KARANLIK TARAF

B5

Gülce, Ömer'in yat partisinde olduğunu attığı mesajdan biliyordu ama gece yine gelmeyeceğini anlaması neredeyse günün ağırmasını bulmuştu.
Gülce, soğuk zemine sarkıttığı ayaklarını sallarken düşünceler içinde kaybolmuştu. İçinden gelen ağlama hissine yenik düşüp göz yaşlarının akmasına izin verdi.

Biraz sonra duyguları tekrar yerine yerleşmiş, sakinleşmişti. Telefonuna gelen aramayı açtı.
"Bebeğim, uyandın mı?" Diye sordu Ömer.

"Evet" dedi Gülce.

"Kahvaltı yaptın mı?" Diye sorunca Ömer, "dışarda yapacağım" dedi Gülce hızlıca. Dün, şarap içerken bu günden içeri yine Çınar ile sözleşmişlerdi.

"Nereye gideceksin?" Diye sordu Ömer.

"Henüz nereye gideceğimi bilmiyorum" dedi Gülce boğazını tutup.
Tekrar ağlayacak gibi hissediyordu ve buna ek olarak sesi titremeye başlamıştı. Ömer'in anlamasını istemiyordu.

"Beni bugün planına dahil etmek ister misin bütün gün boşum" diyince Ömer, Gülce içinde tek bir heyecan kırıntısı kalmadığını fark etti.

Eskiden olsa boş günler için hemen plan yapar, olabildiği kadar çok vakit geçirirlerdi. Şimdi ise o kadar çok yalnız bırakmaya başlamıştı ki Gülce'yi, Gülce bu yalnızlığa alışmıştı. Hevesi kalmamış, enerjisi kalmamıştı. Tartışma çıkacağını düşünüyor, konuşmaktan bile kaçıyordu çünkü Ömer'in kelimelerine tahammül edemiyordu.

Tam hayır diyecekken telefonuna gelen mesaja baktı. Çınar atmıştı.
"Birazdan ararım ben seni. Şarjım bitiyor, kapanır yüzüne" diyip telefonu kapattı Gülce.

"Gülce" diye adını yazmıştı Çınar bir fotoğraf atıp.
Ardından bir mesaj daha gelmişti.
"Erdem'in kızını hastaneye götüreceğim. Erdem toplantıda. Kusura bakma kahvaltı için buluşamayacağız"

Gülce resmi büyültüp inceledi.Ela arabasının arka koltuğunda Ada ile oturuyorlardı.

Hızlıca aradı Çınar'ı.

"Merhaba Çınar" dedi açılımca telefon.

"Merhaba Gülce. Kusura bakma" dedi.

"Hayır hayır hiç problem değil. Ela iyi mi?" Diye sordu.

"Hastaneye gidiyoruz. Sürekli kusuyor. Zehirlenmiş olabilir" dedi.

"Tamam bana da haber verirsiniz olur mu? Çok geçmiş olsun. Ada'ya da çok selam söyle"

"Tamam söylerim. He Gülce" dedi tam kapatacakken Çınar.

"İşimiz bitince seni almamı ister misin? Akşam gezeriz" Diye sorunca,
"Ben bugün biraz Ömer ile vakit geçireyim. Tatilmiş ona bugün. Seninle başka zaman çıkarız. Sıkıştırmayalım şimdi" dedim.

"Tamam bakalım. Görüşürüz" dedi Çınar.
"Görüşürüz" diyerek telefonunu kapattı Gülce ve geri yatağa gömüldü. Kahvaltı hazırlamak istemiyordu. Ömer geldiğinde hazırlar diye düşündü ki o anda da kapı açıldı.

"Gülce" diyerek yatak odasına girdi Ömer.

"Geri mi uyudun?" Diye sordu.

"Neredeyse uyumak üzereyim" Dedi Gülce.

"Tamam. Sen uyurken ben de duş alayım. Araba kiralayım ve bugün biraz gezelim ne dersin?" Dedi Ömer.
Gülce için büyük bir problem varken neden Ömer neden bu kadar rahattı?

"Ömer bir günü dolu dolu geçirmek iki gündür yalnız olduğum gerçeğini değiştirmeyecek. Üstelik beni yalnız bırakmaman konusunda seninle konuşmuşken. O yüzden zaten yorgunsan hiç çıkmayalım. Benim artık hevesim kalmadı" dedi Gülce.