𝕯𝖊𝖘𝖙𝖎𝖓𝖊𝖉 𝖙𝖔 𝕭𝖊🍀ʟᴏᴠᴇ🍀 ✔️

🍀ᴍᴀᴛᴜʀᴇ🍀

"Just the idea of seeing you in the morning is enough to wake me up from my deepest slumbers."

🌷🌷🌷🌷🌷🌷

Chapter 14 - Mature

Zhan's POV

මගේ ඇස් දෙකට වැටෙන අමුතුම එලියයි, ඇඟට දැනෙන රස්නෙයි එක්ක මම හිමීට මගේ ඇස් දෙක ඇරලා බැලුවා. ඔහ්....උදේ වෙලා....වෙනදා වගේම මම මුලින්ම ඇඳේ එහා පැත්තට බැලුවේ මගේ නපුරු කුමාරයා එතන ඉන්නවද කියලා බලන්න. හ්ම්...අදත් වෙනදා වගේමයි...එයා නැහැ...මේ දේ මට කොච්චර පුරුදු උනත් දකින දකින වාරයක් ගානේ මගේ පපුව පිච්චිලා යන්නේ මම එයාට ඒ තරම් ආදරේ කරන නිසා වෙන්න ඇති.

එයා ඊයේ වගේම තාමත් Sofa එකේ නිදි. මට තාමත් හිතාගන්න බැරි එයාගේ එක සැරේටම වෙනස් වීමේ හේතුව. පහුගිය ටිකේ එයා මාත් එක්ක හොඳට හිටියනේ? කලින්ට වඩා පොඩ්ඩක් හරි හොඳට මට සැලකුවනේ? ඇයි Bobo මට මෙහෙම කරන්නේ? ඔයා එහෙම හොඳින් සලකපු දවස් ටිකේ මට දැනුන සතුට දන්නේ මමයි මගේ හිතයි විතරයි Bobo....

'ඔයාට මාව වදයක්ද Bobo?
ඔයාට වෙන කවුරු හරි ඉන්නවද?
ඔයාට මගෙන් ඈත් වෙන්න ඕනද Bobo?
ඔයාට මගෙන් ඈත්වේලා තනියම ඉන්න ඕනද?'

මට එයාගෙන් මේවා අහලා සැනසීමක් ලබන්න ඕන උනත් මට බෑ ඒක කරන්න. මට බයයි.....මට බයයි මම මෙහෙම ඇහුවම ඇත්තටම එයා මාව දාලා යයි කියලා. මට බයයි එයා මගෙන් ඈත් වෙයි කියලා. මට ලෝභයි එයා වෙන කෙනෙක් ගේ වෙනවා බලන්න. මට බෑ මගේ Bobo මගෙන් වෙන් වෙනවා බලන්න. ඒකමයි මම කිසිම දෙයක් Yibo ගෙන් අහන්නේ නැතුව මගේ හිතේම හංගන් ඉන්නවා කියලා හිතා ගත්තේ. ඒක කොච්චර වේදනාකාරී උනත් මම හිත හදාගෙන ඉන්නේ ඒක කරන්න.

මට එයා දිහා කොච්ව්ර බැලුවත් එපා වෙන්නේ නැහැ. එයා Handsome. එයා ගොඩක් Handsome. ඒ වගේම සීතලයි. අල්ලන්න බැරි තරම් සීතලයි. හරියට රාජ කුමාරයෙක් වගේ. මට ඕනි ඒ තුරුලට ගිහින් ගුලි වෙන්න. ඒත් ඒක කවදාවත් වෙන දෙයක් නෙවෙයි කියලා මම දන්නවා.

මම හිතන හැමදේකින්ම මාව උඩ ගිහින් මේ ලෝකේ ට ගත්තේ එක පාරටම Bobo ගැස්සිලා නැගිටුණු එකෙන්. එයා හොඳටම බය වෙලා දාඩියත් දාලා. ඇස් දෙකේ කඳුළුත් පිරිලා. එක පාරටම ඒ ඇස් නැවතුනේ මම ළඟ.