Ep-21(Zawgyi)

9K 292 20
                                    




အျပင္မွ က်ယ္ေလာင္ေသာ မိုးၿခိမ္းသံနဲ႔အတူ ၾကားလိုက္ရေသာ ေခၚသံသဲ့သဲ့ေၾကာင့္ ညိုခြန္းမ်က္လံုးမ်ားပြင့္လာသည္။အခန္းထဲမွာ အလင္းေရာင္ကင္းမဲ့ေနၿပီး ခါးေပၚက ေပြ့ဖက္ထားေသာ လက္တစ္ဖက္။ညိုခြန္း ထပ္ၿပီး နားစြင့္ၾကၫ့္ေတာ့ တကယ္ပဲ အျပင္ကေန သူ႔ကိုေခၚေနေသာ အသံရိွေနသည္။

"ကိုခြန္း... ကိုခြန္းကၽြန္ေတာ့္ကို ကယ္ပါအံုး"

"ခရု?"

ခ်က္ခ်င္းပဲ ခုတင္ေပၚကေနဆင္းဖို႔ ျပင္လိုက္သည္။စူးေအာင့္သြားတဲ့ အရာေၾကာင့္ တစ္ခ်က္ညည္းၫူမိေတာ့ ခါးေပၚက လက္ပိုင္ရွင္ဟာ ညိုခြန္းပခံုးကေန ထိန္းေပြ့ေပးလာသည္။

"ဘယ္သြားမလို႔လဲ"

"အျပင္မွာ ခရုေရာက္ေနတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုေခၚေနတာ ၾကားရတယ္"

ညိုခြန္းျပန္ေျဖေနရင္း ခုတင္ေပၚကေန ဆင္းကာ အခန္းအျပင္ထြက္လိုက္သည္။ တိမ္နက္လည္း သူ႔ရဲ့ အေနာက္မွာ ကပ္လ်က္ပါလာ၏။အိမ္ေရ႔ွတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ၿခံေရ႔ွက အရိပ္ေလးတစ္ခုေၾကာင့္ အျမန္ေျပးသြားလိုက္ခ်ိန္ ေအးစက္ေနေသာ မိုးေရေတြက သူ႔ကိုယ္ေပၚ ခုန္ဆင္းက်လာသည္။

"ခရု မင္းဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ျပန္ေရာက္လာတာလဲ"

"ကၽြန္ေတာ့္ကို ကယ္ပါအံုး ကိုခြန္း ... သူတို႔က ေက်ာင္းကိုပို႔တာမဟုတ္ဘူး"

အသံတုန္ရင္ေနေသာ ခရုက အေနာက္ကို လွၫ့္ၾကၫ့္ရင္း စိုးရိမ္ထိတ္လန႔္စြာေျပာသည္။လ်ပ္စီးအလင္းေရာင္ျဖင့္ ျမင္ေနရေသာထိုကေလးမ်က္ႏွာမွာ ရိုက္ႏွက္ထားေသာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ မ်ားစြာျဖင့္။ညိုခြန္း ၿခံတံခါးကို ဆဲြဖြင့္ၿပီး ပိန္လွီေနေသာ ေကာင္ေလးအား ဆဲြေခၚလိုက္သည္။ခရုရဲ့အသားက ေရခဲလို ေအးစက္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အိမ္ထဲကို အရင္ဝင္ခိုင္းရ၏။တိမ္နက္က ေဘးမွာ တစ္ေလ်ွာက္လံုး ဒီအတိုင္းရပ္ေနၿပီး တစ္ခုခုကိုေတြးေတာေနဟန္ တစ္ခြန္းမွ ၀င္မေျပာ။ညိုခြန္းအခန္းထဲကေန ေစာင္ပိုင္းတစ္ခုယူၿပီး ခရုကို ႃခံုထားေပးလိုက္ေတာ့ တုန္ရီေနသၫ့္ၾကားမွ အေၾကာက္အလန႔္တၾကားေျပာလာေသာ စကားမ်ား။

ဂန္တဝင်လူမိုက်ကြီးကို ချစ်ရေးဆိုမည်Where stories live. Discover now