BEKLENMEDİK AŞK

Bölüm 8

eymen sonunda sakinleşmiş ve hazırlanmaya başlamıştı. oğuzla salonda oturmuş bilgisaylarla uğraşıyoruz, birden silah sesi duyuldu.

"s'tir la ne oluyor"

oğuz " eymen buraya gel , eymen" oğuz ne kadar bağırırsa bağısın eymen den ses yoktu.

kim olduğunu bilmediğimiz kişilere ateş açtık.

"oğuz ... oğuz bu böyle olmayacak ben yukarı çıkıyorum"

oğuz " tamam .. tamam sen çık" kuşunlar seri şekilde evin içinde bir yerlere isabet ediyordu, tamam şimdi sakin olmalıyım, 

koşarak üst kata çıktım , ev zaten eski bir ev olduğu için hiç bir korunaklı yoktu. üst katta yatak odaları olduğu içinde koridorda cam yok. biraz soluklanıp eymen in odasına girdim.

"ey- ...eymen nerdesin" kurşunlar konuşmama izin vermiyor , kapıdan bile sokmadılar. odası darmadağan olmuştu , kapıdan girdiğim gibi kendimi gardırobun arkasını attım, işte tam o an hayatımın en büyük acılarından biriyle karşılaştım.

eymen, kardeşim yatağın diğer tarafında kanlar içinde yatıyor.

"eymen ... eyme- geldim kardeşim , dayan .. dayan sakın bırakma kendini " bişey yapalıyım, oğuzu da çağıramam  oradan çekildiği an eve girerlerdi.

"oğuz! beni duyuyormusunn"

oğuz " evett"

"ateş etmeyi bırak, öldüğümüzü sansınlar" oğuzun ateş sesi kesildi. dakikalar sonra dışardakiler de kesildi, araba çalıştırma sesi geldi ve giderek uzaklaştılar. öldüğümüzü sanıp gitmişlerdi.

oğuz " eymenn, eymen aç gözlerini, napıcaz miraç "

"sakin ol dur kurşun kalbinin üstüne gelmiş sanırım , onu çıkarmamız lazım"

oğuz " hayır, burda olmaz , burda yapamayız miraç biz ne anlarız kurşun çıkarmadan, iltihap falan kapar"

"başka çaremiz mi var oğuz evden çıktığımız an peşimize düşerler"

oğuz " offf s'tir ya"

"şu kız , onu mesaj at , eymen gibi konuş , temiz bez falan işte aklına ne gelirse eczaneden alıp gelsin"

oğuz " tamam " önümüzdeki bir saat gerçekten zor geçecekti.

oy ve yorumlarınızı beklerizz.

tahminleri alalım sizce ne den kaçıyorlarrr.

önerilere açığızz.