdim.
- ...
Başını kaldırıp, Saltuğun yüzünü ellerinin arasina aldı, bakışlarını bakışlarına kenetledi.
- Üzülmezdim, ölürdüm !
- ...
-Eğer, sen ölseydin Saltuk, içimdeki öfkeden ben bile korkardım.
İçimdeki acıyı yüreğim kaldirmayinca , etrafımi yakıp yıkarım ben.
- Bilirim.
- Bana çok korkunç şeyler hissettirdin, farkında bile değilsin Saltuk.
-...
-Dunya , her şey durdu sanki.Sanki yeniden kimsesiz kaldım , yeniden terk edildim gibi...
Sesini duyduğum an, bir an da sesler, renkler geri geldi.
Saltuk bir şey demiyor, dinliyordu sadece sevdiği kadını dikkatle .
-Yani yasavul, sen varsan var o sesler, o renkler. Sen yoksan hep kış , karanlık. O kalın kafana sok, bir daha beni bu hale getirme. Dikkat et kendine, anladın mı. Yoksa...
- Yoksa?
- Yoksa,
Senden ölçümü başka biriyle evlenerek alırım, uçmakta da rahat ettirmem seni.
- Çolpan !
- Ne?
- Bu kadarı da acımasızlık ama, öldüm diye mi öc alırsın benden hatun ?
- Evet, ölme hakkın yok.Beni yapayalnız bırakma hakkın yok.
- ...
Neyse, benim gitmem gerek.Oba da işlerim var.
