RANDEVUEVİ | Texting

BÖLÜM 1- İLK GÖRÜŞ

Bu kitap yetişkin içerik barındırıyor!

Şiddet, aşağılama ve cinsellik söz konusu.

Baş karakterimiz, herkese hükmedecek bir güce sahip.

Duyar kasmak için kitaba başlayan herkes sert bir dille uyarılır.

....

-Başlamadan önce; ana karakterimiz, kraliçe kızımız girene kadar yazar anlatımı olacak. Diğer bölümü ondan dinleyeceksiniz.

-Arada bir yazar anlatımı devreye girecek, çünkü iki karaktere de değineceğim.

İyi okumalaar!

....

BİRKAÇ GÜN ÖNCE

Adam kapıyı çaldı, biraz beklemeye kalmadan bir kadın belirdi; Sarı saçlı, koyu yeşil ve dantelli olan iç çamaşırlarıyla.

"Vay canına! Uzun zaman sonra babacığımız geldi kızlar!"

Adam sarışın kadını koluyla itip içeri girdi ve ellerini cebine yerleştirdi, bir anda evde bulunan bütün kadınlar adamın başında belirdi. Hepsi erotik iç çamaşırları içinde adamı gözleriyle yiyorlardı, adam başında bulunan 8-9 kadına baktı ve iç çekti.

Bulunduğu yer bir genelevdi, 'fahişe ocağı' diye geçirdi içinden. Ev fazla büyüktü; salonun tam ortasında bir balkon vardı, orada olan birinin salonda neler olduğunu görmesi mümkündü. Salonun balkona açılan koca bir kapısı bulunuyordu, balkon içinde büyük bir havuz ve etrafında direkler, şezlonglar yer alıyordu. Cam parmaklıklar ve ona destek veren korkuluklar tüm balkonu çeviriyordu.

Kızıl ve balık etli bir kadın adamın arkasına geçti, parmakları adamın omuzunda dolanıyordu. Kadınlar kıkırdamaya başladı birbirlerine fısıldarken. Adam omuzunun üzerinden arkasındaki kadına odaklandı ve içinde gittikçe büyüyen öfkeyi dizginlemeye çalıştı.

"Afra, çek elini!"

Duyulan büyük haykırışla bütün kadınlar yerlerine geçti ve yan yana gelerek düz bir çizgi oluşturdular.

Adam balkondaki kadına baktı, kadın kollarını açtı merdivenlerden inerken. Büyük bir özlem besliyordu içinde.

"Lânet olsun Keskin Kıraç, seni ne kadar özlediğimi biliyor musun?"

Keskin dudaklarını belli belirsiz kıvırarak kadına kollarını açtı ve sarıldılar.

"Beni özlememek mümkün mü Alev Saraçoğlu?"

Alev bu genelevi işleten bir kadındı ve Keskin ile liseden bu yana yakın bir arkadaşlığı söz konusuydu.

Alev, Keskin'in koluna girdi ve evinde çalışan kadınlara döndü.

"Sizde özlediniz mi fedakâr babanızı?"

Kadınlar aynı anda "Evet mama!" dediler ve Keskin'e tahrik edici bakışlarını sundular.

Keskin bu eve yüksek bir yatırım yapmıştı, basına sızdırmadan. Arkadaşına destek olmak istemişti, fakat ünlü bir makine mühendisi olduğundan yapabileceğinden daha azını vermişti.

"Keskin, hadi adamım sessiz bir yere gidelim."

Keskin ellerini cebine yerleştirdi ve Alev'i takip etmeye başladı. Alev onu kendi için yaptırdığı ledli odaya götürdü. Keskin kendini deri koltuğa attı ve Alev'de kadehleri doldurup birini Keskin'e verdi. O da kendi yerini aldı; Keskin'nin kaşısındaki koltuğa oturdu.