"You are all that I see in my life ahead. I need you to be my constant and eternal support. I love you."
🌷🌷🌷🌷🌷🌷
Chapter 10 - Mission Started
"හරි එන්න යමු"
Haikuan තමන් ගේ මෝටර් රියේ යතුර වැඩ්ඩා වගේ අතින් කරකව කරකවා පඩි පෙළ බැහැගෙන පැමිණෙන අතර පඩිපෙල පාමුල පුපුර පුපුර සිටින Yan Li දෙසට ගානක් නැති ලෙස පවසමින් එලියට යන්නට සූදානම් උනා.
"මොකක්ද???යන්න???දෙනවා කකුලේ
තියන සෙරෙප්පුවෙන් මූණ සමතලා වෙන්න බලාගන්නවා" Yan Li මහා හඬින් කෑ ගසමින් කකුලේ තිබ්බ සෙරෙප්පුව තමන්ගේ අතට ගන්න අතර කේන්තියෙන් Haikuan තර්ජනය කරන්නට ගත්තේ අනෙකාව පුදුමයෙන් අන්දුන් කරමින්."ඒ පාර මොකද? මොන යකෙක් වැහිලද මේ?" Haikuan එක සැරේටම තමන් ඉදිරියට පැමිණෙන යක්ෂණිය ට බිය වී පස්සෙන් පස්සට යන්නට පටන් ගත්තා.
"කීයටද ඔහේ යනවා කිවුවේ? මට ලෑස්ති වේලා ඉන්න කියපු වේලාව මොකක්ද? දැන් වේලාව කීයද? කීයද? කීයද කියනවා ඉතින්?" Yan Li තවමත් සෙරෙප්පුව වනමින් ඉදිරියට එන්නට වුනා.
"A-Li මොකද ඔය? දානවා ඔය සෙරෙප්පුව පහලට" එක පාරටම එතනට පැමිණුනු Xiao මහතා බිය වී Yan Li ට සැර පරුෂ විදිහට පැවසුවත් ඇය ගේ පෙනුම වෙනස් උනේ නැහැ.
"Uncle දන්නේ නැහැනේ මෙයා මට කරපු දේ. මෙයා මට වේලාවටත් කලින් එන්න කියලා පැයක් පරක්කු වෙලා ආවේ. මම දැන් පැයක් තිස්සේ මේ දොර ළග හිටන් ඉන්නවා. මෙයා ඕනකමින්මයි ඒක කලේ. මට රිද්දන්න"
"මොකක්? ඕන කමින්? පිස්සුද? මට නින්ද ගියා පොඩ්ඩක්. ඊයේ රෑ වෙනකන් වැඩ වගයක් කරල. ඒකයි පරක්කු උනේ. අනික මම මොකක්ද ඔහේ වගේ හැල ගෙම්බියෙක්ට රිද්දලා ලබන සතුට?"
YOU ARE READING
𝕯𝖊𝖘𝖙𝖎𝖓𝖊𝖉 𝖙𝖔 𝕭𝖊🍀ʟᴏᴠᴇ🍀 ✔️
Fanfiction🍀ඔබ වෙනුවෙන්ම🍀ʸⁱᶻʰᵃⁿ ❤️ වසර ගණනාවක් මුහුණු ආවරණයකට යටවුනු ආදරණීය හුරතල් දඟකාර කොළු ගැටයෙක්....❤️ 💚 සීතල වී හැඟීම් වලින් තොර වුනු කඩවසම් සිනාවෙන්නට අමතක වුනු අති දක්ෂ නිශ්ශබ්ද තරුණ ව්යාපාරිකයෙක්...💚 🖤 කිසිවෙක් නොදන්නා....සිටින තැනක් නොදන්නා...