star | beomjun

5

liseye geçtikten sonraki senelerde aramızdaki ilişki arpa boyu kadar da olsa ilerlemeye başlamıştı. her sabah sınıfa geldiğimde masamın üstünde farklı şekillerde ve renklerde origamiler buluyordum. içlerinde de hep farklı şarkılar olurdu. en alttaysa ondan geldiğini anlamam için ufak bir yıldız işareti.

yıldızları çok seviyordu. sürekli sınıfta yıldızlar hakkında konuşurdu. masasına, defterine, parmaklarına yıldızlar çizerdi, benim parmaklarıma..

bana bıraktığı her bir origamiyi saklıyordum. aralıksız her birini. içinde bulunan şarkılardansa liste yapmış ardından kaset olarak çıkarttırmıştım. gecenin gökyüzünü ve yıldızları hatırlatsın diye koyu mavi yaptırmıştım kaseti. diğer kasetlerimden farklı olmalıydı, aynı yeonjun'un diğer herkesten farklı olduğu gibi.

sınıftaki bakışmalarımız gülümsemelere dönüşmüştü. değil onun yakınındayken, onunla aynı odada bulunmak bile kalbimi göğüs kafesimden çıkacakmış gibi attırıyordu. her geçen gün ona daha fazla kapılıyordum. fakat o zamanlar onun da benden hoşlandığından haberim yoktu. tek taraflıydı benim sevgim.

bir süre sonra okuldan beraber çıkmaya başladık. eve kadar birlikte yürüyorduk. ikimiz de pek konuşmuyorduk. ben çekiniyordum evet ama onun gibi dışa dönük birisinin bu kadar sessiz olduğunu ilk kez görüyordum.

bazen yol boyunca kendi kulaklığının tekini bana verirdi. origami içine eklediği şarkılardan açardı. o da liste yapmıştı belki, bilmiyordum. tek bildiğim okuldan eve kadar olan on beş dakikalık mesafe ve onun kulaklığından dinlediğimiz üç dakikalık şarkılar benim için dünyaları tanımlıyordu.