star | beomjun

10

o geceden sonra gelen bütün gecelerimizi birlikte geçiriyorduk. sabahları birlikte bekliyorduk otobüsü. çoğu zaman omzumda uyurdu. sınıfa girer girmez de kendi masasında uyukluyordu. tenefüs için dışarı çıktıktan sonra geri döndüğümde onu benim masamda görürdüm. neden benim yanımdayken yapmıyordu bilmiyordum. hep benim dışarıda olmamı bekliyordu sonra değiştiriyordu yerini.

yanımda oturduğu süre boyunca defterinin kenarına bir şeyler yazıp bana gösterirdi. ders sırasında konuştuğumuz için bir kaç kez hocadan azar yemiştik, o da böyle bir yöntem bulmuştu.

artık origamilerini benim yanımda yapıyordu. bitirdikten sonra da bana veriyordu. hangi şekli ve rengi istediğimi bile soruyordu. her seferinde farklı bir şey söylemek zor olsa da ona hep söyleyecek bir şeyler bulurdum. bana bile öğretmişti origami yapmayı. ona hep kağıt kalpler yapıyordum, en kolayı oydu. asla aşkından öldüğümden değil yoksa.

okuldan sonra eve birlikte dönüyorduk. bazen bana yeni bulduğu şarkıları gösterirdi, birlikte dinlerdik. beğenip beğenmediğimi öğrenmek için gözlerime öyle bakıyordu ki, oracıkta kalbimin durduğunu hissediyordum. bana dinlettiğin şarkıları nasıl beğenmem yeonjun? her birinin içinde sen saklısın.

bazen bize gelirdi. odamda oturup bana gitar çalardı. istek şarkı bile alıyordu. tatlıydı. her halini seviyordum. benimleyken olan her haline aşıktım.

hep buluştuğumuz yer tabii ki de çatı katıydı. vaktimizin çoğunu orada geçiriyorduk. ona orada sataşıyordum, o bana gitar çalarken ben orada onu seyrederek resimler yapıyordum. gündüzleri bulutları izlerken geceleri yıldızları sayıyorduk.

bir gün yine evime gelmişti fakat bu sefer haber vermemişti. kasetlerimi, masama bıraktığı ve benim atmadığım origami koleksiyonumu gizleyecek fırsatım olmadığı için hepsini görmüştü. o an ona kendimi nasıl açıklayacağımı bilememiştim. ya onu hepten kaybedersem diye ölesiye korkmuştum. tek yapabildiğim onu odamdan ve evimden çıkarmaktı. kapının ardında ne gördüğünü anlayamayan yeonjun, diğer tarafındaysa ona ne açıklama yapacağını bilmeyen ben vardım.