BEKLENMEDİK AŞK

Bölüm 17

alisa " masal biz çıktık"

"hah tamam , benim eve geçin."

şimdi planın ikinci kısmı devreye girecek. evden çıkmadan önce arya'nın telefonunu almıştım. wp'ye girip eymen in adının olduğu konuşmaya tıkladım.

" telefon kimde bilmiyorum, atacağım konuma gelirseniz güvende olursunuz. arya, eymenin güvende olmasını istedi. eymeni hareket ettirirken dikkat edin. (masal)" mesajı ardından konumu gönderdim. hala onlar için ayarladığım evdeydim. buzdolabına yemeleri için bir şeyler koymuşum, benden bu kadar, bundan sonra yalnızlar.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

mesaj attığımdan bu yana saatler geçti, arabamın içinde evin ilerisinde onları beklemeye başladım. kızlar da benim eve geçmişlerdi, bende çıkışta onların yanına geçecektim.

yolun başında siyah bir araba vardı yerime iyice sinip beklemeye devam ettim. evin önünde durmuşlardı, ilk önce miraç ve arkadaşı çıktı etrafı konturol edip arka koltuktan eymeni indirdiler . eymen uyanmıştı ohh işte buna gerçekten sevindim. hareket edemese de  arkadaşlarına yardımcı oluyordu.

sonunda eve girdiler, miraç tekrar arabanın yanına gelip açık kapıları kapattı. gitme zamanım geldi. arabayı çalıştırdığım anda gözleri burayı buldu. dik dik bakmaya başladı, bense yanından geçip gittim, aynadan baktığımda hala bana bakıyordu. konuşmamız yarım kalmıştı, bildiğim tek şey bunun devamı olacaktı.....

¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨

eve geçeli yarım saat olmuştu. kızlar duş almıştı ve alisa odasına çekilmiş uyuyordu, biz ise salonda oturmuş televizyondan bir şeyler izlemeye çalışıyorduk. ama ikimizin de bildiği tek şey aklımızdan çıkaramadığımız. 

belki de başımıza çok büyük bela almıştık. okulun üçüncü günüydü üç, biz şimdi den cozutmuştuk. 

"off kafayı yiyeceğim alisa, biz aryayı bunlardan nasıl uzak tutacağız"

alisa" tek düşündüğüm bu, ama cevabı yok" sohbetimize başka biri daha katılmıştı,

arya " beni kimseden uzak tutmanıza gerek yok!"

" arya, biz şey-"

arya" açıklama yapmana gerek yok masal, merak etmeyin bundan sonra sizi olaya dahil etmeyeceğim. tek başıma halledeceğim"

alisa" arya biz öyle demek istemedik, sadece adamların kim olduğunu bilmiyoruz, önemli olan biz de değiliz sensin. hem kendimizi düşünüyor olsaydık, bunları konuşuyor olmazdık"

arya" biliyorum, ama olmaz, bunu size yapamam. siz yarından itibaren okula devam edin, ben bir kaç gün eymenin yanında kalacağım"

"saçmalama arya ne zaman seni yalnız bıraktığımızı gördün de şimdi bunu istiyorsun. ayrıca eymen iyi, hem en son gördüğümde uyanmıştı." bir an gözleri doldu.

arya" masal sen ciddi misin, neden daha önce söylemedin, off şükürler olsun. hemen .. hemen gidicem"

" tamam tamam sakin ol ilk önce ara bi"

arya" haklısın, telefonum ! telefonum nerde" koltuktaki yastıkların arkasındaki telefonunu çıkarıp verdim.

 "al" hemen alıp bir kaç tuşa bastıktan sonra telefonu kulağına götürdü ve beklemeye başladı.

arya" alo! eymen senmisin"

karşı taraftaki bi kaç söyedi.

arya" ah şükürler olsun. ee nasılsın ağrın falan varmı"