Тийм ч амар зөвшөөрөхгүй гэдгийг нь мэдэж байсан болохоор зүгээр л сэтгэл дундуур санаа алдсаар үлдэв.
Түүний сэтгэлийн гүн дэх нууцыг бүрэн мэдэхгүй болохоор тавьж явуулахад нь хэр хэцүү болохыг нь ч мэдэхгүй. Гэвч тавьж явуулах боломж хэр их байгааг ч бас мэдэхгүй.
Зүгээр л надад хүлээлт бас боломжтой үед дахин сануулах гэсэн арга зам л үлдсэн бололтой.
================
Хувцсаа солиод зоогийн танхим руу ороход Чэн өглөөний цайгаа ууж байснаа намайг орох үед шууд зөрөөд гарлаа.
Тэр нэлээд уурласан бололтой. . .
Өглөөний цайгаа ууж дуусаад ганцаараа байхыг хүссэн үедээ очдог нууц газартаа очлоо.
Нууц ч гэж дээ, уг нь бол хэний ч очиж болох газар. Гэхдээ л яагаад ч юм энд нэг ч хүн байдаггүй юм. Бүр үйлчлэгч харуулууд ч байхгүй гээч.
Гэхдээ л маш үзэсгэлэнтэй, энэ хэсэгт би юм бодож суух дуртай. Дээд давхар руу гардаг шат бий. Гэвч тэр шат ганцхан өрөө рүү хүргэдэг. Тэр өрөөнд орох гэж үзсэн ч цоожтой байсан болохоор дахиж оролдоогүй. Юуны өрөө гэдгийг нь мэдэхгүй л байна.
Ямар ч байсан ордон хэтэрхий том болохоор энэ хэсгийг хүмүүс нээх их анзаардаггүй байх л даа.
Цэцгэн хээтэй тухтай сандлаа цонх руу харуулан тавиад цонхоор харагдах үзэмжийг таашаан бодлын ертөнц дөө автлаа.
Энэ ордонд мэдэрч болох хамгийн амар амгалан байдлаа мэдрэн сууж байгаад санамсаргүй унтчихсан байв.
================
Зохиолчийн талаас:
Цонх руу харж суугаад тухтай гэх чинь унтсан байгаа Айшаг алсаас харсан ордны үйлчлэгчид нэлээд сандарсан байдалтай ийн ярина.
"Авхай дахиад л хааны буланд суучихлаа. Одоо яах вэ?"
"Бид очиж хэлэх ёстой юм биш үү? хаанаас өөр хүн энд сууж болохгүй гэдгийг?"
YOU ARE READING
/Дууссан/ 👑 KINGS 🔹 S6 👑 [⚜️ Two Faced 🎭]
FanfictionKINGS өгүүллэгийн 6-р бүлэг эхэллээ. . .