25. BÖLÜM - BABAM GİBİ

24.2K 704 406
                                    

İnsanların delice aktif olduğu bir yerde onu öpüyordum, tutkuyla.

------

! Bu bölüm şiddet ve taciz içeriyor !

Rahatsız olacaklar kesinlikle okumamalı!

Saatlerce yürüdük, saatlerce konuştuk ve saatlerce birbirimize baktık. Doyumsuz bir gecenin eşiğinden tutuyordum onun ellerini.

Eve geleli çok olmuştu, birlikte geneleve gittik, sessizce arkamızdan kapıyı kapattık.

Ben gülmek üzereyken işaret parmağı hep dudaklarına gidiyor ve "şşh" sesini çıkarıyordu.

Sonunda odama girdik, yorgunlukla üzerimizdekileri çıkardık ama bu yorgunluk her birbirimize baktığımızda bir tebessüme dönüşüyordu.

Onun gözleri önünde geceliğimi giyindim ama bedenime bakmadan gözlerime baktı. Ona her baktığımda gözleri gözlerimle buluştu.

O üzerindekileri çıkardı, altında sadece pantolonu kaldı, daha fazla gücü yok gibi kendini yatağa attı.

Onu zorla yataktan itelemeye çalıştım, bedeni yüzünden yorganı kaldıramıyordum o ise bana hiç yardımcı olmuyordu.

"Keskin, biraz kalk ya."

Tek omuzunu silkti ve arkasını döndü, yorulduğu çok açıktı.

"Ne yani, üşümemi mi istiyorsun?

"Hani alt kat sıcaktı, ne oldu?"

diye mırıldandığında balkonda dediğim aklıma geldi.

Aldırış etmeden yorganın altına girmeye çalıştım ama yatağın tam ortasına yattığı için bu pek mümkün olmadı.

"Neden bana sarılıp uyumuyorsun? Isıtırım seni."

Dediği çok mantıklıydı, evet.

Hemen dizlerim üstünde yatakta kalkmış ve yanına gelmiştim, bana döndüğünde kollarını açtı. Anında kollarına attım bedenimi.

Sıkıca sardı bedenimi, dudaklarıyla saçlarımı öptü, ben ise başımı boynuna gömdüm.

"Hadi bana hikâye anlat."

Hiçbir şey demedi, çenesi başıma dayalıyken kafamı hareket ettirdim.

"Hikâye anlat bana diyorum."

"Ben bilmem hikâye."

Hâlâ uyumaya çalışıyordu ama benim bu yorgunlukla gram uykum yoktu.

"Yalancı."

"Kalbimi kırıyorsun, küçüğüm."

Dudaklarının alayla kıvrıldığını hissediyordum. Başımın altından geçirdiği eli omzunu okşuyordu.

"Anlatıyor musun?"

Derin bir iç çekti ve çenesini başımdan kaldırdı.

Belime sarılı olan eli, çenemi işaret ve baş parmağı arasına sıkıştırdı, ona bakmamı sağladı.

"Anlatmıyorum."

Elimle çenemi tutan elini tuttum ve indirdim.

"İyi, boş olan odalardan birinde uyurum."

RANDEVUEVİ | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin