Ruling The Last Section (Season 3- Final)

Kabanata 238

Kabanata 238:
Ring

"Will you really be fine?" I squinted my eyes when Kuwai ask me that for the nth time. Hinding hindi talaga siya mapapanatag. Ilang beses ko nang sinagot iyan na magiging maayos ako pero para bang hindi siya kumbinsido roon.

"Kuwai stop being clingy!" inunahan ako sa pagsagot ni Zillah sa panunuya kay Kuwai. Nakakaloko siyang tumingin rito na para bang hindi makapaniwala na ganito ang inaakto ng kaniyang kaibigan.

"Leader namin ibalik mo!" si Caleb naman kay Kuwai.

"Hoy, mukhang titiwalag pa yata sa atin itong isa nating kagrupo oh!" dagdag ni Xerox sa panunuya kay Kuwai.

Huminga naman ako ng malalim. Hindi pinansin ni Kuwai ang mga panunuya sa kaniya. Hindi nawala ang mariin niyang tingin sa akin.

Ayos lang naman ako sa kateam mates ko! Kampante naman ako at hindi natatakot kahit wala siya!

"I will really be fine, Kuwai. Don't worry about me. May mga kasama ako." saad ko at pinakita ang mga ka team mates ko na nasa likod. Hindi iyon binalingan ni Kuwai. He just sigh.

"Damn this. Pati phone pinapaiwan nila sa atin dito bago pumasok sa maze. Hindi kita macocontact." reklamo niya at tumingin naman ako sa box na hawak ni Sir Nixson kung nasaan naiwan ang mga phone naming lahat.

Of course, we can't bring it with us because that was prohibited by the rule. Hindi kaming puwedeng gumamit ng phone dahil mapapadali ang pagkikita namin muli palabas. Kaya ngayon kailangan talaga naming dumiskarte para makita ang isa't-isa at sabay kaming makalabas sa dulo.

"Kung nababahala ka na may mangyayari sa aking masama, wala! Kaya ko ang sarili ko." saad ko at ngumuso.

"I know but.... are you comfortable entering that maze. You might remember something that may trigger you...." he trailed off and look at me. Natigilan naman ako.

I thought he's so worried on me because I'm not with him. May mas malalim pa pala na dahilan. Tumitig ako kay Kuwai at binalingan saglit ang maze.

Aaminin ko, there's a little tension on my body on thinking that I'll step inside. Sumasagi sa isip ko ang nangyari noon sa ganitong katulad na lugar. Hindi ko maiwasang maalala pero.... ngayong tiwala naman ako sa mga makakasama ko na sina Light, Caleb, Treyton at Lexus. Alam kong kaya kong kaharapin ang mga pangamba ko.

"It's a long time ago. I am fine now." I said and smiled at him. He stared at me. Para bang hindi naniniwala sa sinabi ko.

"Are you sure? Kaya mong pumasok sa maze?" tumango muli ako. Hindi madaling kalimutan ang lahat ng nangyari noon sa akin, malalim ang binigay na sugat sa akin noon pero alam kong hindi ako nag-iisa ngayon. I have a lot of people I can lean too. Hindi ako mag-isa na lalaban. Kaya kung may pangamba man, kaya kong baliwalain iyon.

"Uh huh. Bumalik ka na sa kagrupo mo! Ikaw na lang ang di nakapila! Nakakahiya!" pinandilatan ko siya ng mata at bahagyang tinulak na para bumalik na siya kila Zillah.

Nagsalita na ang emcee na pumunta sa kani-kanilang puwesto ang bawat team ng section.

"Kuwai tara na. Sa Gate 6 tayo papasok. Dito sila Raiven sa main gate." aya ni Zillah kay Kuwai na isang hakbang lang ang nilayo sa akin.

"Psh." he snorted and cleared his throat. He looks at me with a serious expression.

"I'll find you." aniya sa marahan at siguradong tono. Tumango ako.

"I know, I'll find you too," I said to assure him too.

"Light, ikaw ng bahala." bilin niya kay Light. Nag-init ang pisngi ko roon. Kailangan pa ba niyang magbilin? Kaya ko naman ang sarili ko!