Fight for Love

Chapter 35:His Hug

Tumakbo lang ako ng tumakbo hanggang sa makarating ako sa park na tinatambayan namin dati ni Joshua.

Umupo ako sa pwestong inuupuan namin lagi.

Hindi parin ako tumitigil sa pag iyak.Mabuti nalang siguro at medyo madilim na at konti nalang ang mga tao.

Habang nakatingin ako sa dagat..lumalakbay naman ang isip ko.

Playing: Nevermind by Taylor  Swift

"huhuhu.."
"Bhae,wag ka ng umiyak.Gagamutin natin yang sugat mo.Tumahan ka na.Ayokong nakikita kang umiiyak"

~~~

"Happy 10th Birthday,Bhae."
Sabay abot nya ng isang color pink na teddy bear sakin.
"Thank you,Josh!^_^"
"you're welcome.Gusto ko sa twing nakikita mo tong teddy bear,maalala mo ako lagi.Dahil malambot yan,isipin mong taga-comfort mo ako.^_^"
"Ang corny mo naman."
"Sweet ang tawag dun noh."

~~~

"Ayokong nasasaktan ka.Ayokong umiiyak ka.Gusto ko lagi ka lang nakangiti.Bhae,andito lang ako lagi para sayo.Pwede mo sabihin sakin lahat ng problema mo.Makikinig ako.I'll always be here just right at your side.I will be your knight in shining armor."

He hugged me and kissed my forehead.

And with that,my heart skips a beat and I realized from that moment......

I HAVE FALLEN FOR MY BESTFRIEND.

Nahulog ako sa isang kaibigan...kaibigang hindi dapat mahalin.

Masaya at masakit...yan ang nararamdaman ko ngayon.

Masaya...kasi habang binabalikan ko yung nakaraan,narealize ko kung gaano ako kaswerte na magkaroon ng kaibigang gaya ni Joshua Villanueva NOON.

Masakit...kasi sinayang ko lahat ng pinagsamahan namin.Sinayang ko ang pagkakaibigan namin.Ngayon,napaka-imposible nang ibalik ang lahat.Nagsisisi ako...ang tanga ko.

Niyakap ko ang tuhod ko at

napahagulgol ako ng pag iyak.Wala akong pakialam kung may makarinig sakin.Wla akong pakialam sa lahat ngayon...ang gusto ko lang sa oras na toh,ilabas lahat ng sakit na nararamdaman ko.

Sayang lang kasi walang Sheena o Sean ngayon sa tabi ko.Pero mas nakakamiss yung JOSHUAng bestfriend ko na handang damayan ako sa lahat ng oras.Kaso lang...ngayon wala na yung friendship namin.Isa pa,sya ang dahilan kung bakit ako umiiyak ngayon.

Hayy...dahil sa kagagahan ko,nagiging malabo na ang lahat.

Ngayon,bumabalik na naman ang imahe nilang dalawa sa isip ko...habang naghahalikan.

Hindi nga kami..pero ang sakit.Kasi nga mahal ko sya eh.Mahal ko parin sya kahit nagka agwat na sa pagitan naming dalawa.Mahal ko parin sya kahit may iba na sya.Mahal ko pa din sya kahit na halos magmukha na akong tanga!

Kasi kahit anong gawin kong paglayo...sya pa din!Sya pa din yung minamahal ko. :'(

Mas niyakap ko pa ng mahigpit ang tuhod ko...

wala na kasi akong ibang masasandalan pa sa mga oras na toh kundi ang sarili ko mismo.

Nagulat ako ng may yumakap sakin bigla.Yung yakap na sobrang higpit.Sa sobrang higpit pakiramdam ko ayaw na nya akong bitawan.

Yung yakap na mahigpit pero hindi nakakasakal.Puno lang ng care at love.

May unang taong pumasok sa isip ko....

Pero iwinakli ko na lang yung ideang yun.Napaka-imposible kasi.Sa mga oras na toh siguro masaya na silang magkasama ni Ate.

"Sean....."-nasabi ko out of nowhere.Hindi ko alam pero sya yung naisip kong gagawa ng ganito sa mga oras na toh.

Pagkasabi ko nun humigpit lalo ang yakap nya sakin.

"Napalitan na ba talaga nya ako dyan sa puso mo....

Bhae?"

O_O...

bakit sya andito?
Bakit niyayakap nya ako?
Bakit tinatanong nya yun ngayon sakin?

NAguguluhan ako sa mga oras na toh..at the same time ay nagulat rin.

Sino ba naman kasi ang mag-eexpect na sya tong yumayakap ngayon sakin?