miraç, bugün ikimizde okulu kırıyoruz deyip, elimden tutarak dışarıya çıkardı. araba da nereye gittiğimizi bilmeden yan koltuğunda oturuyordum şuan.
ama içim de tarif edilemeyen bir duygu vardı. korkuyor muydum? bilmiyorum sadece endişeliydim.
-" ne oldu güzelim?" düşüncelere dalmış yolu izlerken,
"yok bir şey"
-"emin misin?" bunu direk yüzüme bakarak sormuştu, hissetmiştim.
" bilmiyorum miraç. sadece içim de sıkıntı var." hala yolu izliyorum. çünkü gözlerine bakarsam anlardı.
-" geri dönelim ister misin?"
" gerek yok devam edelim"
-" peki"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
aradan yarım saat geçmişti, son konuşmamızın ardından bir daha hiç konuşmamıştık. içimdeki sıkıntıysa hala var ve katlanarak artmakta.
miraç yola odaklanmış belli ki heyecanını bastırmaya çalışarak araba sürüyordu. ona katılamamak işte en çok ta bu canımı sıkıyordu.
" miraç, nereye gidiyoruz?" dönüp bana baktı, tekrar önüne dönüp;
-" eskiden gitmeyi çok sevdiğim bir yer-" diyordu ki ani firen yapmasıyla devamını getiremedi.
-"has si-" ben daha ne olduğunu anlamadan o anlamıştı ve yanın da ben olduğumu hatırlayıp sustu.
" ne oldu miraç?"
-" yok bir şey halledicem"
-" kim bunlar?" durmadan soru soruyordum çünkü korkuyorum. evet yanım da miraç vardı ama ben onun için de korkuyordum.
tekrar önüme döndüğüm de yolumuzu kesen arabaların içerisinden adamlar çıkmış ve buraya doğru geliyordu. yavaşça elimi miraç ın koluna koydum, anladığım tek şey;
-"korkma" gözlerimin içine , belki de bakabileceği en derine bakarak söylemişti.
sonrası çok hızlı gerçekleşti.
..............
oy ve yorum atar mısın?🎇🎇🎇
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEKLENMEDİK AŞK
Literatura FemininaHer şey normalken bir anda biriyle tanışırsın ve onunla birlikte, onun acısının baş karakteri olursun... BİR ANDA DİZLERİNİN ÜZERİEN ÇÜKTÜ VE " benim seni mutlu edebilmem için hayatının sonuna kadar eşin olmaya ihtiyacım var" DEDİ...
