Ağa'nın Torunu!

-22-... Ön Sevişme

İyi Okumalar...

Hastaneden çıkalı tam olarak bir hafta olmuştu. Bu süre zarfından annemler ve sahte kayın validem evlerine dönmüş, Masal burada kalmıştı. Altay sürekli bir şeyler hatırlatma peşindeydi. Ben ise oğluma alışmaya çalışıyordum. Gerçi aramızda farklı bir bağ var.. Altay'ı bile tam olarak bilmezken, Asrın'ın her şeyini anlayabiliyordum. Ağladığında acıktığını, mızmızlandığında altını pislediğini.. Ben ki çocuk bakmayı bilemezken, onun her derdini anlıyordum sanki... Onunla sürekli oyunlar oynuyordum. Onunla konuşuyordum, bazen beni anlıyormuş gibi sesler çıkarıyordu. Ve bu inanılmaz bir şeydi. Komiğime gittiği zamanlar oluyordu. Kahkaha atınca o da gülümsüyordu...

Bazen Altay'da katılıyordu bize.. O bizi izlerken biz oğlumla konuşuyor gülüşüyorduk.. Altay'ın demesine göre dört aylık olmuştu. Kocaman olmuş oğlum artık. Fakat o dört ayı, onunla geçirdiğim zamanı hatırlamamak kadar kötü bir durum yok.. Şu bir yılı hatırlamamak içimi sıkıyordu. Hatırlamak istediğimde sadece karanlıkla karşılaşıyordum. Ağlamak istiyordum ama o da olmuyordu. Gerçi ben kolay ağlayan biri değildim...

"Bade?"

"Efendim?"

"Bugün dışarı çıkalım mı?"

"Neden?"

"Kafa dağıtırız biraz diye düşündüm.. Bir parka falan gidelim hem Asrın'da hava almış olur?"

"Bilemem olabilir? Ah bu arada Masal nerede?"

"O biraz alışveriş yapacakmış, sen halsizsin diye sana bir şey demedi."

"Aslında iyiyim, neyse ya.. Biz çıkalım o zaman.."

"Tamam"

Yataktan kalkıp dolaba ilerledim. Dolabı açtığımda birkaç tanecik erkek kıyafetiyle karşılaştım. Arkamı döndüğümde Altay "Sen hastanedeyken burada kaldım ya.. Arkalara kaymış biraz gerçi.." dedi.

Daha önce görmediğim için yaptığı açıklamaya kafa sallayıp kendime kıyafet aldım.

"Çıkarsan giyineceğim?"

Altay gözlerini gözlerime dikmiş öylece bakıyordu. Bende bakmak istiyordum ama utanıyordum. Ve bu gözlerimi kaçırmama neden oluyordu. Altay birkaç adım atıp yanıma geldi. Yüzümü elleri arasına alıp "Özür dilerim" dedi. Ben anlamadan ona bakarken dudakları alnımla temas etti. Sıcacık dudakları değdiği yeri yakıyordu... Derin bir nefes alıp, ne zaman kapadığımı bilmediğim gözlerimi açtım. Altay alnını alnıma dayamış gözlerini kapamıştı. Bir insan gözleri kapalıyken bile nasıl böyle çekici olabilirdi ki?..

"Altay?"

İlk önce ses vermedi. Çok huzurlu görünüyordu. Bozmak istemiyordum ama böyle ayakta dikilemezdik hem Asrın mızmızlanmaya başlamıştı. Oğlumda benim gibi sabırsızdı anlaşılan..

"Altay..-"

Ben dah cümlemin sonunu getiremeden kendimi onun kucağında buldum. Düşmemek için bacaklarımı beline dolayıp ellerimi boynuna sardım. Geri geri gidip kendini yatağa sertçe bıraktı. Heyecandan kalbim ağzımda atarken beynimde şimşekler çaktı. Bu sahneyi daha önce farklı bir yerde yaşamıştım ben.. Fakat o zaman daha soyunuktuk sanki... Derin bir nefes alıp tekrar kapadığım gözlerimi huzursuzca tekrar açtım.. Altay hırlarcasına ses çıkarıp beni altına aldı. Ben küçük bir çığlık atarken Altay yüzünü boynuma gömdü. Öpmedi.. Sanki sakinleşmek istermiş gibi nefesler alıp verdi.